تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,564 |
تعداد مقالات | 70,858 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,024,184 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,261,029 |
تأثیر جیره حاوی سطوح مختلف پرهبیوتیک ایمونوژن بر عملکرد رشد و تغذیه، پارامترهای خونی و ترکیب لاشه بچهماهیان کوی (Cyprinus carpio var. Koi) | ||
شیلات | ||
مقاله 1، دوره 70، شماره 2، شهریور 1396، صفحه 117-125 اصل مقاله (445.87 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfisheries.2018.213127.943 | ||
نویسندگان | ||
مرتضی بهره مند1؛ محمد علی نعمت اللهی* 2؛ آسیه سلیمانی راد3 | ||
1دانشآموخته کارشناسی ارشد، گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران. | ||
2دانشیار گروه شیلات، دانشکده منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج، ایران. | ||
3دانشجوی دکترا، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد کرج، باشگاه پژوهشگران و نخبگان جوان، کرج، ایران. | ||
چکیده | ||
این پژوهش به منظور ارزیابی تاثیر سطوح مختلف پرهبیوتیک ایمونوژن بر عملکرد رشد، تغذیه، پارامترهای خونی و ترکیب لاشه در بچهماهیان کوی (Cyprinus carpio var. Koi)، با استفاده از 360 عدد بچه ماهی کوی (0/11±4/984 گرم) در چهار تیمار شامل سطوح صفر، 2، 5 و 10 گرم پرهبیوتیک ایمونوژن به ازای هر کیلوگرم جیره، به مدت 60 روز انجام شد. نتایج حاصل نشان داد که بیشترین افزایش وزن و نرخ رشد ویژه، به تیمار 2 تعلق داشت. کمترین میزان ضریب تبدیل غذایی (0/08±1/34) نیز مربوط به تیمار 2 بود، البته اختلاف بین تیمار 2 و 3 از این حیث معنیدار نبود (0.05>P). تعداد گلبول های قرمز در ماهیان گروه شاهد با تیمارهای آزمایشی تفاوت معنیدار نشان داد. در مورد مقدار هموگلوبین و درصد هماتوکریت، بین تیمار 2 و گروه شاهد اختلاف معنیدار مشاهده شد. بیشترین تعداد گلبول سفید در تیمار 2 مشاهده شد. با افزایش میزان پرهبیوتیک جیره، در میزان لنفوسیت افزایش و در میزان نوتروفیل کاهش مشاهده شد (0.05>P). آنالیز ترکیبات لاشه نشاندهنده عدم وجود اختلاف معنیدار بین تیمارها در هر سه فاکتور اندازه گیری شده بود. اگرچه میزان پروتئین خام لاشه با افزایش میزان پرهبیوتیک جیره، روند افزایشی نشان داد. نتایج به دست آمده مشخص نمود که افزودن 2 تا 5 گرم پرهبیوتیک ایمونوژن در هر کیلوگرم جیره غذایی بچهماهیان کوی میتواند در بهبود عملکرد رشد، تغذیه، تولید نهایی، و سلامت (ایمنی بدن) آنها مفید واقع شود. بنابراین با توجه به عدم وجود اختلاف معنیدار بین تیمارهای 2 و 3 در پارامترهای اندازه گیری شده، میزان 2 گرم ایمونوژن به ازای هر کیلوگرم جیره به عنوان سطح بهینه آن انتخاب گردید. | ||
کلیدواژهها | ||
ایمنی؛ ایمونوژن؛ پرهبیوتیک؛ جیره غذایی؛ رشد؛ کوی | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 432 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 383 |