کاربست تحلیلی- ساختاری بازآفرینی پایدار شهری (مطالعۀ موردی: شهر خرم‏ آباد)

1. اسکندری، ندا و زرآبادی، زهرا سادات سعیده (1395). بازآفرینی شهری و تأثیر آن بر بافت‏های فرسودة شهری، کنفرانس بین المللی مهندسی معماری و شهرسازی، ص ۱-۹.
2. امیدوار، کمال و بیرانوندزاده، مریم (1390). امکان‏‏سنجی تجدید حیات و سامان‏دهی بافت‏های قدیم شهری با استفاده از تکنیک تحلیل عاملی؛ نمونۀ مطالعه‏شده: محلۀ زید بن علی در شهر خرم‏آباد، فصل‏نامة علمی- پژوهشی صفه، 21(۴): ۹۴-110.
3. پوراحمد، احمد؛ حبیبی، کیومرث و کشاورز، مهناز (1389). سیر تحول مفهوم‏شناسی بازآفرینی شهری به‏عنوان رویکردی نو در بافت‏های فرسودة شهری، فصل‏نامة مطالعاتشهرهایایرانیاسلامی، ۱(۱): ۷۳-92.
4. حناچی، پیروز و فدایی‏نژاد، سمیه (1391). تدوین چارچوب مفهومی‏حفاظت و بازآفرینی یکپارچه در بافت‏های فرهنگی‏- تاریخی، نشریة هنرهای زیبا، 3(۴۶): ۱۵-26.
5. خداوردی، پوریا و معززی، امیر (1395). بازآفرینی شهری مدل برنامه‏ریزی و مدیریت جریان زندگی، انتشارات آزاد پیما.
6. رابرتز ، پیتر و سایک، هیو (1393). بازآفرینی شهری، ترجمة سعید ایزدی و پیروز حناچی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران.
7. زنگی‏آبادی، علی و مؤیدفر، سعیده (1391). رویکرد بازآفرینی شهری در بافت‏های فرسوده: برزن شش بادگیری شهر یزد، مجلة معماری و شهرسازی آرمان شهر، 9:  ۲۹۷-314.
8. سجادزاده، حسن (1394). طراحی شهری در بازآفرینی محلات سنتی با رویکرد محرک توسعة همدان، فصل‏نامة آمایش محیط، 31: ۱۴۷-171.
9. سیدقادری، سیداسماعیل و سهراب، کانی (1392). بازآفرینی بافت فرسودة شهری نمونة موردی: محلة رودکی شهر سقز، پایان‏نامة کارشناسی ارشد رشتة جغرافیا و برنامه‏ریزی شهری، دانشکدة علوم انسانی و اجتماعی گروه جغرافیا، دانشگاه آزاد اسلامی، ‏واحد علوم تحقیقات تهران.
10. سیدبرنجی، کهربا (1392). بازآفرینی فضاهای عمومی‏شهری با تکیه بر هویت و خاطرةجمعی (میدان شهرداری رشت)، پایان‏نامة کارشناسی ارشد رشتة شهرسازی، دانشکدة معماری و شهرسازی، دانشگاه آزاد اسلامی ‏واحد قزوین.
11. صفایی‏پور، مسعود و زارعی، جواد (1396). برنامه‏ریزی محله‏محور و بازآفرینی پایدار بافت‏های فرسودة شهری با تأکید بر سرمایة اجتماعی، نمونة موردی: محلة جولان شهر همدان، مجلة آمایش جغرافیایی فضا، ۷(۲۳): 135-150.
12. عبدی، کمیل؛ ارغان، عباس و سیدعلیان، انسیه (1394). نقش بازآفرینی شهری در توسعة پایدار شهری، سومین کنفرانس بین المللی پژوهش های کاربردی در مهندسی عمران، معماری و مدیریت شهری، دانشگاه صنعتی خواجه نصیرالدین طوسی، 2۰-2۱ اسفند، ص 1-14.
13. فرجی ملائی، امین (1389). انواع روش‏های مداخله در به‏سازی و نوسازی شهری، ماهنامة اطلاع‏رسانی، آموزشی و پژوهشی شوراها، 54: 10-17.
14. لطفی، سهند و زرگری مرندی، ابراهیم(1391). بازآفرینی شهری و بازتعریف معیارهای فرسودگی: آغازی بر مرمت شهری پایدار، دو ماهنامة شهرنگار،58: 14-25.
15. مرکز آمار ایران، نتایج عمومی‏سرشماری نفوس و مسکن، 1395.
16. مشکینی، ابوالفضل؛ موحد، علی و احمدی‏فرد، نرگس (1395). بررسی سیاست بازآفرینی در بافت‏های فرسودة شهری با استفاده از ماتریس سوات، منطقة 12 شهر تهران، پژوهش‏های جغرافیای برنامه‏ریزی شهری، 4(۴): 549-568.
17. معینی، سیدمهدی (1394). شهرهای پیاده‏مدار، انتشارات آذرخش.
18. موحد، علی؛ گلی، علی و ایزدی، پگاه (1392). کارکرد رهیافت بازآفرینی پایدار شهری محلّه‏های حاشیه‏نشین محلة سعدی شیراز، پژوهش‏های جغرافیای انسانی، 45(۱): ۱۰۵-122.
19. مهندسان مشاور بهاوند مهراز (1389)، طرح به‏سازی و نوسازی محدودة بافت فرسودة شهر خرم‏آباد.

20. Eskandari, Neda and Zahra Sadat Saeedeh Zarabadi, 2016, Urban Reconstruction and Its Impact on Worn Urban Tissues ”International Conference on Architectural Engineering and Urban Planning, pp. 9-1.

1. 21.  Omidvar, Kamal and Maryam Biranvandzadeh, 2011, Possibility of resuscitation assessment and reorganization of old urban tissues using factor analysis technique; studied sample: Zayd Ibn Ali neighborhood in Khorramabad city, Sofeh Scientific-Research Quarterly, Volume 21, Number 4: pp. 110-94.

22. Pour Ahmad, Hamad, Habibi, Kiomars and Mahnaz Keshavarz, 2010, The evolution of the concept of urban regeneration as a new approach in worn-out urban contexts, Quarterly Journal of Studies of Islamic Iranian Cities, First Year, No. 1, pp. 92-73.

23. Hanachi, Piroozh and Somayeh Fadaeinejad, 2012, Development of the Conceptual Framework for Conservation and Integrated Reconstruction in Cultural-Historical Textures ”, Journal of Fine Arts, Volume 3, Number 46, pp. 26-15-15.

1. 24.  Khodavardi, Pouria and Amir Moazzi, 2016, Urban Reconstruction, Life Planning and Management Model, Azad Pima Publications. 167 pages.

25. Roberts, Peter and Hussaik, 2014, Urban Reconstruction, translated by Saeed Izadi and Pirooz Hanachi, University of Tehran Press, 380 pages

26. Zangiabadi, Ali and Saeedeh Moayedfar, 2012, Urban Reconstruction Approach in Worn Tissues: Barzan Shash Badgiri Shahr Yazd, Armanshahr Architecture and Urban Planning Magazine, No. 9, pp. 318.

1. 27.  Sajjadzadeh, Hassan, 2015, Urban Design in Recreating Traditional Neighborhoods with Hamedan Development Promotion Approach, Environmental Management Quarterly, No. 31, pp. 171-147.

28. Seyed Esmaeil Seyed Ghaderi Kani, Sohrab, 2013, Reconstruction of Urban Urban Dirty Case Study: Saqqez Rudaki Neighborhood, Master Thesis in Geography and Urban Planning, Faculty of Humanities and Social Sciences, Department of Geography, Islamic Azad University, Research Sciences Branch, Tehran , 200 pages.

29. Seyed Baranji, Kahrba, 2013, Recreating Urban Public Spaces Based on Identity and Collective Memory (Rasht Municipality Square), Master's Thesis in Urban Planning, Faculty of Architecture and Urban Planning, Islamic Azad University, Qazvin Branch, 170 pages.

30. Safaeipour, Masoud and Javad Zarei, 2017, Planning a neighborhood-based and sustainable recreation of worn-out urban tissues with emphasis on social capital, case study: Golan neighborhood of Hamadan, Journal of Geographical Spatial Magazine, Year 7, No. 23, pp. 135-150.

31. Abdi, Komeyl, Arghan, Abbas and Ensieh Seyed Alian, 2015, The Role of Urban Reconstruction in Sustainable Urban Development, 3rd International Conference on Applied Research in Civil Engineering, Architecture and Urban Management, Khajeh Nasir al-Din Tusi University of Technology, March 21-20, Pp. 1-14.

32. Faraji Mollai, Amin, 2010, Types of Intervention Methods in Urban Improvement and Renovation, Information, Educational and Research Monthly of Councils, No. 54, pp. 10-17.

33. Statistics Center of Iran, General Results of the Population and Housing Census, 2016.
Meshkini, Abolfazl, Movahed, Ali and Narges Ahmadifard, 2016, A Study of Reconstruction Policy in Dilapidated Urban Tissues Using Swat Matrix, District 12 of Tehran, Geographical Research of Urban Planning, Volume 4, Number 4, Page 549 -568.

34. Moeini, Seyed Mehdi 2015, Pedestrian Cities, Azarakhsh Publications. Movahed, Ali, Goli, Ali and Pegah Izadi, 2013, The function of sustainable urban regeneration approach in the suburbs of Saadi. Bahavand Mehraz Consulting Engineers (2010), Improvement and Renovation Plan of Khorramabad Worn Tissue Area, 500 pages.

35. Alexandri, E.; Kralia, E.; Melabianakia, E.; Neofytoua, G.; Peristeriotia, S. and Agorastou, K. (2017). The Regeneration of the Commercial Triangle of Athens; Sustainability Rationale, International Conference on Sustainable Synergies from Buildings to the Urban Scale, SBE 16: 220-228.

36. Almeida, C.; Ferreira Ramos, Ana and Mendes Silva, (2018). Sustainability assessment of building rehabilitation actions in old urban centers, Journal Sustainable Cities and Society, 36: 378-385.

37. Alpopi, C. and Manole, C. (2013). Integrated Urban Regeneration - Solution for Cities Revitalize, International Economic Conference of Sibiu 2013 Post Crisis Economy: Challenges and Opportunities, IECS, pp. 178-185.

38. Claudia, T. and Luigi, P. (2016). A novel paradigm to achieve sustainable regeneration in Historical Centres with Cultural Heritage, 2nd International Symposium "NEW METROPOLITAN PERSPECTIVES" - Strategic planning, spatial planning, economic programs and decision support tools, through the implementation of Horizon/Europe2020. ISTH2020, Reggio Calabria (Italy), pp. 693-698.

39. Galdinin, R. (2005). Urban Regeneration. Process the Case of Genoa, an Example of Integrated Urban Development Appear, 45th Congress of the European Regional Science Association: Land Use and Water Management in a Sustainable Network Society, Italy, pp. 23-27.

40. Glasson, J. and Graham, W. (2009). Urban regeneration and impact assessment for social sustainability, Impact Assessment and Project Appraisal, 27:4, 283-290, DOI: 10.3152/146155109X480358 International Conference on Sustainable Synergies from Buildings to the Urban Scale, SBE16, pp. 220-227.

41. Glickman N. and Servon, L. (1998). More than bricks and stricks: five components of community development corporationcapacity, Housing Policy Debate, 9: 497-539.

42. Harvey, D. (1985). The Urbanization of Capital, Basil Blackwell, Oxford.

43. Mohd Noor, N.; Zainora, M. and Asmawi, A. (2014). Sustainable Urban Regeneration: GIS and Hedonic Pricing Method in determining the value of green space in housing area, Asian Conference on Environment-Behaviour Studies Chung-Ang University, Seoul, S. Korea, pp. 669-680.

44. Parekh, B. (1998). Routledge Encyclopedia of philosophy, Routledge, London and New York, PP. 473-475.

45. Peerapun, W. (2011). Participatory Planning in Urban Conservation and Regeneration: A Case Study of Amphawa Community, ASEAN Conference on Environment-Behaviour Studies, Savoy Homann Bidakara Bandung Hotel, Bandung, Indonesia, 15-17 June

1. 46.  Robert, P. and Sykes, H. (2000). The evolution, definition and purpose of urban regeneration, Urban regeneration a Handbook, Sage2000, P. 17-18.