تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,096,364 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,203,311 |
اولویتبندیِ پیشرانهای توسعۀ اکوتوریسم کارآفرینانه با رویکرد توانمندسازی اجتماعمحور | ||
فصلنامه علمی پژوهشی توسعه کارآفرینی | ||
مقاله 9، دوره 11، شماره 1 - شماره پیاپی 39، خرداد 1397، صفحه 161-179 اصل مقاله (168.26 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی - کمی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jed.2018.252524.652494 | ||
نویسندگان | ||
عبدالباسط مرادزاده1؛ محمد قاسمی* 2؛ حبیب ا... سالارزهی3؛ نورمحمد یعقوبی4؛ جواد بذرافشان5 | ||
1دانشجوی دکترای مدیریت - دانشگاه سیستان و بلوچستان - دانشکده مدیریت | ||
2ایران - زاهدان - دانشگاه سیستان و بلوچستان- دانشکده مدیریت - گروه مدیریت | ||
3دانشیار گروه مدیریت دولتی دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
4رئیس دانشکده مدیریت دانشگاه سیستان و بلوچستان | ||
5دانشگاه سیستان و بلوچستان، دانشکده جغرافیا، گروه برنامه ریزی روستایی | ||
چکیده | ||
برنامههای توسعهای در جوامع محلی، بدون همراهی و مشارکت ساکنان، با چالشهای متعددی در اجرا مواجه خواهند شد. توانمندسازیِ ساکنان قبل از اجرای این برنامهها، ضمن کاهش آسیبها و هدر رفت هزینهها، منجر به تسهیل و تسریع در اجرا و بروز پیامدهای مثبتِ طرحهای کارآفرینانه خواهد شد. مبتنی بر این رویکرد، هدفِ این پژوهش، شناسایی و اولویتبندیِ مهمترین شاخهای توانمندسازِ اکوتوریسم کارآفرینانه در مناطق روستاییِ استان سیستان و بلوچستان بوده است. روش پژوهش از حیث هدف، کاربردی و از نوع توصیفی- پیمایشی میباشد. جامعۀ آماری پژوهش، شامل کارشناسان مرتبط با حوزۀ گردشگریِ ادارۀ کل میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری استان سیستان و بلوچستان و برخی از اساتید دانشگاه به تعداد 26 نفر بود که سرشماری شدند. دادههای پژوهش بر اساس پرسشنامۀ محققساختۀ ارجحیتبندی که مبتنی بر شاخصهای شناساییشده تدوین شده بود جمعآوری و به کمک نرمافزار Expert Choice تحلیل شد. نتایج پژوهش، نشان از شناساییِ چهار شاخص اصلی بود که توانمندسازی روانشناختی با وزن 459/. در جایگاه نخست قرار گرفت. توانمندسازی سیاسی با وزن 226/.، توانمندسازی اقتصادی با وزن 172/. و توانمندسازی اجتماعی با وزن 142/. در رتبههای بعدی قرار گرفتند. بنابراین به خطمشیگذاران حوزۀ اکوتوریسم کارآفرینانه توصیه میشود برای رشد و توسعۀ این صنعت، توانمندسازی ذهنی و روانیِ جوامع هدف را در اولویت برنامههای خود قرار دهند. | ||
کلیدواژهها | ||
ااکوتوریسم کارآفرینانه؛ توانمندسازیِ اجتماعمحور؛ سیستان و بلوچستان؛ مناطق روستایی | ||
مراجع | ||
اسماعیلزاده، حسن؛ صرافی، مظفر؛ توکلینیا، جمیله (1390). تحلیلی بر رویکردهای توسعه گردشگری در اجتماعات محلی، نشریه علوم محیطی، 9(2): 142-119. حاجینژاد، علی؛ پایدار، ابوذر؛ باقری، فاطمه؛ عبدی، ناصر (1394). تدوین برنامه راهبردی توسعه گردشگری روستایی ایران، فصلنامه سیاستهای راهبردی و کلان، 2(8): 135-111. رضاقلیزاده، مهدیه (1395). بررسی تأثیر گردشگری بر مثلث فقر، نابرابری و رشد اقتصادی، مطالعات مدیریت گردشگری، 11(4): 160- 125. شهرکی، حسن؛ موحدی، رضا و یعقوبی فرانی، احمد (1395). واکاوی مؤلفههای فرهنگی و اجتماعی کارآفرینی روستایی: یک پژوهش کیفی، توسعه کارآفرینی، 9(4): 767-749. Arnstein, S.R. (1969). A ladder of citizen participation. J. Am. Inst. Plan. 35, 216–224. Arsic, S., Nicolic, D., Zivcovic, Z. (2017). Hybrid SWOT - ANP - FANP model for prioritization strategies of sustainable development of ecotourism in National Park Djerdap, Serbia, Forest Policy and Economics, 80, 11–26. Billington, R.D.; Carter, N.; Kayamba, L. (2008). The practical application of sustainable tourism development principles: A case study of creating innovative place-making tourism strategies. Tour. Hosp. Res. 8, 37–43. Boley, B. B., McGehee, N. G., Perdue, R. R., & Long, P. (2014). Empowerment and resident attitudes toward tourism: Strengthening the theoretical foundation through a Weberian lens. Annals of Tourism Research, 49, 33–50. Brown, K. G., & Cave, J. (2010). Island tourism: Marketing culture and heritage – editorial introduction to the special issue. International Journal of Culture, Tourism and Hospitality Research, 4(2), 87–95. Butler, R.; Curran, R.; O’Gorman, K.D. (2013). Pro-poor tourism in a first world urban setting: Case study of Glasgow Govan. Int. J. Tour. Res. 15. Cobbinah, P. B. (2015). Contextualising the meaning of ecotourism, Tourism Management Perspectives, 16, 179–189. Croes, R., Lee, S. H., & Olson, E. D. (2013). Authenticity in tourism in small island destinations: A local perspective. Journal of Tourism and Cultural Change, 11(1–2), 1–20. Dangi, T. B. & Jamal. T. (2016), An Integrated Approach to “Sustainable Community-Based Tourism”, Sustainability, vol. 8, issue 5, 1-32. Haring, L. S. & Claudio, M. (2014), Touring responsibility: The trouble with ‘going local’ in community-based tourism in Thailand, Geoforum, Volume 51, 96-106. Hockert, E. (2009). Sociocultural sustainability of rural community-based tourism : case study of local participation in fair trade coffee trail, Nicaragua, Thesis for: MSc, Linnaeus University, Department of Organization and Entrepreneurship. Hummel, J., Jong, H. d., & Dhiradityakul, K. (2013). Innovating CBT in ASEAN: Current Directions and New Horizons. Chiang Mai, Thailand: Thailand Community Based Tourism Institute. Jamal, T.; Stronza, A. (2009). Collaboration theory and tourism practice in protected areas: Stakeholders, structuring and sustainability. Sustainable Tour. 17, 169–189. Jamal, T.B.; Getz, D. (1995). Collaboration theory and community tourism planning. Ann. Tour. Res. 22, 186–204. Kaján, E. (2014). Community perceptions to place attachment and tourism development in Finnish Lapland. Tourism Geographies, 16(3), 490–511. Li, Y. (2004). Exploring community tourism in China: The case of Nanshan cultural tourism zone. J. Sustainable Tour. 12, 175–193. Manyara, G., & Jones, E. (2007). Community-based tourism enterprises development in Kenya: An exploration of their potential as avenues of poverty reduction. Journal of Sustainable Tourism, 15(6), 628–644. Matarrita-Cascante, D. (2010). Changing communities, community satisfaction, and quality of life: A view of multiple perceived indicators. Social Indicators Research, 98(1), 105-127. Mbaiwa, J. E. Stronza, A. L. (2010). The effects of tourism development on rural livelihoods in the Okavango Delta, Botswana. Sustain. Tour. 18, 635. Mitchell, R., & Reid, D. G. (2001). Community integration: Island tourism in Peru. Annals of Tourism Research, 28(1), 113–139. Murphy, P. E. (1985). Tourism: A community approach. London: Routledge. Okazaki, E. (2008). A community-based tourism model: Its conception and use. Journal of Sustainable Tourism, 16 (5), 511-529. Park, D. B; Lee, K. W; Choi, H. S; Yoon, Y. (2012), Factors influencing social capital in rural tourism communities in South Korea, Tourism Management, No 33, 1511-1520. Peroff, D. M., Deason, G. G., Seekamp, E., Iyengar, J. (2017). Integrating frameworks for evaluating tourism partnerships: An exploration of success within the life cycle of a collaborative ecotourism development effort, Journal of Outdoor Recreation and Tourism, 17, 100–111. Poitras, L.; Donald, G. (2006). Sustainable wine tourism: The host community perspective. J. Sustain. Tour. 14, 425–448. Ramos, A. M., & Prideaux, B. (2014). Indigenous ecotourism in the Mayan rainforest of Palenque: empowerment issues in sustainable development. Journal of Sustainable Tourism, 22(3), 461–479. Reed, M. G. (1997). Power relations and community-based tourism planning. Annals of Tourism Research, 24(3), 566-591. Russell, P. (2000). Community-based tourism. Travel Tour. Anal. 5, 89–116. Scheyvens, R. (1999). Ecotourism and the empowerment of local communities. Tourism Management, 20, 245–249. Scheyvens, R. (2011). Tourism and poverty. London, UK: Routledge. Scheyvens, R., & Russell, M. (2012). Tourism and poverty alleviation in Fiji: Comparing the impacts of small- and large-scale tourism enterprises. Journal of Sustainable Tourism, 20(3), 417–436. Sebele, L. S. (2010). Community-based tourism ventures, benefits and challenges: Khama Rhino Sanctuary Trust, Central District, Botswana, Tourism Management, No. 31, 136–146. Sharpley, R. (2007). Flagship attractions and sustainable rural tourism development: The case of the Alnwick Garden, UK. J. Sustain. Tour. 15, 125–143. Simmons, D.G. (1994). Community participation in tourism planning. Tour. Management. 15, 98–108. Strzelecka, M., Boley, B. B., & Woosnam, K., K. (2017), Place attachment and empowerment: Do residents need to be attached to be empowered? Annals of Tourism Research, No, 66, 61–73. Tosun, C. (2000). Limits to community participation in the tourism development process in developing countries. Tourism Management, 21(6), 613–633. UNWTO Annual Report (2015), Published by the World Tourism Organization (UNWTO), Madrid, Spain. Vajirakachorn, T. (2011). Determinants of Success for Community-Based Tourism: The Case of Floating Markets in Thailand. Ph.D. Thesis, Texas A&M University, College Station, TX, USA. Yang, J., Ryan, C., & Zhang, L. (2013). Social conflict in communities impacted by tourism. Tourism Management, 35, 82-93. Zhao, W., Ritchie, B. (2007), Tourism and Poverty Alleviation: An Integrative Research Framework, Journal ofCurrent Issues in Tourism, Issue 2-3, 119-143. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 990 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 871 |