تبیین موانع فراروی جابه‌جایی پایتخت در ایران با رویکردی آمایشی

. ابراهیم‌زاده، عیسی؛ موسوی، میرنجف؛ باقری کشکولی، علی (1395)، «بررسی میزان تأثیرگذاری جابه‌جایی برخی از کارکردهای شهر تهران در سامان‌دهی وضعیت پایتخت در ایران»، فصلنامۀ ژئوپلیتیک، سال دوازدهم، شمارۀ1، بهار 1395.

2. بهرامی، بهشاد (1394)، «تحریک رشد با انتقال پایتخت»، روزنامۀ دنیای اقتصاد، تاریخ چاپ: 04/07/1394، شمارۀ 3517.

3. به‌فروز، فاطمه (1380)، زمینه‌های غالب در جغرافیای انسانی، تهران: انتشارات دانشگاه تهران، چاپ اول.

4. ساداتی میانایی، سید ضیاء و رمضان نعمتی کشتلی (1393)، «تحلیل مسئلۀ انتقال پایتخت ایران با استفاده از مدل‌های چندمعیاره»، فصلنامۀ مطالعات برنامه‌ریزی شهری، سال سوم، شمارۀ 6، صص 103-۱۰۵.

5. حافظ‌نیا، محمدرضا (1387)، جغرافیای سیاسی ایران، تهران: سمت، چاپ دوم.

6. حافظ‌نیا، محمدرضا (1381)، جغرافیای سیاسی ایران، تهران: سمت، چاپ اول.

7. داوود‌پور، زهره (1388)، برای حفظ تعادل تهران، وزارت مسکن و شهرسازی، وزارت معماری و شهرسازی، دفتر معماری و طراحی شهری.

8. صادقلو، سعید؛ کاویانی راد، جواد؛ نظری، محمد (1393)، تبیین رویکردهای موجود در انتقال پایتخت، کتابچۀ مجموعه مقالات همایش تمرکززدایی و سامان‌دهی پایتخت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، صص 294-298.

9. صادقی، موسی؛ متقی دستنایی، افشین؛ لطفی، حیدر (1393)، «ابعاد جغرافیای سیاسی مکان‌یابی و انتقال پایتخت در ایران»، فصلنامۀ برنامه‌ریزی منطقه‌ای، سال چهارم، شمارۀ 16، صص 137-148.

10. صفوی، سیدیحیی (1393)، ابعاد امنیتی در سامان‌دهی پایتخت، کتابچۀ مجموعه مقالات همایش تمرکززدایی و سامان‌دهی پایتخت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، صص 299-304.

11. قائد رحمتی، صفر؛ افشین، بهمن (1393)، بررسی مسئلۀ انتقال پایتخت از نظر شاخص‌های شهرنشینی، کتابچۀ مجموعه مقالات همایش تمرکززدایی و سامان‌دهی پایتخت، دانشگاه تربیت مدرس، تهران، صص 372-3۸۱.

12. کمانرودی کجوری، موسی (1392)، آسیب‌شناسی ساختار سیاسی و ادارۀ سرزمینی ایران: ابعاد، زمینه‌ها و الزامات جابه‌جایی.

13. «پایتخت سیاسی از تهران»، فصلنامۀ بین‌المللی انجمن جغرافیایی ایران، سال یازدهم، شمارۀ ۳۸.

1۴. گوردون، دیوید (1954)، برنامه‌ریزی پایتخت‌های قرن بیستم‌، مترجمان: غلامرضا کاظمیان، مریم محمد روضه‌سرا، انتشارات تیسا، چاپ اول، نشر 16، زمستان 1393.

1۵. گیتاشناسی، مؤسسۀ جغرافیایی و کارتوگرافی (1383)، اتو اطلس تهران و اطراف.

1۶. متقی دستنایی، افشین؛ لطفی، حیدر و موسی (1393)، «ابعاد جغرافیای سیاسی مکان‌یابی و انتقال پایتخت در ایران»، فصلنامۀ برنامه‌ریزی منطقه‌ای، سال چهارم، شمارۀ 16، زمستان ۱۳۹۳.

1۷. مرکز مطالعات جغرافیایی شهر تهران (1384)، اطلس کلان‌شهر تهران، انتشارات شرکت پردازش و برنامه‌ریزی شهری.

1۸. معاونت توسعۀ مدیریت و سرمایۀ انسانی رئیس‌جمهور، معاونت حقوقی امور مجلس و استان‌ها، امور مجلس و استان‌ها (1389)، راهنمای اجرای مصوبۀ انتقال از تهران (اهداف، الزامات و فرایندها)، مرداد 1389.

1۹. موسوی، میرنجف (1385)، «اندازه‌گیری میزان توسعه‌یافتگی مناطق ایران»، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، رشتۀ جغرافیا و برنامه‌ریزی شهری، دانشکدۀ ادبیات و علوم‌انسانی، دانشگاه یزد.

موسوی، میرنجف؛ باقری کشکولی، علی (1393)، «تحلیل جغرافیایی پیامدهای اجتماعی_اقتصادی جابه‌جایی پایتخت در ایران»، فصلنامۀ ژئوپلتیک، سال یازدهم، شمارۀ اول، صص 195 -227.

۲۰. میرحیدر، دره (1381)، مبانی جغرافیای سیاسی، تهران: انتشارات سمت.

2۱. نوبری، نازک؛ رحیمی، محمد (1388)، «تحلیلی بر موضوع انتقال پایتخت سیاسی کشور (با بهره‌گیری از منابع سازمان‌دهی)»، مرکز مطالعات و برنامه‌ریزی شهر تهران، شمارۀ پنجم.

2۲. ولی قلی‌زاده، علی (1387)، تبیین عوامل مؤثر بر مکان‌گزینی پایتخت‌ها در ایران، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد به راهنمایی دکتر زهرا احمدی‌پور، دانشگاه تربیت مدرس، تهران.

23. Andrew, C., Taylor, J (2000), Capital Cities, Special Cities: How to Ensure Their Successful Development, Plan Canada, 3(40): 39-38.                             

24. Campbell, S (2003), The Enduring Importance of National Capital Cities in the Global Era, Urban and Regional Planning Program, University of Michigan.

25. Corey,Kenneth E (2004),Relocation of National Capitals: Implication for Korea. International Symposium on the Capital Relocation, Seoul: Seoul Development Institute:127-42

26. Dascher, K (2000), Are politics and geography related? Evidence from a cross-section of capital cities, Public Choice, 105.

27. Datsou, H.(2004), »Why Relocation of the Capital Functions of Toko is Undesirable«, International Symposium on the Capital Relocation, Seoul: Seoul Development Institute:42-1.                                                                                                                          

28. Gilbert,A (1989), »Moving the capital of Argentin: a further example of utopian planning cities«, 6: 234- 242.                                                                                    

29. Rawat. Rajiv(2005), Capital city relocation: global-local perspectives in the search for an al ternative modernityyork university toronto, canada,1.

30. Schatz,Edward (2003),When Capital Cities Move: the Political Geography of Nation and State.

31. Toylor, peter (1989), political geography: world economy, nation – sate, and locality, new york, longman scinfic & technical u k.      

32. Wolfel, R. L (2002), »North to Astana: Nationalistic Motives for the Movement of the Kazakh Capital«, Nationalities Papers, 3(30):506-485.                                                      

33. Illmann. E (2015), »Reasons for Relocating Capital Cities and Their Implications«, Supervisor: PhDr. Michael Romancov, Ph.D. Faculty of social sciences,page 3.