پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,572 |
| تعداد مقالات | 71,031 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,501,157 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,764,472 |
روش‌های ارزیابی خسارت بر اساس کنوانسیون بیع بین‌المللی 1980 و بررسی تطبیقی آن با حقوق ایران، فرانسه، انگلیس و اصول حقوق قرارداد اروپایی | ||
| مطالعات حقوق تطبیقی | ||
| مقاله 17، دوره 10، شماره 1، فروردین 1398، صفحه 347-362 اصل مقاله (311.81 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله علمی - پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcl.2019.208381.633340 | ||
| نویسنده | ||
| سید عباس موسوی* | ||
| دانش آموختۀ دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی | ||
| چکیده | ||
| کنوانسیون بیع بین‌المللی کالا 1980م (Convention on Contracts for the International Sale of Goods 1980 (CISG) برای جبران خسارت فروشنده یا خریدار از فسخ قرارداد و نقض تعهد طرف مقابل، دو روش مختلف را در دو مادۀ 75 و 76 مطرح نموده است. بر مبنای مادۀ 75 انجام معاملۀ جایگزین و فروش کالا به دیگری یا خرید آن از دیگری از سوی زیان‌دیده و سپس مطالبۀ تفاوت قیمت کالا مندرج در قرارداد اولیه و ثمن آن در معاملۀ جایگزین از طرف مقصر معرفی شده است. در مادۀ 76 نیز مطالبۀ تفاوت بین قیمت کالا در قرارداد اولیه و بهای رایج آن در بازار در زمان فسخ و یا زمان قبض کالا پیش از فسخ، پیش‌بینی شده است. اقدام به هریک از این روش‌ها به رعایت شرایطی چون فسخ قرارداد اولیه، تحمل خسارت، انجام معاملۀ دوم به شیوۀ متعارف و در زمانی معقول وابسته شده است. در اصول اروپایی حقوق قرارداد و در مواد 506-9 و 507-9 روش‌های پیش‌گفته به‌رسمیت شناخته شده است، لیکن مطالبۀ خسارت بر مبنای مابه‌التفاوت ثمن یادشده در قرارداد و بهای رایج در زمان قبض کالا پیش از فسخ- که در انتهای بند 1 مادۀ 76 کنوانسیون آمده- در این اصول قابل ملاحظه نیست. در حقوق انگلیس و مقررات موضوعۀ فرانسه هم گرچه روش‌های یادشده به‌نحو صریح انعکاس نیافته است، اما به اعتقاد اندیشمندان حقوقیِ این دو کشور، روح مقررات حاکم در این دو کشور با این مفاهیم بیگانه نیست. دولت ایران تاکنون به کنوانسیون ملحق نشده و در مقررات داخلی به شکل صریح اجازۀ ارزیابی خسارت به شیوه‌های پیش‌گفته را صادر نکرده است. مقالۀ حاضر با روش توصیفی- تحلیلی و مطالعۀ رویۀ قضایی بر اساس ضمان قهری و قواعد عام مسئولیت مدنی بسته به نوع رابطۀ حقوقی طرفین و دعاوی برآمده از آن، به روش‌های گوناگون مطالبۀ خسارت را ترسیم نموده است. مطالبۀ خسارت بر مبنای آنچه در قرارداد توافق شده (مادۀ 230 قانون مدنی)، ناشی از فساد معامله و تعلق مبیع به غیر بر مبنای ارزش روز ثمن (مادۀ 391 قانون مدنی و رأی وحدت رویۀ شمارۀ 733- 15 مهر 1393)، مطالبۀ خسارت تأخیر تأدیه بر اساس شاخص نرخ تورم در دعوای مطالبۀ وجه رایج کشور (مادۀ 522 قانون آیین دادرسی مدنی) و مطالبۀ خسارت بر اساس نظریۀ کارشناس (مادۀ 1 قانون مسئولیت مدنی و مادۀ 257 قانون آیین دادرسی مدنی) از شیوه‌های گوناگون معمول در این نظام است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| بهای رایج؛ خسارت؛ قابلیت پیش‌بینی ضرر؛ مسئولیت مدنی؛ معاملۀ جایگزین؛ نقض قرارداد | ||
| مراجع | ||
ب) عربی
ج) انگلیسی و فرانسه 18. Anson, (1998), "Law of contract", Oxford.
19. Indira carr , (2005), "International Trade Law", Cavendish Publishing.
20. Honnold, John, (1991), "Uniform Law for International Sales Under the 1980 United Nations Convention", Kluwer Law and Taxation Publisher, Deventer-Boston.
21. Hue´t ,Je´rome, (1996), "Droit civil", les Principaux contracts spe´siaux,sous La direction de Jacquse Ghestin, N.11768.L.G.D.J.Paris.
22. Schlechtriem, Peter, (1998), "commentary on convention on the International sale of Goods", Translated by Geoffrey Thomas, 2ed, Oxford university press.
23. Treitel. G.H, (1989), "Remedies for Breach of Contract 1988 A comparative Account", Clarendon press, Oxford.
د) اینترنتی 25. http//cisgw3.Law.pace.edu/cisg/bibio/knapp-bb76.html
[M1]تاریخ ندارد؟ | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 944 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 762 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب