جغرافیای ریاضی در نخستین آثار نجومی دورۀ اسلامی

آملی، شمس‌الدین. (1377ق). نفائس الفنون. تهران: کتابفروشی اسلامیه.

ابن‌رسته. (1892م). الأعلاق النفیسه. لایدن: بریل.

ابن یونس. الزیج الحاکمی. تصحیح کوسن دوپرسوال. در مجموعۀ الریاضیات الإسلامیه و الفلک الإسلامی، ج24. به کوشش فؤاد سزگین. فرانکفورت. 1418ق/1997م.

اخوان الصفا. (1957م). رسائل اخوان الصّفا. بیروت: دارصادر.

بتانی، محمد. (1899م). الزیجالصابی، به کوشش نالینو، روم. (تجدید چاپ در الریاضیاتالإسلامیةوالفلک الإسلامی. به کوشش فؤاد سزگین،3ج. فرانکفورت، 1418ق/1997م).

بیرونی، ابوریحان. (1962م). تحدید نهایات الأماکن لتصحیح مسافات المساکن. به کوشش بولگاکوف، قاهره (تجدید چاپ در الجغرافیا الإسلامیة، به کوشش فؤاد سزگین. ج25، فرانکفورت، 1413ق/1993م).

تئودوسیوس. (1358ق). کتاب المساکن، تحریر خواجه نصیرالدین طوسی. حیدرآباد دکن.

ــــــــــــــــ . (1358ق). کتاب الأیام و اللیالی، تحریر خواجه نصیرالدین طوسی. حیدرآباد دکن.

حاجی خلیفه. (1850م). کشف الظنون. به کوشش گوستاو فلوگل. لندن.

فرغانی، احمد بن محمد. (1669م). جوامع علم النجوم و اصول الحرکات السماویه. چاپ به همراه ترجمه و شرح لاتینی از یاکوب گولیوس، آمستردام. (تجدید چاپ در سری الریاضیات الإسلامیه و الفلک الإسلامی، ج9. به کوشش فؤاد سزگین، فرانکفورت 1418ق/1997م).

قلندری، حنیف. (1396ش). «مقالۀ سوم از زیج جامع کوشیار و جوامع علم النجوم فرغانی: مقایسه میان دو متن متقدم هیئت و جایگاه آنها در میان رساله‌های هیئت». تاریخ علم، (1)12. ص39-72.

ــــــــــــــــ . (1391ش). بررسی سنت نگارش هیئت در دوران اسلامی به همراه تصحیح، ترجمه، شرح و پژوهش تطبیقی رسالۀ منتهی الإدراک فی تقاسیم الأفلاک، نوشتۀ بهاءالدین خرقی. پایان‌نامه برای دریافت درجۀ دکتری در رشتۀ تاریخ علم دورۀ اسلامی. پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی.

طاشکپری‌زاده. (1968م). مفتاح السّعادة و مصباح السیادة. تحقیق کامل کامل بکری و عبدالوهاب ابوالنور. دارالکتب الحدیث.

کرامتی، یونس. (1383ش). «بیرونی». دائرةالمعارف بزرگ اسلامی. ج13. تهران: مرکز دائرةالمعارف بزرگ اسلامی.

کوشیار گیلانی. زیج جامع. نسخۀ خطی شمارۀ 3/784 کتابخانۀ ینی جامع استانبول.

معصومی همدانی، حسین. (1387ش). «نجوم قدیم چیست؟». نجوم.

Kennedy, Edward, S. (1996). “Mathematical geography”. Encyclopedia of the History of Arabic Science, vol I, London, pp. 185-201.

Nallino, C.A. (1903-1907). Al-bat n  sive Albatenii Opus Astronomicum, Rome. (rep. in Islamic Mathematics and Astronomy, Edited by F. Sezgin, vol.11-12, Frankfurt, 199).

Ptolemy, (1893). The Geography, Dublin.

ــــــــــــــــ . (1998). Almagest, Translated and Annotated by G.J. Toomer, London.

Sezgin, F. (1974-1978). Geschinchete Des Arabischen Schrifttums, vol.5 (Mathematik), vol.6 (Astronomie), Leiden: Brill.