استادیار گروه حقوق، دانشگاه بین‌المللی امام رضا (ع)، مشهد، ایران
چکیده
ابهام در زبان حقوقی بخش ناخواسته، اما ناگزیر متون قانونی است. از این رو، تفسیر این متون با هدف رفع ابهام یا همان گزینش معنای درست یا درست‌تر، بخشی از دانش حقوق است. اما می‌توان به‌جای تمرکز بر تفسیر ابهام، به پیشگیری از بروز آن در متون قانونی و نیز حذف آن از قوانین موجود نیز اندیشید، به‌طوری که متن قانون از بدون ابهام بوده یا کمترین ابهام را داشته باشد. در این صورت، مجالی برای تفسیر آن نیز باقی نمی‌ماند. فرضیهای که چنین امری را ممکن میشمارد و به ضرورت آن معتقد است، در نهایت، به «ویرایش ابهامی قوانین» می‌انجامد. مبنای این ویرایش، منفی‌بودن پدیدۀ ابهام در زبان قانونی و ضرورت زدودن آن به‌دلیل فوایدی است که نصیب جامعه و اشخاص می‌شود. هر چند پیرایش ابهام تنها در ابهام‌های غیرطبیعی زبان حقوقی ممکن است، اما میزان آن قابل توجه است. جایگاه اجرایی ویرایش ابهامی پیش‌نویس قانون و قوانین موجود را می‌توان به‌عنوان گامی از تنقیح قوانین در نظر گرفت، طوری که مرجع تنقیح ابهام‌ها را شناسایی و رفع آن را به مرجع تصویب پیشنهاد کند.
Edition of ambiguous, a step of codification of laws
نویسندگان [English]
Mohammad hasan Emamverdy
Assistant Professor of Law group at the International University of Imam Reza Mashhad
چکیده [English]
Ambiguity in legal language has been part of the unwanted but inevitable legal texts. Thus, the interpretation of these texts with the aim of removing the ambiguities or the true meaning selection, or, more correctly, is a branch of knowledge of the law. But instead of focusing solely on interpretation, can prevent ambiguities in legal texts so that the law becomes clear and it not remains room for interpretation. This hypothesis is possible and necessary and result to “edition of ambiguous”. The basis of this edition is that the ambiguity be negative phenomenon in the language of law. Necessity of removing of ambiguities for the benefits that accrue to society and individuals. However, editing of abnormal ambiguities in legal language is possible, but the amount is significant. The executive place of ambiguity edition of draft law and exist laws can be considered as a step of codification of laws. So that, the authority of codification identifies ambiguities and refers them to the legislator to eliminate of them.
ناتل خانلری، پرویز (1361). زبان‌شناسی و زبان فارسی. تهران: توس.
هارت، هربرت (1390). مفهوم قانون. ترجمۀ محمد راسخ، چاپ دوم، تهران: نشر نی.
هاشمی، محمد (1372). تهذیب قوانین و راه‌هایی که باید پیمود. مجلس و راهبرد، شمارۀ 3، صفحات 262-252.
هنفلینگ، اسوالد (1383). فلسفه و زبان روزمره. ترجمة محمود رافع، تهران: گام نو.
Amsterdam, A.G. (1960), The void-for-vagueness doctrine in the Supreme Court. University of Pennsylvania Law Review, 109(1), 67-116.
Bradley, C.M. (1986). Law the uncertainty principle in the Supreme Court. Duke Law Journal, 1, 1-64.
Chalmers, D. (2006). European Union Law: text and materials, Cambridge: Cambridge University Press.
Zolo, D. (2007). The rule of law history, theory and criticism, a critical appraisal, springer.
Day, D.S. (1977). Termination of parental rights statutes and the void for Vagueness Doctrine: A successful attack on the parenspatriae rationale. Journal of Family Law, 16, 213-232.
Leawoods, H. & Radbruch, G. (2000). An extraordinary legal philosopher. Washington University Journal of Law and Policy, 2, 489-515.
Marmor, A. (2012). Varieties of vagueness in the law. University of Southern California Legal Studies Research, 8-12, 1-24.
Maxeiner, J.R. (2007). Legal certainty: A European alternative to American legal indeterminacy. 15 Tulane Journal of International and Comparative Law, 15, 541-607.
Maxeiner, J.R. (2008). Some Realism about legal certainty in the globalization of The rule of law. 31 Houston Journal of International Law, 27, 27-46.
Raitio, J. (2003). The principle of legal certainty in EC Law. Kluwer Academic Publishers.
Sunstein, C.R. (1995). Problems with Rules. California Law Review, 83(4), 956-1026.
Vornholt, R.P. (1980). Application of the Vagueness Doctrine to Statutes Terminating Parental Rights. Duke Law Journal, Vol. 336.
Holmes, W.O. (1897). The path of the law. Harvard Law Review, 10(8), 457-478.
