تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,500 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,088,772 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,191,901 |
زمینههای واگرایی در روابط ترکیه و ارمنستان | ||
مطالعات اوراسیای مرکزی | ||
مقاله 4، دوره 10، شماره 1، فروردین 1396، صفحه 35-52 اصل مقاله (511.31 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jcep.2017.62898 | ||
نویسندگان | ||
محمد علی بصیری* 1؛ مصطفی خیری2 | ||
1دانشیار علوم سیاسی، دانشگاه اصفهان | ||
2دانشجوی دکتری روابط بینالملل، دانشگاه اصفهان | ||
چکیده | ||
ارمنستان در سال 1991 و با فروپاشی اتحاد شوروی استقلال خود را بهدست آورد. از سال 1993 تاکنون مرزهایش با ترکیه بسته بوده و جو بیاعتمادی میان دو کشور همچنان قوی است. به استثنای سال 2009 و در جریان امضای پیمانها، تاکنون تلاشی از سوی آنها در بازگشایی مرزها و عادیسازی روابط صورت نگرفته است. هرچند نارضایتیهایی از سوی ارامنه در سازمانها و مجامع غربی بهدلیل بستهشدن مرزها از سوی ترکیه وجود داشته است. باتوجه به اهمیت این موضوع، این نوشتار درپی پاسخگویی به این پرسش اساسی است که سرمنشأ واگرایی موجود در روابط ارمنستان و ترکیه کجا است؟ در پاسخ به آن، این فرضیه مطرح شده است که مناقشة قرهباغ را میتوان عامل اصلی قطع روابط دو کشور همسایه دانست و در کنار آن میتوان به ادعاهای ارضی ارامنه و مسئلة نسلکشی اشاره کرد. این نوشتار ضمن بررسی اشغال قرهباغ و تأثیر آن بر روابط ارمنستان و ترکیه به نقش ارامنة خارج از ارمنستان و مسئلة ادعاهای ارامنه در قطع روابط دو کشور پرداخته است. از یکسو، ارامنه در رابطه با ترکیه، ادعاهای ارضی دارند و از سوی دیگر مدعی هستند که مورد نسلکشی واقع شدهاند. مسئلهای که ترکیه آن را رد میکند. در بخش پایانی نوشتار، به تلاش نافرجام دو کشور در عادیسازی روابط و امضای پیمانها اشاره شده است. این نوشتار نشان میدهد که با توجه به مسائل موجود در شرایط کنونی، امکان عادیسازی رابطه بین دو کشور وجود ندارد. | ||
کلیدواژهها | ||
ارمنستان؛ ترکیه؛ دیاسپورا؛ قرهباغ؛ نسلکشی | ||
مراجع | ||
الف) فارسی 1. بنیهاشمی، میرقاسم (1388)، «چشمانداز توازن قدرت در قفقاز در پرتو تحول در روابط ترکیه – ارمنستان»، مطالعات راهبردی، دورۀ 12،شمارۀ 46، صص 144-115. 2. ثقفی عامری، ناصر و سعید تقیزاده (1378)، «سیاست خطوط لوله»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دورۀ 2،شمارۀ 27، صص 42-25. 3. دهقانی فیروزآبادی، سیدجلال (1389)، سیاست خارجی جمهوری اسلامی ایران، تهران: سمت. 4. رشنو، نبیالله (1392)، «رویکردها و علایق ژئوپلیتیک در تحولات خاورمیانه و شمال آفریقا»، ژئوپلیتیک، سال 9، شمارۀ 1، صص 165-127. 4. قربانینژاد، ریباز و دیگران (1393)، «بررسی مفهوم منازعه در نظریههای روابط بینالملل و ژئوپلیتیک»، راهبرد، سال 23، شمارۀ 7، صص 291-265. 5. کولایی، الهه و مهناز گودرزی (1394)، «تأثیر تحولات روابط ارمنستان و ترکیه بر روابط ارمنستان با ایران»، ژئوپلیتیک، سال 11، شمارۀ 1، صص 70-38. 6. متقی دستنایی، افشین (1394)، «تحلیل ژئوپلیتیکی موانع شکلگیری همگرایی در منطقۀ آسیای مرکزی و قفقاز»، مطالعات اوراسیای مرکزی،دورۀ 8، شمارۀ 1، صص 84-63. 7. مجتهدزاده، پیروز (1381)، جغرافیای سیاسی و سیاست جغرافیایی، تهران: سمت. 8. مفیدی احمدی، حسین و مهدی ذاکریان (1394)، «اروپاییشدن و تغییر گفتمان امنیتی در ترکیه (مطالعه موردی: عادیسازی روابط ترکیه و ارمنستان)»، مطالعات اوراسیای مرکزی، دورۀ 8، شمارۀ 1، صص 126-107. 9. ناهیل، نیو و عمر تاسپینار (1385)، «روسیه و ترکیه در قفقاز»، ترجمۀ اسماعیل شفیعی، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، سال 14، شمارۀ 54، صص 185-167. 10. ولیزاده، اکبر و شیوا علیزاده (1394)، «دیاسپورای ارمنی: فرصتها و تهدیدهای پیش روی ایران»، سیاست، دورۀ 45، شمارۀ 4، صص 1094-1075. 11. ولیقلیزاده، علی (1389)، «بررسی تأثیر عادیسازی روابط ترکیه و ارمنستان بر روابط آذربایجان با ترکیه»، مطالعات آسیای مرکزی و قفقاز، دورۀ 16،شمارۀ 71، صص 106-79. 13. ولیقلیزاده، علی و کاظم ذوقی بارانی (1390)، «تبیین پیامدهای ژئوپلیتیکی عادیسازی روابط ترکیه و ارمنستان»، آفاق امنیت، سال 4، شمارۀ 11، صص 129-103.
ب) انگلیسی
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 726 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 925 |