تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,096,289 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,203,178 |
شناخت آیین پیشزردشتی ویو در ائوگمدئچا | ||
پژوهشهای علوم تاریخی | ||
مقاله 3، دوره 10، شماره 2 - شماره پیاپی 18، اسفند 1397، صفحه 39-58 اصل مقاله (782.52 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhss.2019.266828.473039 | ||
نویسندگان | ||
آرزو رسولی (طالقانی)1؛ شیوا یوسفیان* 2 | ||
1استادیار گروه تاریخ دانشگاه شهید بهشتی | ||
2دانش آموختة کارشناسی ارشد تاریخ ایران باستان دانشگاه شهید بهشتی | ||
چکیده | ||
ویو (اوستایی: vayu؛ ودایی: vāyú؛ فارسی میانه: wāy) از کهنترین و اسرارآمیزترین ایزدان هندوایرانی است. او در اوستا بهگونهای برجسته تصویر شده است. در ادبیات پهلوی، وایِ خوب و وایِ بد بهروشنی از هم تفکیک شدهاند، اما این شخصیت دوگانة وای محصول تفکری متأخر است و در دوران اولیه ویو شخصیت واحدی بوده است با سیمایی دوگانه. در رامیشت، جنبة سازندة طبیعت ویو تصویر شده و به جنبة ویرانگر طبیعتش اشارهای شده است، اما این جنبة ویرانگر بهوضوح در ائوگمدئچا نشان داده شده و ویو در این نوشته موجودی در حد پیک مرگ است. همچنین بهنظرمیرسد که ویو ایزد بزرگ و برتر در جامعهای بوده که آیین، آداب و اصطلاحات مخصوص به خود داشته است. پارهای از مفاهیم و اصطلاحات آیین ویو با بررسی بخشهایی از ائوگمدئچا قابلدرک است. با ظهور دین زردشتی، این ایزد بلندمرتبه تنزل مقام پیدا کرد و به ایزدی زیردست تبدیل شد. آیین پیشزردشتیِ کهن مربوط به او نیز رنگ باخت، اما بهدلیل اینکه نزد پیروانش اهمیّت و محبوبیت داشت، به حیات خویش ادامه داد و بعدها بسیاری از ویژگیهای خود را به دین زردشتی و شخصیتهای آن منتقل کرد. در این مقاله شخصیت ویو در ائوگمدئچا و پارهای از جنبههای آیین او بررسی شده است. | ||
کلیدواژهها | ||
ویو؛ ائوگمدئچا؛ آیین؛ دین زردشتی؛ پیشزردشتی | ||
مراجع | ||
بندهش، ترجمة مهرداد بهار، تهران، توس، 1378. خورنی، موسی، تاریخ ارمنیان، ترجمة ادیک باغداساریان، تهران، ناشر مؤلف، 1380. زنر، آر. سی، زروان یا معمای زردشتیگری، ترجمة تیمور قادری، تهران، امیرکبیر، 1384. طبری، محمد بن جریر، تاریخ طبری، ج 1، ترجمهی ابوالقاسم پاینده، تهران، اساطیر، 1352. عفیفی، رحیم، اساطیر و فرهنگ ایران، تهران، توس، 1383. فردوسی، ابوالقاسم، شاهنامه، تهران، آبان، 1384. مجملالتواریخ و القصص، تصحیح ملکالشعرای بهار، تهران، کلاله خاور، 1318. مختاریان، بهار، «میره و پیوند آن با جوانمردان و عیاران»، نامة فرهنگستان، ش 29، 88-89، 1385. ویدنگرن، گئو، فئودالیسم در ایران باستان، ترجمة هوشنگ صادقی، تهران، قطره، 1378. یارشاطر، احسان، «تاریخ ملی ایران»، تاریخ ایران از سلوکیان تا فروپاشی دولت ساسانیان، پژوهش دانشگاه کمبریج، جلد 3، ترجمة حسن انوشه، تهران، امیرکبیر، 1363. Alfӧldi, Andreas, "Kӧnigsweihe und Mӓnnerbunde bei den Achӓmeniden", Schweizerisches Archive fϋr Volkskunde, 47, 1951.
Anklesaria, Behramgore Tehmurasp, Pahlavi Vendidād, Edited by Dinshah D. Kapadia, Bombay, 1949.
Anklesaria, Peshotan Kavashaw, A Critical Edition of the Unedited Portion of the Dādestān-ī Dīnīk (Pursišn 41-92), Ph.D. diss., University of London, 1958.
Anklesaria, Tahmuras Dinshaji, ed., The Datistan-I Dinik … Part I, Pursišn I-XI, Bombay, 1913.
Cereti, Carlo G, The Zand I Wahman Yasn, Roma, istituto italiano per il medioed estremo oriente, 1995.
Darmesteter, James, the SACRED BOOKS OF THE EAST, The Zend- Avesta, Part 1, 2. New York, Christian Literature, 1898.
Duchesne-Guillemin, Jacques, "Aogәmadaêčâ." Encyclopædia Iranica, online edition, Vol II, available at http://iranicaonline.org/articles/Aogәmadaêčâ, 1986.
Geiger, Wilhelm, Aogemadaêčâ, Erlangen, 1878.
Griffith, Ralph T.H, The Hymns of the Atharvaveda, Benares, E.J.Lazarus,1896.
, The Hymns of the Rigveda, Benares, E.J. Lazarus, 1897.
Hasenfratz, H.P, "Der indogermanische Männerbund", ZRGG 34, Zürich, 1982.
Humbach, Helmut and Pallan R. Ichaporia, Zamyād Yasht, Wiesbaden, Harrassowitz Verlag, 1998.
Jamasp, Dastoor Hoshang, ed., VENDIDĀD avesta text with Pahlavi translationand commentary, and glossarial index, Vol I, Bombay, Government Central Book Depot, 1907.
JamaspAsa, Kaikhusroo M, Aogәmadaēčā: A Zoroastrian Liturgy (detailededition of the Avestan Text with translation, notes, glossary, and facsimile), Vienna, 1982.
Madan, Dhanjishan Meherjibhai, ed., The complete Text of the Dinkard, Part II, Bombay, The Society fot the promotion of researches into the Zoroastrian religion, 1911.
Mackenzie, David Neil, A Concise Pahlavi Dictionary, London, OxfordUniversity Press, 1986.
Malandra, William W, An Introduction to Ancient Iranian Religion, Minneapolis,University of Minnesota Press, 1983.
Nicolaus of Damascus, 'Nikolaos von Damaskos' in Die Fragmente der griechichen Historiker, edited by Felix Jacoby, Berlin, Weidmann, 1926.
Nyberg, Henrik Samuel, Die Religionen des alten Iran, trans. from the Swedish into German by H. H. Schaeder, Leipzig, J.C. Hinrichs Verlag, 1938.
, “Questions de cosmogonie et de cosmologie maddéennes”, Journal Asiatique, t. 219 (1931).
Spiegel, Friedrich, Eranische Altertumshunde I, Leipzig, W. Engelmann, 1871.
West, Edward William, tr.," Pahlavi Texts", Part II, New York, Charles Scribner’s Sons, 1901.
Wikander, Stig, Der arische Männerbund, Lund, Hakan Ohlsson, 1938.
, Vayu: Texte Und Untesuchungen Zur Indo-Iranischen Religionsgeschichte, Uppsala, Lundequist, 1941. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 901 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 815 |