![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,524,633 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,785,246 |
اثرات سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره غذایی بر شاخص رشد، تغذیه و ترکیبات بیوشیمیایی لاشه در ماهیان جوان صبیتی(Sparidentex hasta) | ||
شیلات | ||
مقاله 4، دوره 72، شماره 3، آذر 1398، صفحه 219-234 اصل مقاله (1.07 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfisheries.2020.294694.1130 | ||
نویسندگان | ||
نجمه اژدری* 1؛ پریتا کوچنین2؛ محمد ذاکری3؛ وحید یاوری4 | ||
1کارشناس ارشد، دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر | ||
2استاد دانشگاه علوم و فنون دریایی خرمشهر | ||
3استاد دانشگاه علوم و فنون خرمشهر | ||
4دانشیار دانشگاه علوم و فنون خرمشهر | ||
چکیده | ||
در این مطالعه جهت بررسی اثرات سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره غذایی در ماهیان جوان صبیتی (Sparidentex hasta)، شش جیره غذایی شامل سه سطح پروتئین (35، 40 و 45 درصد) و دو سطح چربی (7 و 14 درصد) با سه تکرار طراحی گردید. ماهیان با میانگین وزن اولیه 28/0± 55/36 گرم به صورت تصادفی در 18 مخزن 300 لیتری پلی اتیلنذخیره سازی و به مدت 56 روز، سه بار در روز به روش سیری غذادهی گردیدند. نتایج نشان داد که با افزایش وزن و نرخ رشد ویژه به طور معنیداری تحت تاثیر سطوحمختلف پروتئین جیره غذایی قرار خواهد گرفت (05/0>P). سطوح مختلف پروتئین و چربی جیره غذایی، تاثیر معنیداری روی ضریب چاقی، درصد چربی درون صفاقی و غذای دریافتی ماهیان نداشتند (05/0<P). در سطح 14 درصد چربی جیره غذایی، به طور معنیداری شاخص کبدی، احشایی، ضریب بازده پروتئینی و چربی لاشه افزایش یافت، اگر چه ضریب تبدیل غذایی به طور معنیداری کاهش یافت. با افزایش سطح چربی جیره غذایی، به طور معنیداری بقای پروتئین کاهش و بقای انرژی افزایش یافت. بالاترین بازده حفظ نیتروژن در سطح 40 درصد پروتئین مشاهده گردید. سطوح مختلف پروتئین و چربی به طور معنیداری بر میزان پروتئین و چربی لاشه اثر گذاشتند (05/0>P)، در صورتیکه بر میزان رطوبت و خاکستر لاشه تاثیر معنیداری نداشتند (05/0<P). در نهایت می توان اظهار داشت که ماهیان جوان صبیتی قادر به مصرف پروتئین در جیره های غذایی با چربی 14 درصد می باشند. بنابراین در ماهیان جوان صبیتی (S. hasta) با افزایش سطح چربی جیره غذایی تا 14 درصد، سطح پروتئین جیره غذاییتا 40 درصد می تواندکاهش یابد. | ||
کلیدواژهها | ||
پروتئین و چربی جیره غذایی؛ شاخص رشد؛ کارایی تغذیه؛ ترکیبات بیوشیمیایی لاشه؛ ماهی صبیتی جوان | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 411 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 384 |