تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,500 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,088,604 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,191,577 |
بررسی خصوصیات ریختشناسی و مولکولی کیست هیداتید جدایه گاو در خرمآباد | ||
مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) | ||
مقاله 2، دوره 71، شماره 4، دی 1395، صفحه 381-387 اصل مقاله (869.94 K) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jvr.2016.59993 | ||
نویسندگان | ||
فاطمه کسائیان1؛ حسن نایب زاده2؛ فاطمه جالوسیان* 3؛ حمیدرضا شکرانی2 | ||
1دانش آموخته انگل شناسی دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان | ||
2گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه لرستان، خرمآباد، ایران | ||
3گروه انگل شناسی، دانشکده دامپزشکی دانشگاه تهران، تهران، ایران | ||
چکیده | ||
زمینه مطالعه: هیداتیدوز از بیماریهای مشترک بین انسان و حیوانات است که ناشی از مرحله لاروی اکینوکوکوس گرانولوزوس بوده و یکی از عوامل مهم معضلات اقتصادی و بهداشتی در ایران است. هدف: این پژوهش به منظور تعیین سویههای اکینوکوکوس گرانولوزوس با مطالعه روی کیستهای هیداتید جدایه گاو در منطقه خرمآباد در استان لرستان، واقع در غرب ایران انجام گرفت. روش کار: تعداد 28 جدایه از گاو شامل 26 جدایه از ریه و 2 جدایه از کبد از کشتارگاه گلشن خرمآباد جمعآوری شد. تمام نمونهها به منظور بررسی ریختشناسی و مولکولی به آزمایشگاه منتقل شدند. در بررسیهای ریخت شناسی، طول قلابهای بزرگ و کوچک، طول تیغه قلاب بزرگ و کوچک و همچنین نسبت طول تیغه به طول کلی قلابهای بزرگ و کوچک اندازهگیری شدند. در بررسی مولکولی نیز، قطعهای از ژن سیتوکروم اکسیداز 1 (CO1) به طول bp440 با استفاده از پرایمرهای J3 و J4.5 تکثیر و به روش سانجر تعیین توالی شد. نتایج: یافتههای ریختشناسی نشان داد بین جدایههای کیست هیداتید گاوی و سویه گوسفندی (G1) sensu stricto اختلاف معنیداری وجود ندارد (05/0<p). نتایج مولکولی، یافتههای ریخت شناسی را تأییدکرد. سویه جدا شده از گاوهای خرمآباد با سویه گوسفندی (G1) sensu stricto 100% همولوژی داشتند. نتیجهگیری نهایی: نتایج این مطالعه نشان داد که سویه گوسفندی sensu stricto یا ژنوتایپ G1 سویه غالبی است که عامل کیست هیداتید گاوها در خرمآباد میباشد. به عبارت دیگر، گاوها نقش مهمی در حفظ سیکل این انگل دارند. به منظور اجرای برنامههای کنترلی برای کاهش اثرات این بیماری، باید به گاوها به عنوان منبع آلوده کننده سگها توجه شود. نتایج این مطالعه میتواند در طراحی برنامههای کنترلی در منطقه مورد استفاده قرار گیرد. | ||
کلیدواژهها | ||
هیداتیدوز؛ گاو؛ خرمآباد؛ ریخت شناسی؛ سیتوکروم اکسیداز1 | ||
مراجع | ||
Ahmadi, N., Dalimi, A. (2006) Characterization of Echinococcus granulosus isolates from human, sheep and camel in Iran. Infect Genet Evol. 6: 85-90.
Amin Pour, A., Hosseini, S.H., Shayan, P. (2011) Comparative genotyping of Echinococcus granulosus infecting buffalo in Iran using Cox1 gene. Parasitol Res. 108: 1229-1234.
Bart, J.M., Morariu, S., Knapp, J., Ilie, M.S., Pitulescu, M., Anghel, A., Cosoroaba, I., Piar- roux, R. (2006) Genetic typing of Echinococcus granulosusin Romania. Parasitol Res. 98: 130-137.
Dalimi, A., Hosseini, M., Motamedi, G.H. (2002) The potential role of stray dog and red foxe in Echinococcosis/ Hydatidosis life cycl in Lorestan Province. Iran J Fac Vet Med Univ Tehran. 57: 81-86.
Dousti, M., Abdi, J., Bakhtiyari, S., Mohebali, M., Mirhendi, Sh., Rokni, M. (2013) Genotyping of hydatid cyst isolated from human and domestic animals in Ilam Province, Western Iran using PCR-PFLP. Iran J Parasitol. 8: 47-52.
Fasihi Harandi, M., Hobbs, R.P., Adams, P.J., Mobedi, I., Morgan-Ryan, U.M., Thomp- son, R.C.A. (2002) Molecular and morphological characterization of Echinococcus granulosus of human and animal origin in Iran. Parasitol. 125: 367-37.
Hobbs, R.P., Lymbery, A.J., Thompson, R.C.A. (1990) Rostellar hook morphology of Echinococcus grnulosus from nutural and Experimental Australian host and its implicationsfor strain recognition. Parasitol. 101: 251-273.
Hosseini, S.H., Eslami, A. (1998) Morphological and developmental characteristics of Echinococcus granulosus derived from sheep, cattle and camels in Iran. J Helminthol. 72: 35-41.
Hosseini Safa, A., Pestechian, N., Tajadini, M. H., Mohamadi, F., Cheraghipour, K., Rostami Nejad, M. (2014) Evaluation the current status of hydatid cyst infection in slaughtered Livestock from Isfahan province. Shahid Beheshti Univ Med Sci. 23: 33-38.
Kumaratilake, L.M., Thompson, R.C.A., Dunsmore, D.J. (1983) Comparative strobilar development of Echinococcus granulosus of sheep origin from different in vivo and vitro. Int J Parasitol. 13: 151-160.
Nakao, M., Yangida, T., Okomoto, M., Knapp, J., Sako,Y., Ito, A. (2010) State of the art Echinococcus and tenia :phylogenic taxonomy of human pathogenic tapworms and its application to molecular diagnosis. Infect Genet Evol. 10: 444-452.
Nayebzadeh, H., Tarrahi, M.J., Aryan, A., Nayebaghayi, S.M. (2013) Epidemiology of human hydatid cyst surgery in the province Lorestan during the years 2004- 2011. J Zoonozes Res. 1: 48-55.
Parreira, R., Roque,C., Gonçalves, M., Silva, L., Maurelli, M.P., Cringoli, G., Grácio, M.A. (2013) Echinococcusgranulosus in Portugal: the first report of the G7 genotype in cattle. Vet Parasitol. 198: 235-9.
Parsa, F., Fasihi Harandi, M., Rostami, S., Sharbatkhori, M. (2012) Genotyping Echinococcus granulosus from dogs from Western Iran. Exp Parasitol. 132: 308-12.
Pednekar, P., Gatne, M.L., Thompson, R.C.A., Trub, R.J.T. (2009) Molecular and morphological characteristics of Echinococcus from food producting animals in India. Vet Parasitol. 165: 58-65.
Pestechian, N., Hosseini Safa, A., Tajedini, M.H., Rostami Nejad, M., Mousavi, M., Yousofi, H.A. (2014) Genetic diversity of Echinococcus granulosus in Iran using Real-Time PCR. Korean J Parasitol. 52: 413-8.
Rajablo, M., Hosseine, S.H., Jalousian, F., (2012) Morphological and Molecular characterisation of Echinococcus granulosus from goat isolates in Iran. Acta Tropica. 123: 67-71.
Rokni, M.B. 2009) Echinococcosis/hydatidosis in Iran. Iranian J Parasitol. 4: 1-16.
Rostami, S., Talebi, S., Babaei, Z., Sharbatkhori, M., Ziaali, N., Rostami, H. (2013) High resolution melting technique for molecular epidemiological studies of cystic echinococcosis: differentiating G1, G3, and G6 genotypes of Echinococcus granulosus sensulato. Parasitol Res. 112: 3441- 47.
Rostami Nejad, M., Nazemalhosseini Mojarad, E., Jahani-sherafat, S., Cheraghipour, K., Taghipour, N. (2012) Hydatid cyst prevalence in slaughtered animals a negleted health problem. J paramed sci. 3: 25-29.
Saitou, N., Nei, M. (1987) The neighbor-joining method: A new method for reconstructing phylogenetic trees. Mol Biol Evol. 4: 406-425.
Sharbatkhori, M., Mirhendi, H., FasihiHarandi, M., Rezaeian, M., Mohebali, M., Eshraghian, M., Rahimi, H., BeigomKia, E. (2010) Echinococcus granulosus genotypes in livestock of Iran indicating high frequency of G1 genotype in camels. Exp Parasitol. 124: 373-379.
Shahnazi, M., Hejazi, H., Salehi, M., Andali, A.R. (2011) Molecular characterization of human and animal Echinococcus granulosus isolates in Isfahan, Iran. Acta Trop. 117: 47-50.
Sharma, M., Sehgal, R., Fomda, B.A., Malhotra, A. (2013) Molecular Characterization of Echinococcusgranulosus Cysts in North Indian Patients: Identification of G1, G3, G5 and G6 Genotypes. Plos Negl Trop Dis. 7: 2262-72.
Smyth, J.D., Barrett, N.J. (1980) Procedure for testing the viability of human hydatidcyct following surgical removal, especially after chemotherapy. Trans R Soc Trop Med Hyg. 74: 649-652.
Tamura, K. (1992) Estimation of the number of nucleotide substitutions when there are strong transition-transversion and G + C-content biases. Mol Biol Evol. 9: 678-687.
Thompson, R.C.A. (2008) The taxonomy phylogeny and transmission of Echinococcus. Exp Parasitol. 119: 439-446.
Thompson, R.C.A., Kumaratilake, L.M., Eckert, J. (1984) Observation on Echinococcos granulosus of cattle origin in switzerland. Int J Parasitol. 14: 283-291.
Thompson, R.C.A., Lymbery, A.J. (1988) The nature extont and significance of variation within the genus Echinococcus. Advin Parasit. 27: 21-58.
Thompson, R.C.A., Mcmanus, D.P. (2002) Towards a taxonomic revision of the genus Echinococcus granulosus. Trends Parasitol. 18: 452- 457.
Venesa, A.M., Gordo, F.O., Saarma, M., Elissondo, M.C., Taraborelli, A., Casalongue, C., Dengery, G., Saarma, U. (2013) Echinococcus granulosus genotype G1 dominated in cattle and sheep during 2003-2006 in Buenos Aires Province, an endemic area for cystic echinococcosis in Argentina. Acta Trop. 127: 136-142.
Zhang, L., Eslami, A., Hosseini, S.H., McManus, D.P. (1998) Indication of the presence Of two distinct strains of Echinococcus granulosusin Iran by mitochondrial DNA markers. Am J Trop Med Hyg. 59: 171-174.
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 1,317 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,163 |