تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,525 |
تعداد مقالات | 70,444 |
تعداد مشاهده مقاله | 123,994,009 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,114,763 |
تحلیل مؤلفههای تبیینکنندة حکمروایی شهری دانشبنیان (مطالعهای در کلانشهر تبریز) | ||
پژوهشهای جغرافیای برنامهریزی شهری | ||
مقاله 4، دوره 7، شماره 3، مهر 1398، صفحه 471-489 اصل مقاله (1.02 M) | ||
نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jurbangeo.2019.253968.880 | ||
نویسندگان | ||
محمدعلی فیروزی* 1؛ شهریور روستایی2؛ محمدجواد کاملی فر3؛ سعید ملکی4 | ||
1مدیر گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
2دانشیار گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکدة جغرافیا و برنامهریزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران | ||
3دکتری جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
4استاد گروه جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
چکیده | ||
مطالعة حاضر با هدف تحلیل و پیشبینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری دانشبنیان در مدیریت شهری تبریز انجام شده است. هدف فرعی این پژوهش ارزیابی میزان اولویت کاربست شاخصهای حکمروایی شهری دانشبنیان و میزان پیشبینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری از سوی این شاخصها در مدیریت شهری تبریز است. بهمنظور گردآوری دادههای توصیفی پژوهش از روش اسنادی با مراجعه به منابع نظری مرجع و معتبر استفاده شده و گردآوری دادههای تحلیلی نیز به روش پیمایشی و بهکمک ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. بدینمنظور به روش دلفی و هدفمند از دیدگاههای 50 کارشناس و خبرة مرتبط با موضوع پژوهش برای جمعآوری دادههای کمی و ارزشگذاریشده در راستای متغیرهای تبیینکنندة پژوهش استفاده شده است. ابزار پژوهش برای پیشبرد اهداف و پرسشهای پژوهش در قالب اولویتهای برنامهریزی برای کاربست حکمروایی شهری دانشبنیان در کلانشهر تبریز، مدل تصمیمگیری چندمعیارة تاپسیس فازی (FTOPSIS) و بهمنظور پیشبینی روند تحققپذیری حکمروایی شهری دانشبنیان در کلانشهر تبریز مدل تحلیل تشخیص (Discriminant Analyze) است. براساس نتایج پژوهش، شاخص «خلق دانش» با میزان شاخص شباهت 350/0 در شرایط نامناسبی است؛ از اینرو اولویت بیشتری برای بهبود وضعیت در فرایند مدیریت شهری تبریز از دیدگاه کارشناسان دارد. علاوهبراین نتایج آمارة تأییدی تحلیل تشخیص نشان میدهد براساس آمارة واریانس تبیینی، دادهها یا مؤلفههای واردشده به مدل پژوهش به میزان 88/0 کیفیت دادهها را تبیین میکنند که این رقم میزان قابلاتکایی است. نکتة بعد این است که نتایج میزان پیشبینی تحققپذیری مؤلفهها در مدیریت شهری تبریز رضایتبخش نیست. دلیل این مسئله، پایینبودن این میزان از 5/0 است که نیمی از درصد پیشبینی کلی محسوب میِشود. حتی مناسبترین شاخص، یعنی «بهروزرسانی و طبقهبندی دانش» در این زمینه نیز از این میزان مبنا فاصله دارد. همچنین براساس نتایج مدل تحلیل تشخیص، شاخص «بهروزرسانی و طبقهبندی دانش» با میزان 025/0 لامبدای ویلکز و میزان پیشبینی کلی 392/0 بهتر از بقیة شاخصها شرایط تحقق رویکرد حکمروایی شهری دانشبنیان را در فرایند مدیریت شهری تبریز پیشبینی میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
تبریز؛ توسعة دانشبنیان؛ حکمروایی شهری؛ حکمروایی دانشبنیان | ||
مراجع | ||
احدنژاد روشتی، محسن، روستایی، شهریور، کاملیفر، محمدجواد و هادی علیزاده، 1395، «تحلیلی بر آسیبپذیری شاخصهای کالبدی در برابر زلزله به روش منطق فازی (مطالعة موردی: منطقة 1 تبریز)»، فصلنامة امداد و نجات، سال هفتم، شمارة 4، صص 81-94. ایزدیان، زینب، عبداللهی، بیژن و مراد کیانی، 1392، «مدیریت دانش، الگویی جهت مدیریت شرکتهای دانشبنیان مستقر در پارکهای علم و فناوری، رشد فناوری»، فصلنامة تخصصی پارکها و مراکز رشد، سال دهم، شمارة 37، صص 64-70. برکپور، ناصر و ایرج اسدی، 1389، مدیریت و حکمروایی شهری، چاپ اول، انتشارات دانشگاه هنر، تهران. بوچانی، محمدحسین، صرافی، مظفر، توکلینیا، جمیله و علی دشتی، 1396، «تحلیل ساختاری حاکمیت ملی و مدیریت محلی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در پرتو رویکرد حکمروایی شایستة شهری»، فصلنامة مطالعات میانرشتهای در علوم انسانی، دورة نهم، شمارة 2، صص 211-236. پوررمضان، عیسی، پورحسین روشن، حمید و صدیقه علیاکبری، 1395، «شهر دانشبنیان: استراتژی توسعة آیندة شهر زنجان بهعنوان یک شهر پایدار و خلاق»، فصلنامة آمایش محیط، شمارة 35، صص 171-192. حقی، محبوبه، راستی برزکی، مرتضی و حمید مهدوی، 1393، «رتبهبندی عوامل مؤثر در موفقیت اجرای مدیریت دانش در شرکتهای دانشبنیان؛ مطالعة موردی: شرکتهای دانشبنیان مستقر در شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان»، فصلنامة رشد فناوری، سال یازدهم شمارة 41، صص 52-58. سپهری، محمدمهدی و آسیه ریاحی، 1389، «کاربست تحلیل شبکة اجتماعی برای استخراج نیازهای سیستم مدیریت دانش در سازمانهای دانشبنیان»، فصلنامة سیاست علم و فناوری، سال سوم، شمارة 2، صص 1-14. عطائی، محمد. 1389، تصمیمگیری چندمعیارة فازی، چاپ اول، انتشارات دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود. علیزاده، هادی، نعمتی، مرتضی و کامران رضایی جعفری، 1394، «تحلیلی بر معیارهای حکمرانی خوب شهری با استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبی فازی»، مطالعـــات و پـــژوهشهـــای شـــهری و منطقهای ســال ششــم، شــمارة 24، صص 105-128. محمودی، الهه، مدهوشی، مهرداد و محمد ولیپور خطیر، ۱۳۹۶، اولویتبندی مؤلفههای مدیریت دانش و تبیین روابط ساختاری مدیریت دانش با عملکرد کارکنان بانک با استفاده از تکنیک دیمتل تجدیدنظر شده و دالالا (مورد مطالعه: بانک ملی)، سومین کنفرانس سالانة مدیریت و اقتصاد کسبوکار، تهران، پژوهشکدة مدیریت و توسعة پژوهشگاه فرهنگ و هنر. میراکبری، ندا، شاهحسینی، سعید و نیکو مدقالچی، 1395، «بررسی سیاستهای توسعة شهری دانشبنیان (مطالعة موردی: تهران)»، اولین همایش بین المللی اقتصاد شهری (با رویکرد اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل) صص 468-475. Bandi, R. K., and Mehra, V., 2014, Knowledge Sharing in Repository-Based Km Systems: A Study in the It Services Enterprises in India. In: Osei-Bryson Km., Mansingh G., Rao L. (Eds) Knowledge Management for Development, Integrated Series in Information Systems, Vol. 35, Boston. Ben Letifa, S., 2015, How to Strategize Smart Cities: Revealing the Smart Model, Journal of Business Research, No. 68, PP. 1414–1419. Boulle, P. h., Luc, V., and Elina, P., 1991, Vulnerability Reduction for Sustainable Urban Development, Disasters, Vol. 5, No. 3, PP. 179-188. Campbell, T., 2012, Beyond Smart Cities; How Cities Network, Learn and Innovate, Earthscan, London. Carrillo, Fj., 2004, Capital Cities: A Taxonomy of Capital Accounts for Knowledge Cities, J Knowl Manage, No. 8, PP. 28-46. Donate, M. J., and Sánchez De Pablo, J. D., 2015, The Role of Knowledge-Oriented Leadership in Knowledge Management Practices and Innovation, Journal of Business Research, No. 68, PP. 360–370. Evans, G., Locas, B., and Sharma, D., 2005, Good Governance in Urban Management Process, London. Fu, Q., 2018, Bringing Urban Governance Back in: Neighborhood Conflicts and Depression, Social Science and Medicine, No. 196, PP. 1–9. Karim, N. S. A., 2012, Measuring Employee Readiness for Knowledge Management Using Intention to Be Involved with Km Seci Processes, Business Process Management Journal, 18,777e791. http://dx.doi.org/10.1108/14637151211270153,1-10. Lee, H., and Choi, B., 2003, Knowledge Management Enablers, Processes, and Organizational Performance: An Integrative View and Empirical Examination Journal of Management Information Systems, Vol. 20, No. I, PP. 179-228. Li, F., Wang, R., and Paulussen, J., 2005, Comprehensive Concept Planning of Urban Greening Based on Ecological Principles: A Case Study in Beijing, China, Land Scape and Urban Planning, No. 72, PP. 325-336. Maier, R., 2007, Knowledge Management Systems: Information and Communication Technologies for Knowledge Management, Third Edition. Springer Publication. Mccann, E., and Ward, K., 2012, Mobile Urbanism: Mobile Urbanism, Cities and Policymaking in the Global Age, Urban Geography, Vol. 33, No. 1, PP. 158-160. Mcfarlane, C., 2011, Learning the City, Knowledge and Translocal Assemblage, Wiley-Blackwell, Sussex. Mckinsey and Company, 2013, How to Make a City Great, Retrieved From http://www.mckinsey.com/insights/urbanization/how_to_make_a_city_great. Nicolai, J., 2007, The Emerging Knowledge Governance Approach: Challenges and Characteristics, Organization Articles, Vol. 14, No. 1, PP. 29–52. Peltokorpi, V., and Tsuyuki, E., 2009, Knowledge Governance in A Japanese Project-Based Organization, Knowledge Management Research and Practice, No. 4, PP. 36-45 Pigeon, P., 2007, L'environnement Au Defi De L'urbanisation, Rennes, Presses Universitaires De Rennes, P. 189. Romein, A., Fernandez Maldonado, A., and Trip, J., 2011, Delft Blues, International Journal of Knowledge-Based Development, Vol. 2, No. 2, PP. 148–165. Siu, H. L., 2006, Tacit Knowledge, Nonaka and Takeuchi Seci Model and Information Knowledge Processes, International Journal of Organisation Theory and Behaviour, Vol. 9, No. 4, PP. 490-502. Uclg, 2006, Press Kit United Cities and Local Governments, General Report, P. 28. United Nations Department of Economic and Social Affairs, 2016, Population Division, the World’s Cities in 2016 Data Booklet. United Nations, 2011, Population Distribution, Urbanization, Internal Migration and Development: An International Perspective, New York: United Nations Department of Economics and Social Affairs. Van Buuren, A., 2009, Knowledge for Governance, Governance of Knowledge: Inclusive Knowledge Management in Collaborative Governance Processes, International Public Management Journal, Vol. 12, PP. 208-235 Van Winden, W., Van Den Berg, L., and Pol, P., 2007, European Cities in the Knowledge Economy: Towards a Typology, Urban Studies, Vol. 44, No. 3, PP. 525-549. Wiig Karl, M., 1999, Knowledge Management: An Emerging Discipline Rooted in a Long History, Knowledge Research Institute Inc. Yigitcanlar, T., and Lönnqvist, A., 2013, Benchmarking Knowledge-Based Urban Development Performance: Results From the International Comparison of Helsinki, Cities. 31, PP. 357–369. Yigitcanlar, T., 2010, Making Space and Place for the Knowledge Economy, European Planning Studies, Vo. 18, No. 11, PP. 1769–1786. Yigitcanlar, T., 2011, Redefining Knowledge-Based Urban Development, International Journal of Knowledge Based Development, Vol. 2, No. 4, PP. 340–356. Yigitcanlar, T., O’connor, K., and Westerman, C., 2008, the Making of Knowledge Cities: Melbourne’s Knowledge-Based Urban Development Experience, Cities, Vol. 25, No. 2, PP. 63-72. Zhang, L., Chen, J., and Tochen, R., 2016, Shifts in Governance Modes in Urban Redevelopment: A Case Study of Beijing's Jiuxianqiao Area, Cities, No. 53, PP. 61–69. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 557 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,019 |