پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,991,828 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,660,815 |
تحلیل مؤلفه‌های تبیین‌کنندة حکمروایی شهری دانش‌بنیان (مطالعه‌ای در کلان‌شهر تبریز) | ||
| پژوهش‌های جغرافیای برنامه‌ریزی شهری | ||
| مقاله 4، دوره 7، شماره 3، مهر 1398، صفحه 471-489 اصل مقاله (1.02 M) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی - کاربردی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jurbangeo.2019.253968.880 | ||
| نویسندگان | ||
| محمدعلی فیروزی* 1؛ شهریور روستایی2؛ محمدجواد کاملی فر3؛ سعید ملکی4 | ||
| 1مدیر گروه جغرافیا و برنامه ریزی شهری دانشگاه شهید چمران اهواز | ||
| 2دانشیار گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکدة جغرافیا و برنامه‌ریزی، دانشگاه تبریز، تبریز، ایران | ||
| 3دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
| 4استاد گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکدة ادبیات و علوم انسانی، دانشگاه شهید چمران اهواز، اهواز، ایران | ||
| چکیده | ||
| مطالعة حاضر با هدف تحلیل و پیش‌بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری دانش‌بنیان در مدیریت شهری تبریز انجام شده است. هدف فرعی این پژوهش ارزیابی میزان اولویت کاربست شاخص‌های حکمروایی شهری دانش‌بنیان و میزان پیش‌بینی تحقق رویکرد حکمروایی شهری از سوی این شاخص‌ها در مدیریت شهری تبریز است. به‌منظور گردآوری داده‌های توصیفی پژوهش از روش اسنادی با مراجعه به منابع نظری مرجع و معتبر استفاده شده و گردآوری داده‌های تحلیلی نیز به روش پیمایشی و به‌کمک ابزار پرسشنامه صورت گرفته است. بدین‌منظور به روش دلفی و هدفمند از دیدگاه‌های 50 کارشناس و خبرة مرتبط با موضوع پژوهش برای جمع‌آوری داده‌های کمی و ارزش‌گذاری‌شده در راستای متغیرهای تبیین‌کنندة پژوهش استفاده شده است. ابزار پژوهش برای پیشبرد اهداف و پرسش‌های پژوهش در قالب اولویت‌های برنامه‌ریزی برای کاربست حکمروایی شهری دانش‌بنیان در کلان‌شهر تبریز، مدل تصمیم‌گیری چندمعیارة تاپسیس فازی (FTOPSIS) و به‌منظور پیش‌بینی روند تحقق‌پذیری حکمروایی شهری دانش‌بنیان در کلان‌شهر تبریز مدل تحلیل تشخیص (Discriminant Analyze) است. براساس نتایج پژوهش، شاخص «خلق دانش» با میزان شاخص شباهت 350/0 در شرایط نامناسبی است؛ از این‌رو اولویت بیشتری برای بهبود وضعیت در فرایند مدیریت شهری تبریز از دیدگاه کارشناسان دارد. علاوه‌براین نتایج آمارة تأییدی تحلیل تشخیص نشان می‌دهد براساس آمارة واریانس تبیینی، داده‌ها یا مؤلفه‌های واردشده به مدل پژوهش به میزان 88/0 کیفیت داده‌ها را تبیین می‌کنند که این رقم میزان قابل‌اتکایی است. نکتة بعد این است که نتایج میزان پیش‌بینی تحقق‌پذیری مؤلفه‌ها در مدیریت شهری تبریز رضایت‌بخش نیست. دلیل این مسئله، پایین‌بودن این میزان از 5/0 است که نیمی از درصد پیش‌بینی کلی محسوب می‌ِشود. حتی مناسب‌ترین شاخص، یعنی «به‌روزرسانی و طبقه‌بندی دانش» در این زمینه نیز از این میزان مبنا فاصله دارد. همچنین براساس نتایج مدل تحلیل تشخیص، شاخص «به‌روزرسانی و طبقه‌بندی دانش» با میزان 025/0 لامبدای ویلکز و میزان پیش‌بینی کلی 392/0 بهتر از بقیة شاخص‌ها شرایط تحقق رویکرد حکمروایی شهری دانش‌بنیان را در فرایند مدیریت شهری تبریز پیش‌بینی می‌کند. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تبریز؛ توسعة دانش‌بنیان؛ حکمروایی شهری؛ حکمروایی دانش‌بنیان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Analysis of Explanatory Components of Knowledge-Based Urban Governance, a Study in Tabriz Metropolis | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad ali Firoozi1؛ Shahrivar Roostaei2؛ Mohammad Javad Kamelifar3؛ Saeed Maleki4 | ||
| 1Associate Professor, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Chamran University of Ahvaz, Iran | ||
| 2Associate Professor of Geography and Urban Planning, Tabriz University, Iran | ||
| 3PhD in Geography and Urban Planning, Shahid Chamran University of Ahvaz, Iran | ||
| 4Professor of Geography, Faculty of Literature and Humanities, Shahid Chamran University of Ahvaz, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Introduction The world is steadily transforming into urban places. Researchers have therefore focused their attention on the growing complexities of cities and thus urban policymakers need to design new strategies to enhance cities performance and sustainability. Hence, many managers have chosen cities to be smart, creative and knowledge-based. In this regard, the importance of applying knowledge management to organizations is quite clear and unquestionable. In the field of urban management, urban governance is a new approach that can provide new solutions to the problems of cities by integrating the knowledge-based components, especially in Tabriz metropolis. In line with these concepts, knowledge-based urban governance can help to solve urban problems in all aspects. For this purpose, the purpose of this present study is to analyze the realization of the knowledge-based urban governance in urban management of Tabriz metropolis for two sub-goals of evaluating the priority of the application of knowledge base urban governance indicators as well as forecasting the realization of urban governance approach through these indicators in management of the city. Methodology The current study is a descriptive-analytical research with practical targets. In order to collect the descriptive data, the document method referring to the valid theoretical reference has been used and the survey method with questionnaire tool has been used for the analytical part. For this purpose, opinions of 50 specialists have been collected and weighted in line with the research explanatory variables through the Delphi method. Multi-criteria Decision Making Model (FTOPSIS) has been utilized in order to reach the planning priorities for the application of knowledge-based urban governance in Tabriz urban management. At the same time, predicting the realization of knowledge based urban governance through its explanatory components has been conducted by Discriminant Analysis model. Results and discussion The results of this study show that the strengths and weaknesses of knowledge-based urban governance indices for its realization in Tabriz urban management can be useful for prioritizing them. The "knowledge creation" index is the most important indicator in this regard. In fact, the metropolitan government of Tabriz needs some form of policy to produce its specific knowledge in terms of urbanization. Policy-making means the formulation of theoretical and macro goals and strategies that provide practical solutions. This can be executed through some practices including creation of models based on new science and techniques to facilitate the awareness of stakeholders and citizens in the Tabriz metropolis to understand the developments, creating knowledge-based cores to produce knowledge-based structural models and frameworks for clarifying the information and communication process in urban management; the production of knowledge-based systems to teach citizens to participate in solving problems, challenges and urban development plans, and ultimately the production of flexible communication and information structures between urban managers and policymakers with other institutions in order to realize integrated urban management. Indeed, the importance of this issue is the precedence of knowledge production to its application and dissemination that should be noticed through mentioned indexes in Tabriz. The structure of urban management in the cities of our country and accordingly Tabriz metropolis is based on traditional and centralized structure according to the theoretical occurrence of knowledge associated with short-term urban development plans. However, in the developed countries, this process is moving towards making metropolitan management knowledgeable through macro-regional governance. The next point, which is based on the prediction of the knowledge-based urban governance, is the desirable status of "updating and classifying knowledge" in the field of urban management in the Tabriz metropolis. This could be due to the progress made in this area and the use of new tools in this regard but what underscores the weakness of this process is the mismatch of the identified priority for Tabriz metropolis in achieving knowledge-based urban governance to generate knowledge and create knowledge content production bases. Urban management in Tabriz metropolitan area seems to be focused on pre-prepared knowledge storage and accumulation And even disseminating it and using it to generate new content has no place in the face of urban challenges. This highlights the necessity of reforming the existing trend through the transition from knowledge consumerism to a vehicle for knowledge production related to the goals and prospects of urban development. Conclusion Among the most important challenges of urban management in developing countries and, consequently, in our country, there are the centralization of decision-making and policy-making, following traditional outdated approaches, the functional fragmentation of power holders, the lack of goodwill for Institutionalizing new managerial and planning approaches to urban management and not trying to defeat the dominance of top-down process of defining, explaining, and implementing programs and policies. Therefore, urban governance approach, as one of the newest approaches in the urban management process of the early 90s of the twentieth century, promises to share and cycle decision-making between guided management, civil society and the private sector, can improve its efficiency by applying knowledge management and provide rational and sustainable solutions to urban problems. In the same direction, the results of the research showed that for applying urban knowledge-based governance in Tabriz metropolitan management, the status of all explanatory indicators except “Creating knowledge-based models and contexts to inform urban laws and regulations to citizens and other urban stakeholders ” and “Adopting an approach to employ human resources familiar with the process of classifying, storing and updating urban development-related knowledge” has fundamental weaknesses which were identified through the prioritization of the indicators. Predicting the Knowledge Based Urban Governance Process through Discriminant Analyze Model, given these Indicators in the Tabriz Urban Management Process, also did not result in an acceptable prediction. Although "Knowledge Update and Classification" index is more important than any other indicator in predicting the realization of knowledge based urban governance approach in Tabriz urban management process, this is less than half of what is considered in the Discriminant Analyze Model as the basis for overall prediction. Therefore, it can be deduced that in order to realize the knowledge-based urban management in Tabriz, would be a top priority to set the conditions for the achievement of its indicators, especially the "knowledge utilization" index, which in the present study also had the lowest scores from the experts' point of view. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Urban governance, knowledge base development, knowledge base governance, Tabriz | ||
| مراجع | ||
|
احدنژاد روشتی، محسن، روستایی، شهریور، کاملی‌فر، محمدجواد و هادی علیزاده، 1395، «تحلیلی بر آسیب‌پذیری شاخص‌های کالبدی در برابر زلزله به روش منطق فازی (مطالعة موردی: منطقة 1 تبریز)»، فصلنامة امداد و نجات، سال هفتم، شمارة 4، صص 81-94. ایزدیان، زینب، عبداللهی، بیژن و مراد کیانی، 1392، «مدیریت دانش، الگویی جهت مدیریت شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در پارک‌های علم و فناوری، رشد فناوری»، فصلنامة تخصصی پار‌ک‌ها و مراکز رشد، سال دهم، شمارة 37، صص 64-70. برک‌پور، ناصر و ایرج اسدی، 1389، مدیریت و حکمروایی شهری، چاپ اول، انتشارات دانشگاه هنر، تهران. بوچانی، محمدحسین، صرافی، مظفر، توکلی‌نیا، جمیله و علی دشتی، 1396، «تحلیل ساختاری حاکمیت ملی و مدیریت محلی در قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران در پرتو رویکرد حکمروایی شایستة شهری»، فصلنامة مطالعات میان‌رشته‌ای در علوم انسانی، دورة نهم، شمارة 2، صص 211-236. پوررمضان، عیسی، پورحسین روشن، حمید و صدیقه علی‌اکبری، 1395، «شهر دانش‌بنیان: استراتژی توسعة آیندة شهر زنجان به‌عنوان یک شهر پایدار و خلاق»، فصلنامة آمایش محیط، شمارة 35، صص 171-192. حقی، محبوبه، راستی برزکی، مرتضی و حمید مهدوی، 1393، «رتبه‌بندی عوامل مؤثر در موفقیت اجرای مدیریت دانش در شرکت‌های دانش‌بنیان؛ مطالعة موردی: شرکت‌های دانش‌بنیان مستقر در شهرک علمی و تحقیقاتی اصفهان»، فصلنامة رشد فناوری، سال یازدهم شمارة 41، صص 52-58. سپهری، محمدمهدی و آسیه ریاحی، 1389، «کاربست تحلیل شبکة اجتماعی برای استخراج نیازهای سیستم مدیریت دانش در سازمان‌های دانش‌بنیان»، فصلنامة سیاست علم و فناوری، سال سوم، شمارة 2، صص 1-14. عطائی، محمد. 1389، تصمیم‌گیری چندمعیارة فازی، چاپ اول، انتشارات دانشگاه صنعتی شاهرود، شاهرود. علیزاده، هادی، نعمتی، مرتضی و کامران رضایی جعفری، 1394، «تحلیلی بر معیارهای حکمرانی خوب شهری با استفاده از روش تحلیل سلسله‌مراتبی فازی»، مطالعـــات و پـــژوهش‌هـــای شـــهری و منطقه‌ای ســال ششــم، شــمارة 24، صص 105-128. محمودی، الهه، مدهوشی، مهرداد و محمد ولی‌پور خطیر، ۱۳۹۶، اولویت‌بندی مؤلفه‌های مدیریت دانش و تبیین روابط ساختاری مدیریت دانش با عملکرد کارکنان بانک با استفاده از تکنیک دیمتل تجدیدنظر شده و دالالا (مورد مطالعه: بانک ملی)، سومین کنفرانس سالانة مدیریت و اقتصاد کسب‌و‌کار، تهران، پژوهشکدة مدیریت و توسعة پژوهشگاه فرهنگ و هنر. میراکبری، ندا، شاه‌حسینی، سعید و نیکو مدقالچی، 1395، «بررسی سیاست‌های توسعة شهری دانش‌بنیان (مطالعة موردی: تهران)»، اولین همایش بین المللی اقتصاد شهری (با رویکرد اقتصاد مقاومتی، اقدام و عمل) صص 468-475. Bandi, R. K., and Mehra, V., 2014, Knowledge Sharing in Repository-Based Km Systems: A Study in the It Services Enterprises in India. In: Osei-Bryson Km., Mansingh G., Rao L. (Eds) Knowledge Management for Development, Integrated Series in Information Systems, Vol. 35, Boston. Ben Letifa, S., 2015, How to Strategize Smart Cities: Revealing the Smart Model, Journal of Business Research, No. 68, PP. 1414–1419. Boulle, P. h., Luc, V., and Elina, P., 1991, Vulnerability Reduction for Sustainable Urban Development, Disasters, Vol. 5, No. 3, PP. 179-188. Campbell, T., 2012, Beyond Smart Cities; How Cities Network, Learn and Innovate, Earthscan, London. Carrillo, Fj., 2004, Capital Cities: A Taxonomy of Capital Accounts for Knowledge Cities, J Knowl Manage, No. 8, PP. 28-46. Donate, M. J., and Sánchez De Pablo, J. D., 2015, The Role of Knowledge-Oriented Leadership in Knowledge Management Practices and Innovation, Journal of Business Research, No. 68, PP. 360–370. Evans, G., Locas, B., and Sharma, D., 2005, Good Governance in Urban Management Process, London. Fu, Q., 2018, Bringing Urban Governance Back in: Neighborhood Conflicts and Depression, Social Science and Medicine, No. 196, PP. 1–9. Karim, N. S. A., 2012, Measuring Employee Readiness for Knowledge Management Using Intention to Be Involved with Km Seci Processes, Business Process Management Journal, 18,777e791. http://dx.doi.org/10.1108/14637151211270153,1-10. Lee, H., and Choi, B., 2003, Knowledge Management Enablers, Processes, and Organizational Performance: An Integrative View and Empirical Examination Journal of Management Information Systems, Vol. 20, No. I, PP. 179-228. Li, F., Wang, R., and Paulussen, J., 2005, Comprehensive Concept Planning of Urban Greening Based on Ecological Principles: A Case Study in Beijing, China, Land Scape and Urban Planning, No. 72, PP. 325-336. Maier, R., 2007, Knowledge Management Systems: Information and Communication Technologies for Knowledge Management, Third Edition. Springer Publication. Mccann, E., and Ward, K., 2012, Mobile Urbanism: Mobile Urbanism, Cities and Policymaking in the Global Age, Urban Geography, Vol. 33, No. 1, PP. 158-160. Mcfarlane, C., 2011, Learning the City, Knowledge and Translocal Assemblage, Wiley-Blackwell, Sussex. Mckinsey and Company, 2013, How to Make a City Great, Retrieved From http://www.mckinsey.com/insights/urbanization/how_to_make_a_city_great. Nicolai, J., 2007, The Emerging Knowledge Governance Approach: Challenges and Characteristics, Organization Articles, Vol. 14, No. 1, PP. 29–52. Peltokorpi, V., and Tsuyuki, E., 2009, Knowledge Governance in A Japanese Project-Based Organization, Knowledge Management Research and Practice, No. 4, PP. 36-45 Pigeon, P., 2007, L'environnement Au Defi De L'urbanisation, Rennes, Presses Universitaires De Rennes, P. 189. Romein, A., Fernandez Maldonado, A., and Trip, J., 2011, Delft Blues, International Journal of Knowledge-Based Development, Vol. 2, No. 2, PP. 148–165. Siu, H. L., 2006, Tacit Knowledge, Nonaka and Takeuchi Seci Model and Information Knowledge Processes, International Journal of Organisation Theory and Behaviour, Vol. 9, No. 4, PP. 490-502. Uclg, 2006, Press Kit United Cities and Local Governments, General Report, P. 28. United Nations Department of Economic and Social Affairs, 2016, Population Division, the World’s Cities in 2016 Data Booklet. United Nations, 2011, Population Distribution, Urbanization, Internal Migration and Development: An International Perspective, New York: United Nations Department of Economics and Social Affairs. Van Buuren, A., 2009, Knowledge for Governance, Governance of Knowledge: Inclusive Knowledge Management in Collaborative Governance Processes, International Public Management Journal, Vol. 12, PP. 208-235 Van Winden, W., Van Den Berg, L., and Pol, P., 2007, European Cities in the Knowledge Economy: Towards a Typology, Urban Studies, Vol. 44, No. 3, PP. 525-549. Wiig Karl, M., 1999, Knowledge Management: An Emerging Discipline Rooted in a Long History, Knowledge Research Institute Inc. Yigitcanlar, T., and Lönnqvist, A., 2013, Benchmarking Knowledge-Based Urban Development Performance: Results From the International Comparison of Helsinki, Cities. 31, PP. 357–369. Yigitcanlar, T., 2010, Making Space and Place for the Knowledge Economy, European Planning Studies, Vo. 18, No. 11, PP. 1769–1786. Yigitcanlar, T., 2011, Redefining Knowledge-Based Urban Development, International Journal of Knowledge Based Development, Vol. 2, No. 4, PP. 340–356. Yigitcanlar, T., O’connor, K., and Westerman, C., 2008, the Making of Knowledge Cities: Melbourne’s Knowledge-Based Urban Development Experience, Cities, Vol. 25, No. 2, PP. 63-72. Zhang, L., Chen, J., and Tochen, R., 2016, Shifts in Governance Modes in Urban Redevelopment: A Case Study of Beijing's Jiuxianqiao Area, Cities, No. 53, PP. 61–69. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 452 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 836 |
||