![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,681,651 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,911,787 |
بررسی تاثیر افزودن آلوئه ورا (Aloe barbadensis) به جیره غذایی بر عملکرد رشد و برخی شاخصهای خونی وسرمی ماهی قزلآلای رنگین کمان (Oncorhynchus mykiss) در چالش با ساپرولگنیا پارازیتیکا | ||
شیلات | ||
مقاله 6، دوره 70، شماره 1، خرداد 1396، صفحه 60-69 اصل مقاله (531.58 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfisheries.2017.232936.985 | ||
نویسندگان | ||
زیبنده محرابی1؛ فرید فیروزبخش* 1؛ قدرت رحیمی1؛ حامد کلنگی2 | ||
1گروه علوم دامی و شیلات، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی ساری، ساری، ایران | ||
2گروه شیلات و محیط زیست، دانشگاه علوم کشاورزی و منابع طبیعی گرگان، گرگان، ایران | ||
چکیده | ||
در این تحقیق اثرات آلوئه ورا بر عملکرد رشد، شاخصهای خونشناسی و بیوشیمیایی سرم و مقاومت ماهی در برابر ساپرولگنیا پارازیتیکا به مدت 8 هفته مورد مطالعه قرار گرفت. پودر آلوئه ورا به میزان 0، 5، 10 و 15 گرم بر کیلوگرم به جیره ی غذایی پایه اضافه شد و در پایان 8 هفته تغذیه، ماهیان در معرض قارچ ساپرولگنیا پارازیتیکا قرارگرفتند. نتایج نشان داد که تمامی تیمارهای تغذیه شده با آلوئه ورا افزایش معنی داری در ضریب رشد ویژه، افزایش وزن و کاهش ضریب تبدیل غذایی نسبت به تیمار شاهد نشان دادند. همچنین شاخص های خون شناسی و سرمی ماهیان تیمار شده با آلوئه ورا افزایش معنی داری نسبت به گروه شاهد داشتند. هر چندکاهش معنی دار تلفات در تیمار تغدیه شده با 15 گرم آلوئه ورا برکیلوگرم جیره نسبت به سایر تیمارها و شاهد بعد از چالش با قارچ ساپرولگنیا پارازیتیکا مشاهده شد ولی درصد بازماندگی 5 گرم آلوئه ورا بر کیلوگرم جیره در مقایسه با شاهد افزایش معنی داری داشت. بر اساس نتایج حاصله، استفاده از پودر آلوئه ورا به ویژه به میزان 5 گرم بر کیلوگرم در جیره ماهی قزل آلای رنگین کمان، به منظور بهبود شاخص های رشد و ایمنی و همچنین افزایش مقاومت ماهیان در برابر ساپرولگنیا پارازیتیکا توصیه می شود. | ||
کلیدواژهها | ||
آلوئه ورا؛ رشد؛ پاسخ های ایمنی؛ ساپرولگنیا پارازیتیکا؛ قزل آلای رنگین کمان | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 494 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 465 |