بایسته‌های مدیریت سیاسی شهر در نظریه‌های انتقادی پسامدرن

1. افضلی، رسول و امیری، رسول، 1390، «بنیادهای شناخت‏شناسی و روش‏شناسی نظریه‏های پست‌مدرن در جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک»، فصل‌نامة پژوهش‏های جغرافیای انسانی، ش 77، صص ۳۹-۶۰.
2. افضلی، رسول و کیانی، وحید، 1389، «تبیین جایگاه روش‏های اثباتی و فرااثباتی در مطالعات جغرافیای سیاسی و ژئوپلیتیک»، فصل‌نامة پژوهش‏های جغرافیای انسانی، ش 72، صص ۱۰۳-۱۲۰.
3. تاجیک، محمدرضا، 1392، پساسیاست: نظریه و روش، تهران: نشر نی.
4. توحیدفام، محمد و دلیلی، شهاب، 1395، جهانی‌شدن، شهرها و جهان محلی شدن دیپلماسی (مطالعة موردی: دیپلماسی شهری)، فصل‌نامة سیاست، مجلة دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دورة 46، ش 2، صص ۳۰۳-321.
5. دادز، کلاوس، 1393، رویکردی نوین به ژئوپلیتیک انتقادی، ترجمة رسول افضلی، عمران راستی، افشین متقی، و رسول بابایی، تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
6. عباس‏زاده، محسن، 1395، «پسامدرنیته و بازتعریف دموکراسی کثرت‏گرا؛ از پولیارشی به دموکراسی رادیکال»، فصل‌نامة سیاست، مجلة دانشکده حقوق و علوم سیاسی، دورة 46، ش 2، صص ۳۲۳-342.
7. کریمی، ایوب، 1390، «بررسی انتقادی- روش‏شناختی نظریة نقد ایدئولوژی اسلاوی ژیژک»، فصل‌نامة پژوهش‌نامة علوم سیاسی، س ۷، ش ۱، صص ۱۳۷-159.
8. کاویانی راد، مراد و قره‏بیگی، مصیب، 1397، جغرافیای انتخابات: مفاهیم، بنیادها و رویکردها، تهران: مرکز مطالعات راهبردی.
9. کاویانی راد، مراد و قره‏بیگی، مصیب، 1395، تبیین نسبت اکولوژی و دموکراسی در نظریة پساساختارگرایی، فصل‌نامة برنامه‏ریزی و آمایش فضا، س 20، ش 2، صص 273-295.
10. گودرزی، عباس، 1391، پساساختار گرایی: رهیافتی نو در نظریه و نقد ادبی معاصر، فصل‌نامة عرفانیات در ادب فارسی، دورة 3، ش 12، صص ۲۹-46.
11. متقی، افشین و قره‏بیگی، مصیب 1393، واکاوی ساخت سیاسی فضای کلان‌شهر تهران بر پایة نظریة پساساختارگرایی، اولین همایش علوم جغرافیایی ایران، تهران، موسسه جغرافیا، http://www.civilica.com/Paper-ICGS01-ICGS01_211.html
12. متقی، افشین و قره‏بیگی، مصیب، 1394، سینما و ژئوپلیتیک؛ درنگی بر بارنمایی زیست سیاست در حلقه‏های فیلم، تهران: انتشارات جهاد دانشگاهی.
13. مرادی، اسکندر و افضلی، رسول، 1392، اندیشه‏های جدید در ژئوپلیتیک: گفتمان و پساساختارگرایی، تهران: زیتون سبز.
14. مرداک، جاناتان، 1392، جغرافیای پساساختارگرا: رهیافتی به فضای رابطه‏ای، ترجمة زهرا پیشگاهی فرد و مصیب قره‏بیگی، تهران: زیتون سبز.
15. مهدوی وفا، حبیب‏الله؛ رضویان، محمدتقی و مؤمنی، مصطفی، 1388، نقش اقتصاد سیاسی در ساختار فضایی تهران و پیرامون، فصل‌نامة محیط‏شناسی، دورة 35، ش 50، صص 1-۱۴.

16. Abbass Zade, M., 2015, Post-Modernism and Redefinition of Pluralistic Democracy: from Oligarchy to Radical Democracy, Politics Quarterly, Vol. 46, No. 2, PP. 323-342.

17. Afzali, R. and Amiri, R., 2010, Epistemology and Methodology of Postmodernism Theories in Political Geography and Geopolitics, Human Geography Research, Vol. 77, No. 3, PP. 39-60.

18. Afzali, R. and Kiyani, V., 2009, Explanation of the Positivistic and Post-Positivistic Methods in Political Geography and Geopolitics, Human Geography Research, Vol. 72, No.1, PP. 103-120.

19. Angermüller, J., 2007, Nach dem Strukturalismus. Theoriediskurs und intellektuelles Feld in Frankreich, Berlin: Bielefeld.

20. Angermüller, J., 2014, Poststructuralist Discourse Analysis. Subjectivity in Enunciative Pragmatics. Houndmills, Basingstoke: Palgrave Macmillan

21. Dodds, K., 2013, New Approach to Critical Geopolitics, Translated by Rasoul Afzali, Emran Rasti, Afshin Mottaghi and Rsoul Babaei, Tehran: Jahad-e Daneshgahi.

22. Ellis, E. C. and Ramankutty, N., 2008, Putting people in the map: anthropogenic biomes of the world, Front Ecol Environ,  Vol. 6, No. 8, PP. 439-447.

23. Erikson, E., 2013, Formalist and Relationalist Theory in Social Network Analysis, Sociological Theory, Vol. 31, No. 3, PP. 220-242.

24. Gharagozlou, A., 2004, Urban Planning for Tehran By Using Environmental Modeling and GIS/RS, 1st FIG International Symposium on Engineering Surveys for Construction Works and Structural Engineering Nottingham, United Kingdom, 28 June – 1 July 2004, PP. 1-11.

25. Goldberg, A., 2011, Mapping Shared Understandings Using Relational Class Analysis: The Case of the Cultural Omnivore Reexamined, American Journal of Sociology, Vol. 116, PP. 1397-1436.

26. Goudarzi, A., 2011, Post-Structuralism: New Approach in Theory and Critics of Contemporary Literature, Erfaniyat Dar Adab Farsi, Vol. 12, No. 3, PP. 29-46.

27. Healey, P., 2010, Making Better Places: People, Planning and Politics in the 21st Century, Houndmills: Palgrave Macmillan.

28. Hillmann, H., 2008, Mediation in Multiple Networks: Elite Mobilization before the English Civil War, American Sociological Review, Vol. 73, PP. 426-454.

29. Karimi, A., 2010, Critical-Methodological Explanation of Ideology in Slavoj Žižek, Political Sciences Quarterly, Vol. 7, No. 1, PP. 137-159.

30. Kavianirad, M. and GharehBeygi, M., 2015, Explanation of the Correlation between Democracy and Ecology in the Post-Structuralism Theory, Spatial Planning, Vol. 20, No. 2, PP. 273-295.

31. Kavianirad, M. and GharehBeygi, M., 2018, Geography of Election: Concepts, Foundations and Approaches, Tehran: Center for Strategic Studies.

32. Latham, A., 2002, Retheorizing the scale of globalisation: topologies, actor-networks, and cosmopolitanism, in Herod A & Wright M W eds, Geographies of Power: Placing Scale (Blackwell, Oxford).

33. Madanipour, A., 2006, Urban planning and development in Tehran, Urbanization and the Iranian Revolution, Vol. 23, No. 6, PP. 433-438.

34. Mahdavi Vafa, Habibolah, Razaviyan, Mohammad Taghi, Moumeni, Mostafa 2008. The Role of Political Economy of Tehran’s Spatial Construct and it’s Surroundings, Mohit-Shenasi, Vol. 50, No.35: 1-14.

35. Moebius, S., 2008, Poststrukturalistische Sozialwissenschaften, Frankfurt am Main: Suhrkamp.

36. Moradi, E. and Afzali, R., 2012, New Thoughts in Geopolitics: Discourse and Post-Structuralism, Tehran: Zytoun Sabz Publisher.

37. Mottaghi, A. and GharehBeygi, M., 2013, Analyzing of Political Construction of Tehran based on Post-Structuralism, The First Conference of Iranian Geographical Science, Tehran, Geography Institute: http://www.civilica.com/Paper-ICGS01-ICGS01_211.html

38. Mottaghi, A. and GharehBeygi, M., 2014, Cinema and Geopolitics: Scrutiny on the Representation of Bio-Politics in the Reels, Tehran: Jahad Daneshgahi Publisher.

39. Murdoch, J., 2012, Post-Structuralism Geography, Translated by Zahra Pishgahifard and Mosayeb GharehBeygi, Tehran: Zeytoun Sabz Publisher.

40. Næss, P., 2012, Critical realism and the meta-theoretical foundations of urban planning, Paper presented at the CUMULUS conference, Oslo, May 14, 2013 (18 pages). (Alternatively, for participants able to read Norwegian: Næss, P. (2012) Kritisk realisme og byplanforskning, FORMakademisk, Vol. 5, No. 2.

41. Pløger, J., 2008, Foucault’s dispositif and the city, Planning Theory, Vol. 7, No. 1, PP. 51-70.

42. Raulet, G., 2009. Structuralism and Post-Structuralism: An Interview with Michel Foucault. Telos. Vol. 3, No. 5, PP. 195–211

43. Smith, R. G., 2005,Networking the City, Geography: An International Journal, Vol. 90, No. 2, PP. 172-176.

44. Tajik, M. R., 2012, Post-Politics: Theory and Method, Tehran: Ney Publisher.

45. Thrift, N., 2003, Space: the fundamental stuff of human geography, in Holloway S L, Rice S P & Valentine G eds. Key Concepts in Geography (Sage, London), PP. 95-107.

46. Tohidfam, M. and Dalili, Sh., 2015, Globalization, Cities and Loco-Globalization in Diplomacy (Case Study: Urban Diplomacy), Politics Quarterly, Vol. 46, No. 2, PP. 303-321.

47. Torres, N. R., 2014, Urban Governmentality and Public Participation, Planning and Power, Vol. 3, No. 13, PP. 1-10.

48. Whatmore, S., 2002, Hybrid Geographies: Natures, Cultures, Spaces, Thousand Oaks, CA: Sage Publications.