پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,228 |
| تعداد مقالات | 67,749 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,079,001 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,816,401 |
تناهیِ آغازینِ زمانمندی و گشودگیِ دازاین در وجود و زمان هایدگر | ||
| فلسفه | ||
| مقاله 2، دوره 14، شماره 2 - شماره پیاپی 27، اسفند 1395، صفحه 27-45 اصل مقاله (602.05 K) | ||
| نوع مقاله: علمی -پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jop.2017.62952 | ||
| نویسندگان | ||
| احمد رجبی* 1؛ محمد رضا بهشتی2 | ||
| 1دانشجوی دکتری رشته فلسفه دانشگاه تهران | ||
| 2دانشیار گروه فلسفه دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| هایدگر در وجود و زمان، مفهوم تناهی را به عنوان یک مفهوم اگزیستانسیالِ ویژه در نظام مفاهیمِ هستی‌شناسیِ بنیادین به طور مستقل طرح نمی‌کند، اما در عین حال، معنای هستی‌شناسانة خاصی را برای آن مفروض می‌گیرد. این تلقیِ خاص هستی‌شناسانه از تناهی، به مثابة یک وصف اختصاصی برای نحوة وجود دازاین، بر خلاف آنچه در وهلة نخست به نظر می‌رسد، اولاً و بالذات در نسبت داشتنِ تناهی با مفاهیمی چون یافتگی و افکندگیِ دازاین در میانة موجودات فهمیده نمی‌شود، بلکه اتفاقاً بر اساس تقدمِ پدیدارشناسانة مطلق دازاین بر تمامیِ موجودات و وقوف به این تقدم در دازاین اصیل است که مفهوم هستی‌شناسانة تناهیِ در بحث از تقدمِ آینده در زمانمندیِ اصیلِ دازاین، به مثابة «تناهیِ آغازینِ زمانمندی» در حد اشاره‌ای کوتاه، صراحت می‌یابد. در این نوشتار، مفهوم تناهیِ آغازین، از تلقی متداول و انتیک از تناهی متمایز می‌شود، به نحوی که بتوان از خلال تفسیر نسبت تحلیل اگزیستانسیال مرگ با گشودگیِ دازاین، تناهی را در معنایی هستی‌شناسانه، در نسبت با زمانمندی، در مقام شرط امکانِ گشودگی و مواجهه آشکار ساخت. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| تناهی؛ زمانمندی؛ آینده؛ گشودگی؛ مواجهه؛ امکان | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The OriginaryFinitude of Timliness and the Disclosedness of Dasein in Heidegger’s Being and Time | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Ahmad Rajabi1؛ ذ ن2 | ||
| 1Phd student | ||
| 2ل | ||
| چکیده [English] | ||
| In Being and Time, Heidegger does not specifically thematize the concept of finitude, but he assumes a specific ontological meaning for this concept which is made briefly explicit in the explanation of the priority of future in the authentic timeliness as the “originary finitude of timeliness”. In this paper, on the basis of the phenomenological absolute precedence of Dasein over all beings, the concept of originary finitude will be distinguished from the ordinary and ontical conception of finitude. The ontical conception of finitude is primarily related to the fact, that Dasein is situated in the middle of beings. The distinction between the ordinary and originary finitude is emphasized on the basis of the fundamental distinction between timeliness and Being within-time. The last distinction makes the primary difference between Being-in-the-world and Being within-the-world ontologically possible. Accordingly, the distinction between ontical and ontological finitude enables us to disclose the specific ontological meaning of finitude as the origin of timeliness by the interpretation of the relation between the exsistential analysis of death and the disclosedness of Dasein. The originary finitude will be reached in relation with the authentic future in timeliness and will be finally regarded as the condition of the possibility of the disclosedness and encountering | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| finitude, timeliness, future, disclosedness, possibility | ||
| مراجع | ||
|
Apel, Karl-Otto (1991) Heidegger und das Problem der Transzendentalphilosophie. In: Martin Heidegger: Innen- und Außenansichten. (131-175) Frankfurt am Main: Suhrkamp
Balttner, William D. (1999) Heidegger’s temporal Idealism. Cambridge: Cambridge University Press
Fleischer, Margot (1991) Die Zeitanalysen in Heideggers „Sein und Zeit“. Würzburg: Königshausen und Neumann
Heidegger, Martin (1997) Der Deutsche Idealismus (Fichte, Schelling und Hegel) und die philosophische Problemlage der Gegenwart (1929), GA 28, hrsg. von Claudius Strube, Vittorio Klostermann, Frankfurt am Main.
Heidegger, Martin (1975) Die Grundprobleme der Phänomenologie (1927) GA 24, hrsg. von F.W. von Herrmann, Vittorio Klostermann, Frankfurt am Main.
Heidegger, Martin (1996) Einleitung in die Philosophie (1928/29), GA 27, hrsg. von Otto Saame u. Ina Saame-Speidel, Vittorio Klostermann, Frankfurt am Main.
Heidegger, Martin (1991) Kant und das Problem der Metaphysik (1929), GA 3, hrsg. von F.W. von Herrmann, Vittorio Klostermann, Frankfurt am Main.
Heidegger, Martin (1979) Prolegomena zur Geschichte des Zeitbegriffs (1925), GA 20, hrsg. von Petra Jaeger, Vittorio Klostermann, Frankfurt am Main.
Heidegger, Martin (1977) Sein und Zeit (1927), GA 2, hrsg. von F.W. von Herrmann, Vittorio Klostermann, Frankfurt am Main.
Heinz, Marion (1982) Zeitlichkeit und Temporalität. Würzburg: Königshausen und Neumann
Tugendhat, Ernst (1970) Der Wahrheitsbegriff bei Husserl und Heidegger. Berlin: Walter De Gruyter
Schulz, Walter (1994) Über den philosophiegeschichtlichen Ort Martin Heideggers. In: Heidegger – Perspektiven zur Deutung seines Werkes, hrsg. von Otto Pöggeler. (95-139) Weinheim: Beltz Athenäum
Wallau, Peter (2001) Endlichkeit in Heideggers Denken. Essen: Die blaue Eule.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,204 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,374 |
||