تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,094,768 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,200,484 |
استفاده از روش لومینسانس نوری جهت تعیین سن رسوبات لسی اطراف شهر میبد و تفسیر شرایط تشکیل آنها | ||
فیزیک زمین و فضا | ||
مقاله 4، دوره 44، شماره 2، تیر 1397، صفحه 307-319 اصل مقاله (520.82 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jesphys.2018.253856.1006986 | ||
نویسندگان | ||
مرتضی فتاحی* 1؛ داریوش مهرشاهی2 | ||
1دانشیار، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | ||
2دانشیار، دانشکده جغرافی، دانشگاه یزد، یزد، ایران | ||
چکیده | ||
نهشتههای لسی تاریخچه آبوهوایی و وضعیت جریان گردوغبار جوی دوران گذشته را در خود ضبط کردهاند و وجود آنها در یک منطقه، مراحل مختلفی از تغییر اقلیم در دوره زمینشناسی «کواترنر» را نشان میدهد؛ اما جهت استفاده مناسب از این منبع اطلاعات، نیاز به تعیین سن این نهشتهها و میان لایههای کهن خاک بین آنها داریم. جهت سنیابی رسوبات لس توسط لومینسانس برانگیخته نوری (OSL) به دو پارامتر دز معادل دز طبیعی محیط و دز سالانه نیاز است. بهمنظور اندازهگیری دز معادل معمولاً از روش SAR استفاده میشود. اما در این مطالعه به دلیل خالص نبودن کوارتز پس از دو مرحله شستشو با اسید فلوریدریک به دلیل تولید سیگنال مادون قرمز، از روش نور آبی پس از مادون قرمز ([Post IR] OSL) استفاده شد. در این بررسی دز معادل دز طبیعی نمونههای برداشت شده با تحلیل دادهها در برنامه آنالیست به روش هیستوگرام محاسبه شد. دز سالانه محیط توسط روش ICP و سن نمونه یا آخرین زمان رسوبگذاری آن 3900 ± 34600 سال پیش به دست آمد. با توجه به این سن، زمان رسوبگذاری ذرات سیلت معادل اواسط دوره وورم بوده است که به آخرین عصر یخچالی مربوط میشود. به این دلیل رسوبگذاری این لسها در ایران مرکزی در شرایط سرد و خشک بوده و با وزش بادهای شدیدی که منجر به ایجاد کوهریگهایی نیز در مناطق اطراف دشت یزد شده بودند مطابقت دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
سنیابی؛ لومینسانس برانگیخته نوری؛ لس؛ دیرینه اقلیم کواترنر؛ میبد | ||
مراجع | ||
اسلامی، م.، 1393، مطالعه مورفولوژیکی و منشأیابی تراسهای طبیعی شهر میبد. دانشگاه آزاد اسلامی میبد؛ دانشکده منابع طبیعی و کشاورزی، گروه ژئومورفولوژی؛ رساله کارشناسی ارشد. علیجانی، ب.، 1369، چگونگی تشکیل فرابار سیبری و تأثیر آن بر اقلیم شرق ایران. فصلنامه تحقیقات جغرافیایی مشهد، بنیاد پژوهشهای آستان قدس رضوی، شماره 17، 52-41. فتاحی، م.، کریمی مؤید، ن.، واکر، ر. و طالبیان، م.، 1392، استفاده از لومینسانس نوری پس از مادون قرمز جهت اندازهگیری نرخ لغزش گسل گوک. مجله فیزیک زمین و فضا، 39 (2)، 13-28. کریمی، ع.، خادمی، ح.، و جلالیان، ا.، 1390، لس: ویژگیها و کاربردهای آن برای مطالعات اقلیم گذشته. پژوهشهای جغرافیای طبیعی (دانشگاه تهران)؛ شماره 76، تابستان، 20-1.
Aitken, M. J., 1985, Thermoluminescence dating. Academic Press, London. Akram, H., Yoshida, M. and Ahmad, M. N., 1998, "Rock magnetic properties of the late Pleistocene Loess-Paleosol deposits in Haro River area, Attock basin, Pakistan: Is magnetic susceptibility a proxy measure of paleoclimate?", Earth, Planets and Space, 50, 129-139. Berberian, M., 2014, Earthquakes and Coseismic Surface Faulting on the Iranian Plateau. Elsevier, series: Developments in Earth Surface Processes (Book 17). Frechen, M., Kehl, M., Rolf, C., Sarvati, R. and Skowronek, A., 2009, Loess chronology of the Caspian Lowland in northern Iran. Quatern Int., 198, 220–233. Gerasimenko, N. and Rousseau, D. D., 2008, Stratigraphy and Paleoenvironments of the Last Pleniglacial in the Kyiv Loess Region (Ukraine). Quaternaire, 19(4), 293-307. Karimi, A., Khademi, H., Kehl, M. and Jalalian, A., 2009, Distribution, lithology and provenance of peridesert loess deposits in northeastern Iran. Geoderma, 148, 241–250. Kehl, M., Frechen, M. and Skowrenk, A., 2005, Paleosols derived from loess and loess-like sediments in the Basin of Persepolis, Southern Iran. Quaternary International, 1v.40-141, 135-149. Kehl, M., 2009, Quaternary Climate Change in Iran: The State of Knowledge. Erdkunde 63(1), 1-17. Lateef, A. S. A., 1988, Distribution, provenance, age and paleoclimatic record of the loess in Central North Iran. In: Eden, D.N., Furkert, R.J. (Eds.), Loess – its Distribution, Geology and Soil. Proceeding of an International Symposium on Loess, New Zealand, 14–21 February 1987. Balkema, Rotterdam, 93–101. Liu, T. and Ding, Z., 1998, Chinese loess and the paleomonsoon. Annual Review of Earth Planetary Science, 26: 111–145. Lowe, J. and Walker, M., 2015, Reconstructing Quaternary Environments. Routledge, Oxon (U.K.). Muhs, D. R., Roskin, J. and Tsoar, H., 2013, Origin of Sinai-Negev erg, Egypt and Israel: mineralogical and geochemical evidence for the importance of the Nile and sea level history. Quaternary Science Reviews, 60, 28-48. Murray, A. S. and Wintle, A. G., 2000, Luminescence dating of quartz using an improved single-aliquot regenerative-dose protocol. Radiation Measurement, 32, 57-73. Okhravi, R. and Amini, A., 2001, Characteristics and provenance of the loess deposits of the Gharatikan watershed in Northeast Iran. Global and Planetary Change, 28, 11-22. Pashaei, A., 1997, Physicochemical properties of loess deposits in Gorgan area. Geology Science Journal, 23-24, 67-78. Pecsi, M., 1990, Loess Is Not Just the Accumulation of Dust. Quaternary International, 7-8: 1-21. Pecsi, M., 1991, Problem of Loess Chronology. GeoJournal, 24(2), 143-150. Pecsi, M., 1995, The Role of Principles and Methods in Loess-Paleosol Investigations. GeoJournal, 36(2-3), 117-131. Pye, K., 1984, Some Perspectives on Loess Accumulation. Loess Letter, 11, 5-10. Pye, K., 1987, Aeolian Dust and Dust Deposits. 312 pp. Academic Press, London. Pye, K., 1995, The nature, origin and accumulation of loess. Quaternary Science Reviews, 14, 653–667. Roberts, H. M., 2008, The development and application of luminescence dating to loess deposits: a perspective on the past, present and future. Boreas, 37(4), 483-507, DOI 10.1111/j.1502-3885.2008.00057.x. Shackleton, N. J., 1977, The oxygen isotope stratigraphic record of the late Pleistocene. Philos. Trans. R. Soc. London, Ser. B., 280, 169-182. Smalley, I. J. and Vita-Finzi, C., 1968, The formation of fine particles in sandy deserts and the nature of ‘desert’ loess. Journal of Sedimentary Petrology, 38, 766–774. Stokes, S., Bailey, R. M., Fedoroff, N. and O’Marah, K. E., 2004, Optical dating of aeolian dynamism on the West African Sahelian margin. Geomorphology, 59(1), 281-291, DOI 10.1016/j.geomorph.2003.07.021. Thomas, D. S. G and Goudie, A., 2011, The Dictionary of Physical Geography. 3rd Edition, Blackwell, Oxford (U.K.). Thomas, D. S. G., Bateman, M. D., Mehrshahi, D. and O’Hara, S., 1997, Development and environmental significance of an eolian sand ramp of Last-Glacial age, central Iran. Quaternary Research, 48: 155-161. Thomas, D. S. G and Burrough, S. L., 2011, Climatic Frameworks: Legacies from the past. In: Arid Zone Geomorphology, Etd: Thomas, D. S. G. Wiley-Blackwell, Oxford, 27-52. Van Zeist, W. and Wright, H. E., 1963, Preliminary pollen studies at Lake Zeribar, Zagros Mountains, southern Iran. Science, 140, 65-67. Wintle, A. G., 1981, Thermoluminescence dating of Late Devensian loesses in southern England. Nature, 289, 479–480. Wintle, A. G., 1982, Thermoluminescence properties of fine-grain minerals in loess. Soil Science, 134, 164–170. Wright, J. S., 2001, Desert" loess versus "glacial" loess: quartz silt formation, source areas and sediment pathways in the formation of loess deposits. Geomorphology, 36, 231-256. | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,230 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 728 |