هستی‌شناسی عرفانی در غزلیّات فیض کاشانی

قرآن کریم (1371)، ترجمه و توضیح سیّد جلال­الدّین مجتبوی، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

ابن­عربی، محیی_­الدّین (1386)، فصوص الحکم، ترجمة محمّدعلی و صمد موحّد، چاپ سوم، تهران، کارنامه.

                          (بی­تا)، الفتوحات المکیه فی اربع مجلدات، بیروت، دار صادر.

                          (2001)، تفسیر ابن­عربی، به تصحیح الشیخ عبدالوارث محمّدعلی، بیروت، دارالکتب العلمیه.

                          (1421)، مجموعه رسائل ابن­عربی، بیروت، دار المحجة البیضاء.

ابوزید، نصر­حامد، (1385)، چنین گفت ابن­عربی، ترجمة احسان موسوی خلخالی، تهران، مروارید.

امامی، علی­اشرف و علی اکبری چناری (1391)، «تأمّلی در نگرش فیض به عرفان و تصوّف»، پژوهشنامة عرفان، ش 6، 1-22.

ایزوتسو، توشیهیکو (1387)، صوفیسم و تائوئیسم، ترجمة محمّدجواد گوهری، تهران، روزنه.

براتی، محمّدرضا (1387)، «مبانی عرفانی در اشعار فیض کاشانی»، پژوهشنامه کاشان، ش ۴و۵، ۵-۲۷.

پالاسیوس، میگوئیل آسین (1385)، زندگی و مکتب ابن­عربی، تهران، اساطیر.

پورنامداریان، تقی (1375)، رمز و داستان­های رمزی، چاپ چهارم، تهران، علمی و فرهنگی.

جامی، نورالدّین عبدالرحمن (1373)،  لوایح، تصحیح یان ریشار، تهران، اساطیر.

جهانگیری، محسن (1375)، محیی­الدّین ابن­عربی چهرة برجستة عرفان اسلامی، چاپ چهارم، تهران، دانشگاه تهران.

چیتیک، ویلیام (1390)، طریق عرفانی معرفت از دیدگاه ابن­عربی، ترجمة مهدی نجفی­افرا، چاپ دوم، تهران، جامی.

خاتمی، سیّدهاشم (1389)، «تصویرآفرینی عارفانه در غزلیّات فیض کاشانی»، شعرپژوهی، ش ۳، 37-74.

حیدری، مهدی (1394)، جریان­شناسی عرفان ابن­عربی در ادبیّات فارسی تا جامی، رسالة دکتری، استاد راهنما علی­محمّد مؤذنی، دانشگاه تهران، دانشکده ادبیّات و علوم انسانی.

خوارزمی، تاج­الدّین حسین (1364)، شرح فصوص الحکم، به کوشش نجیب مایل هروی، تهران، مولی.

دهباشی، مهدی (1387)، شرح رباعیّات فلسفی و عرفانی علّامه دوانی، تهران، هرمس.

زرّین­کوب، عبدالحسین (1369)، دنبالة جستجو در تصوّف، چاپ سوم، تهران، امیرکبیر.

صفا، ذبیح­الله (1372)، تاریخ ادبیّات در ایران، جلد 5، چاپ هشتم، تهران، فردوس.

فیض­کاشانی، ملامحسن (1387)، الکلمات مکنونه، تحقیق علیرضا اصغری، تهران، مدرسه عالی شهید مطهری.

                          (13۷۱)، ده رساله، به اهتمام رسول جعفریان، اصفهان، مرکز تحقیقات علمی و دینی امام امیرالمؤمنین علی.

                          (1377)، فهرست­های خودنوشت فیض به انضمام نسخه­شناسی و کتاب­شناسی، به کوشش محسن تاجی نصرآبادی، مشهد، بنیاد پژوهش­های اسلامی آستان قدس رضوی.

                          (1381)، کلیّات، تصحیح مصطفی فیضی، قم، اسوه.

القاشانی، کمال­الدّین عبدالرزاق (1370)، شرح علی فصوص الحکم، چاپ چهارم، قم، بیدار قم.

قیصری رومی، محمّدداود (1386)، شرح فصوص الحکم، به کوشش سیّدجلال­الدّین آشتیانی، چاپ سوم، تهران، علمی و فرهنگی.

کاکایی، قاسم (1382)، وحدت وجود به روایت ابن­عربی و مایستر اکهارت، چاپ دوم، تهران، هرمس.

کربن، هانری (1384)، تخیّل خلاق در عرفان ابن­عربی، ترجمة انشاء­الله رحمتی، تهران، جامی.

کمالی­زاده، طاهره (1388)، «هستی‌شناسی در آرای حکمی فیض کاشانی»، کاشان­شناخت، سال ششم، ش 6، 20-50.

مؤذنی، علی­محمّد و مهدی حیدری (بهار و تابستان 1394)، «اوحدالدّین نقطة ظهور افکار ابن­عربی در ادبیّات فارسی»، ادب فارسی، سال ۵، ش 1، پیاپی 15، 1-20.

همایی، جلال­الدّین، (1374)، مولوی­نامه، جلد 1، چاپ هشتم، تهران، هما.