تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,107,219 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,212,170 |
کاربرد صوت و شبهجمله به عنوان شگردی خاص در ادبیات کودکان | ||
پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت | ||
مقاله 13، دوره 8، شماره 2 - شماره پیاپی 16، بهمن 1398، صفحه 235-249 اصل مقاله (336.59 K) | ||
نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jlcr.2020.74948 | ||
نویسندگان | ||
طاهره کیایی تنکابنی1؛ عباسعلی وفایی* 2؛ رقیه صدرایی3 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه آزاد واحد علوم و تحقیقات | ||
2استاد زبان و ادبیات فارسی، دانشگاه علامه طباطبائی | ||
3استادیار دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات تهران | ||
چکیده | ||
زبان انواع ادبی خاص و ویژهای دارد و عناصر تشکیلدهندۀ هر یک از آنها متفاوت به نظر میرسد. واژگان و چگونگی کاربست آنها موجب پیدایی ژانرهای ادبی و متفاوت از یکدیگر میشود. با نگاهی دقیق به هر یک از انواع ادبی و بررسی حوزۀ واژگانی آنها درمییابیم که حوزۀ واژگانی و نیز حوزۀ مفهومی آنها در شاکلهای به نام انسجام واژگانی و در نتیجه، اتحاد مفهومی قرار میگیرد. زبان و ادب کودکانه نیز از این امر مستثنی نیست. این نوع ادبی از نظر کارکرد زبان در حوزههای مفهومی، نحوی و دیگر بخشها، ویژگیهای خاص خود را دارد و این خصایص است که نوع ادبی کودکان و نوجوانان را به وجود میآورد. کاربرد صوت و شبهجمله در بسیاری از انواع چندان جایی ندارد و بهکارگیری آنها مورد توجه نیست، لیکن در نوع ادبی کودکان یا به عبارتی دیگر، در زبان و ادب کودکان اهمیت خاصی دارد که به سبب محسوس کردن مطالب و نگاه به محیط پیرامونی و عینی و نیز جلب توجه بیشتر آنها صورت میگیرد. این مقاله میکوشد تا دربارۀ موضوع صوت و شبهجمله در چند اثر داستانی کودکان پژوهش نماید و نشان دهد آن دو از عناصر پرکاربرد در این انواع است. | ||
کلیدواژهها | ||
ادب کودکان؛ صوت؛ شبه جمله؛ موضوعات عینی؛ تجسمی؛ داستان؛ آثار ادبی | ||
سایر فایل های مرتبط با مقاله
|
||
مراجع | ||
انوری، حسن و حسن احمدی گیوی (1377)، دستور زبان فارسی 2، چاپ 15، تهران، فاطمی. بهرنگی، صمد (1387)، قصههای بهرنگ (مجموعۀ قصهها)، چاپ 8، تهران، نشر سرایش. خیامپور، عبدالرّسول (1389)، دستور زبان فارسی، چاپ 5، تبریز، انتشارات ستوده. سعادت ، اسماعیل (1385). دانشنامۀ زبان و ادب فارسی، چاپ 1 ، تهران، فرهنگستان زبان و ادب فارسی. شمیسا، سیروس (1383)، بیان و معانی، چاپ8، تهران، انتشارات فردوس. عموزاده، محمد و حسن آزموده (1393)، «جنبههای دستور معترضه بر اساس نمونههایی از زبان فارسی»، نشریۀ پژوهشهای تطبیقی، س4، ش7، صص 45ـ67. فرشیدورد، خسرو (1384)، دستور مفصل امروز، چاپ2، تهران، نشر سخن. کیانوش، محمود (1389)، شعر زبان کودکی انسان، چاپ 1، تهران، نشر قطره. مختار عمر، احمد (1385)، معناشناسی، ترجمۀ سید حسین سیدی، چاپ1، مشهد، انتشارات دانشگاه فردوسی مشهد. مهاجر، مهران و محمد نبوی (1376)، به سوی زبانشناسی شعر: رهیافتی نقشگرا، چاپ1، تهران، آگه. اصفهانی، میرزا حبیب (1289)، دستور سخن، چاپ1، تهران، انتشارات مؤلف. ناتل خانلری، پرویز (1377)، دستور زبان فارسی، چاپ16، تهران، توس. وفایی، عباسعلی و سمیه آقابابایی (1394)، علم معانی و دستور زبان فارسی، چاپ1، تهران، نشر علمی. همایی، جلالالدّین (1366)، فنون بلاغت و صناعات ادبی، چاپ2، تهران، انتشارات توس. هلیدی، مایکل و رقیه حسن (1393)، زبان، بافت و متن، مترجمان مجتبی منشیزاده و طاهره ایشانی، چاپ1، تهران، نشر علم. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 440 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 397 |