نقش عرف در فقه ابن ادریس

[1]. قرآن کریم

[2]. ابن ادریس، محمدبن احمد؛ (1410ق). السرائر الحاوی لتحریر الفتاوی. چاپ دوم، جلد1، 2، 3، قم، دفتر انتشارات اسلامی.

[3]. ابن‌براج، قاضی عبدالعزیز؛ (1406ق). المهذب. جلد1، قم، دفتر انتشارات اسلامی، صص 363، 485.

[4]. ابن منظور، محمد بن مکرم؛ (1414ق). لسان العرب. چاپ سوم، جلد9، بیروت، دار الفکر، ص239.

[5]. بحرانی، سید هاشم؛ (1416ق). البرهان فی تفسیر القرآن. جلد13، تهران، بنیاد بعثت، ص382.

[6]. حکیم، سید محمد تقی؛ (1418ق). اصول العامه للفقه المقارن. چاپ سوم، مجمع جهانی اهل البیت«ع»، صص405، 408.

[7]. خمینی، روح الله؛ (؟). انوار الهدایه فی التعلیقه علی الکفایه. جلد1، تهران، موسسة‌تنظیم و نشرآثار امام خمینی، ص105.

[8]. ــــــــــــــ (1418ق).الاجتهاد و التقلید. تهران، موسسه ‌تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ص70.

[9]. ــــــــــــــ (1381ق). الاستصحاب. تهران، موسسه تنظیم و نشر آثار امام خمینی، ص159.

[10]. ـــــــــــــ (1410ق). الرسائل. جلد2، قم، موسسه اسماعیلیان، ص129.

[11]. سبحانی، جعفر؛(1419ق). مصادر الفقه الاسلامی و منابعه. بیروت، دارالاضواء، صص189، 193.

[12]. شریف کاشانی، حبیب الله؛ (1404ق). تسهیل المسالک الی المدارک فی رئوس القواعد الفقهیه. قم، المطبعه العلمیه، ص9.

[13]. شهید اول، محمد بن مکی؛ (؟). القواعد و الفوائد. جلد1، قم، کتابفروشی مفید، ص151.

[14]. صابری، حسین؛ (1384ش). فقه ومصالح عرفی. قم، بوستان کتاب، ص114.

[15]. صدر، سیدمحمدباقر؛ (1379ش). المعالم الجدیده. چاپ دوم، جلد1، قم، کنگره شهید صدر، صص 39، 42، 91، 210.

[16].ـــــــــــــ (1417ق). اقتصادنا. قم، دفتر تبلیغات اسلامی، ص384.

[17]. طباطبایی، محمدحسین؛ (1417ق). المیزان. چاپ پنجم، جلد 1 و 2، قم، موسسه نشر اسلامی.

[18]. ـــــــــــ (؟).حاشیه‌الکفایه. جلد2، قم، بنیاد علمی و فکری علامه طباطبایی، ص206.

[19]. طوسی، محمدبن‌حسن؛ (1417ق). عده الاصول، تحقیق: محمدرضا انصاری،جلد1و2،قم، انتشارات ستاره.

[20]. عبدالرحمان، محمود؛ (؟). معجم المصطلحات و الألفاظ الفقهیة. جلد2، بی­جا، ص493.

[21]. عراقی، آقاضیاءالدین؛ (1405ق). نهایه الافکار. جلد3، قم، موسسه نشراسلامی، صص137ـ138.

[22]. علیدوست، ابوالقاسم؛ (1381ش). فقه و عرف. تهران، موسسه فرهنگی دانش و اندیشه معاصر، 135، 148، 23.

[23]. علم الهدی، سیدمرتضی؛ (؟).الذریعه الی اصول الشریعه. جلد1و2، انتشارات دانشگاه تهران.

[24]. عمیدزنجانی، عباس­علی؛ (1421ق). فقه سیاسی. چاپ چهارم، جلد2، تهران، امیرکبیر، صص216-217.

[25]. کرمی، محمد؛ (1386ق). طریق الوصول الی کفایه الاصول. جلد4، قم، چاپخانه قم، ص225.

[26]. کلینی، محمدبن­یعقوب؛ (1407ق). الکافی. تحقیق: علی اکبر غفاری، چاپ­سوم، جلد1، تهران: دار الکتب الاسلامیة، ص27.

[27]. کوه‌کمری، سیدمحمد بن علی­حجت؛ (1409ق). کتاب البیع (التذییل). چاپ دوم، قم، دفتر انتشارات اسلامی، ص50.

[28]. محقق حلی، جعفر بن حسن؛ (1403ق). معارج الاصول. موسسه آل البیت (ع)، ص179.

[29]. مطهری، مرتضی؛ (؟). فقه و حقوق (مجموعه آثار). جلد2، قم، بی­نا، ص181.

[30]. مظفر، محمد رضا؛ (1375ش). اصول الفقه. چاپ پنجم، جلد2، قم، انتشارات اسماعیلیان، ص142.

[31]. مغنیه، محمدجواد؛ (1421ق). فقه الامام الصادق(ع). چاپ دوم، جلد6، قم، موسسه انصاریان، ص116.

[32]. مفید، محمّد بن محمد بن نعمان عکبری؛ (1414ق). التذکره باصول الفقه. چاپ دوم، بیروت، دار المفید، ص39.

[33]. ـــــــــــ  (1413ق).المقنعة. کنگره جهانی هزاره شیخ مفید، قم، بی­نا، صص616، 649.

[34]. نایینی، محمدحسین؛ (1409ق). فوائد الاصول. جلد3، قم، موسسه نشر اسلامی، ص192.