پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,033 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,502,699 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,766,867 |
ویژگیهای «کانون نسخهپردازی متون آموزشی فارسی در چین»؛ طرح مقدماتی | ||
| پژوهش‌های علوم تاریخی | ||
| مقاله 7، دوره 9، شماره 1 - شماره پیاپی 15، خرداد 1396، صفحه 123-141 اصل مقاله (1.02 M) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhss.2018.233292.472816 | ||
| نویسندگان | ||
| محمدباقر وثوقی* 1؛ مهران رضایی2 | ||
| 1استاد گروه تاریخ دانشگاه تهران | ||
| 2دانشجوی دکتری تاریخ ایران اسلامی، دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| زبان فارسی در آموزش دینی مسلمانان چین که به‌نام «آموزش مسجدی» شناخته میشود، از جایگاه ویژهای برخودار است. قوم «هویهوی» یکی از اقوام مسلمان چین و درحالحاضر از مهمترین اقلیتهای قومی آن کشور محسوب میشوند. از قرن دهم هجری بهبعد به دلیل شرایط خاص حاکم بر منطقه، اقلیت مسلمان «هویهوی» در چین ارتباط تاریخی و فرهنگی خود را با سرزمینهای اسلامی از دست دادند و ازاینرو ناگزیر شدند بهعنوان یک جامعه‌ی اقلیت دینی، مواد آموزشی دینی خود را تولید نموده تا بتوانند سنتهای اسلامی را به فرزندان خود منتقل نمایند. از این دوره بهبعد مساجد چین به مراکز آموزش دینی تبدیل شد و متون آموزشی اسلامی توسط علمای مسلمان چینی به دو زبان عربی و فارسی تولید و در اختیار طلاب علوم دینی قرار گرفت. این نوع از آموزش دینی در جامعه «هویهوی» مشهور به «آموزش مسجدی» است. آموزش مسجدی از نیمهی اول قرن دهم هجری تاکنون ادامه یافته است. هماکنون نسخههای خطی بیشماری در مساجد و مراکز آرشیوی چین موجود است که حاصل چند قرن آموزش دینی در این کشور است. سبک نوشتاری و آرایهای این نسخههای خطی بهتدریج تحتتأثیر سنتهای نوشتاری چینی قرار گرفت؛ تاآنجاکه از لحاظ شکل، کاربرد، خط و آرایه دارای ویژگیهای منحصربهفردی شد. تعدد نسخههای خطی فارسی کتابتشده در چین و در مساجد اسلامی آن و اختصاصات آرایهای و خط و کتابت آنها بهگونهای است که میتوان از آن بهعنوان «کانون نسخهپردازی متون آموزشی فارسی در چین» یاد کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| قوم هویهوی؛ چین؛ مسلمانان چین؛ زبان فارسی؛ آموزش مسجدی؛ کانون نسخهپردازی متون آموزشی فارسی در چین | ||
| مراجع | ||
|
وثوقی، محمدباقر، میراث دریانوردان ایرانی در بنادر چین، تهران، سازمان میراث فرهنگی، 1395. عطاملک جوینی، تاریخ جهانگشای جوینی، تصحیح: محمد قزوینی، لیدن، 1916م. بازچاپ تهران، بامداد. لئو یینگ شنگ، «تاریخ مختصر هشتصد سالگی توسعه ملیت هوی» از زبان فارسی تا زبان ملیت هوی، پژوهش فرهنگ چینی، 2003 م. رشیدالدین فضل‌الله همدانی، جامع‌التواریخ، به تصحیح و پژوهش محمد روشن و مصطفی موسوی، تهران، میراث مکتوب، 1394. تنگسوق‌نامه یا طب اهل خطا، با مقدمه استاد مجتبی مینوی، دانشگاه تهران، 1350. خطای نامه (شرح مشاهدات سیدعلی‌اکبر خطایی)، به کوشش ایرج افشار، مرکز اسناد فرهنگی آسیا، تهران ، 1373. هیئت مدیرۀ دایرة‌المعارف اسلام چینی، دایرة‌المعارف اسلام چینی، چِنگدو: فرهنگ سی چوان (2007 م.). D.O. Morgan,(2012), Persian as a Lingua Franca in the Mongol Empire,ineds B. Spooner andW.L. Hanaway, Literacy in the PersianateWorld:Writing and the Social Order (Philadelphia:University of Pennsylvania Press)
Petersen, Kristian, Reconstructing Islam: Muslim Education and Literature in Ming-Qing China, in “The American Journal of Islamic Social Sciences”, 2006
Michael Dellon,(1999), Chinas Muslem Hui community: Migration,Settlement and sects,Curzun Press
The Editorial of the Islamic Encyclopedia of China , the Islamic Encyclopedia of China(zhongguoyisilanbaikequanshu), Chengdu: sichuan ci shuchu ban she, 2007
Liu Yingsheng，hui zuyu qi ta yixie xi bei mu silin min zu wen zixingchengshichu tan, hui zuyanjiuza zhi,2002(1),.回族与其他一些西北穆斯林民族文字形成史初探，回族研究杂志 | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 577 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 582 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب