پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,502 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,116,600 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,221,270 |
تعیین محل مجدد زمین‌لرزه های منطقه قوچان به روش نسبی اختلاف زمانی دوگانه با استفاده از مدل سرعتی سه بعدی | ||
| فیزیک زمین و فضا | ||
| مقاله 1، دوره 42، شماره 1، خرداد 1395، صفحه 1-14 اصل مقاله (1.83 M) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jesphys.2016.57787 | ||
| نویسندگان | ||
| امین رشیدی* 1؛ اسماعیل بایرام نژاد2؛ محمدرضا قیطانچی3 | ||
| 1دانشجوی دکتری ژئوفیزیک، گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران | ||
| 2استادیار گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران | ||
| 3استاد گروه فیزیک زمین، موسسه ژئوفیزیک دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| در این مطالعه سعی در بهبود تعیین مکان زمین‌لرزه های رخ داده در منطقه قوچان بوسیله روش نسبی اختلاف زمانی دوگانه و الگوریتم hypoDD با استفاده از مدل سرعتی سه بعدی شده است. ابتدا به منظور بررسی توانایی کارکرد روش اختلاف زمانی دوگانه با آرایه موجود از آزمون مصنوعی توسط سه خوشه منطبق بر گسل‌های بینالود، کشف رود و قوچان استفاده شد. نتایج حاصله کاهش چشمگیر خطاها و برتری روش نسبی در مقابل روش تک حادثه ای را نشان داد. سپس با اعمال محدودیت‌هایی بر روی داده های اولیه، تعداد 2516 زمین‌لرزه ثبت شده توسط شبکه های لرزه نگاری قوچان و مشهد بین سال های 1996 تا 2012 برای مکانیابی مجدد توسط آخرین نسخه الگوریتم hypoDD با استفاده از مدل سرعتی سه بعدی مهربان (1390) انتخاب شدند. با توجه به مکانیابی مجدد زمین‌لرزه ها وجود فعالیت‌های لرزه ای در شمال گسل سنگ‌بست-شاندیز و غرب گسل بینالود و همچنین در جنوب گسل باغان-گرماب به چشم می‌خورد که می‌تواند نشان‌دهنده فعالیت گسل های پنهان باشد. در این مطالعه میانگین RMS از 0.27 ثانیه در مکانیابی تک‌حادثه‌ای به 0.09 ثانیه در مکانیابی مجدد با استفاده از مدل سه بعدی رسید. میانگین عدم قطعیت‌های نسبی افقی و قائم نیز در مکانیابی مجدد به ترتیب 686 متر و 721 متر به دست آمد | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| قوچان؛ روش اختلاف زمانی دوگانه؛ تعیین محل مجدد؛ روش نسبی؛ آزمون مصنوعی | ||
| مراجع | ||
|
آقانباتی، ع.، 1383، زمین‌شناسی ایران، 586، انتشارات سازمان زمین‌شناسی ایران، تهران، ایران. حقی‌پور، ن.، 1385، بررسی ریخت‌زمین‌ساختی گسترۀ کپه د اغ - بینالود بر پایه شاخص‌های گرادیان شیب‌رود و هیپسومتری، م. علوم زمین، 64، 74-87. زراعتکار، ع. و رحیمی، ب.، 1391، بررسی توسعۀ زون گسل سنگ بست- شاندیز و پیامدهای ژئومورفولوژیکی آن، م. جغرافیا و توسعۀ ناحیه‌ای، 19، 195-214. زمردیان، م. ج. و برومند، ر.، 1391، تجزیه و تحلیل مورفوژنز و تفاوت‌های کمی و کیفی مخروط افکنه های رشته کوه بینالود با رویکرد هیدرومورفوتکتونیکی، م. پژوهش‌های ژئومورفولوژی کمی، 2، 53-72. مهربان، ی.، 1390، توموگرافی سه‌بعدی پوسته در منطقۀ کپه‌داغ با استفاده از زمین‌لرزه‌های محلی، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد ژئوفیزیک، مؤسسۀ ژئوفیزیک دانشگاه تهران. Ambraseys, N. N. and Melville, C. P., 1982, A History of Persian Earthquakes, Cambridge University Press, London2, 19 pp.
Berberian, M., 1976, Contribution to the seismotectonics of Iran (Part II), Geological Survey of Iran, Report No. 39, 141p.
Berberian, M., 1981, Active faulting and tectonics of Iran, in H.K. Gupta, F.M.D., ed., Zagros-Hindu Kush-Himalaya Geodynamic Evolution, Washington D.C., American Geophysical Union, 3, 33-69.
Castellanos, F. and Van der Baan M., 2013, Microseismic event locations using the double-difference algorithm, CSEG Recorder, 38(3), 26-37.
Fréchet, J., 1985, Sismogenese et doublets sismiques, Ph.D. Thesis, University of Grenoble.
Geiger, L., 1910, Herbsetimmung bei Erdbeben aus den Ankunfzeiten, K. Gessell. Will. Goett, 4, 331-349.
Got, J.-L., Fréchet, J. and Klein, F. W., 1994, Deep fault plane geometry inferred from multiplet relative relocation beneath the south flank of Kilauea, J. Geophys. Res., 99, 15375-15386.
Hauksson, E., Yang, W. and Shearer, P. M., 2012, Waveform relocated earthquake catalog for Southern California (1981 to June 2011), California. Bull. Seismol. Soc. Amer., 102, 2239-2244.
Hessami, K., Jamali, F., and Tabassi, H., 2003, Major active faults of Iran edition, 2003, International Institute of Earthquake Engineering and Seismology, 1 sheet.
Hollingsworth, J., Jackson, J., Walker, R., Gheitanchi, M. R. and Bolourchi, M. J., 2006, Strike-slip faulting rotation and along-strike elongation in the Kopeh Dagh Mountains, NE Iran, Geophys. J. Int., 1161-1177.
Hollingsworth, J., Jackson, J., Walker, R. and Nazari, H., 2008, Extrusion tectonics and subduction in the eastern South Caspian region since 10 Ma: Geology, 36(10), 763-766, doi: 10.1130/166G25008A.1.
Kim, Y. S., Peacock, D. C. P. and Sanderson, D. J., 2004, Fault damage zones, Journal of Structural Geology, 26, 503-517.
Lee, W. H. K. and Lahr, J. C., 1972, HYP071: A computer program for determining hypocenter, magnitude, and first motion pattern of local earthquakes, Open File Report, U. S. Geological Survey, 100 pp.
Lin, G. and Shearer, P., 2005, Tests of relative earthquake location techniques using synthetic data, Journal of Geophysical Research, 110 (B04304), doi: 10.1029/2004JB003380.
McClusky, S., Reilinger, R., Mahmoud, S., Ben Sari, D. and Tealeb, A., 2003, GPS constraints on Africa (Nubia) and Arabia plate motions, Geophysical Journal International, 155(1), 126-138. Mottaghi, A. A., Rezapour, M. and Yaminifard, F., 2010, Doubledifference relocation of earthquake hypocenters along the southern flank of the Central Alborz, Iran, Bulletin of the Seismological Society of America, 100(5A), 2,014-2,023, doi: 10.1785/0120090147.
Nabavi, M. H., 1983, Introduction. in: geodynamic project (geotraversc) in Iran, Geo. Surv. Iran. Rep., 51, I-10.
Stoecklin, J., 1968, Structural history and tectonics of Iran; a review. AAPG Bulletin, 52(7), 1229-1258.
Tchalenko, J. S., 1975, Seismicity and structure of the Kopeh Dagh (Iran, USSR) Landon, A.G.B.DA, 278(1275), 1-28.
Tchalenko, J. S. and Berberian, M., 1975, Dasht-e-Bayaz fault, Iran: earthquake and earlier related structures in bedrock, Geol. Surv. Am. Bull., 86, 703-709.
Vernant, Ph., Nilforoushan, F., Hatzfeld, D., Abbassi, MR., Vigny, C., Masson, F. and Bayer, R., 2004, Present‐day crustal deformation and plate kinematics in the Middle East constrained by GPS measurements in Iran and northern Oman, Geophysical Journal International, 157(1), 381-398.
Waldhauser, F., 2001, HypoDD: a program to compute double-difference hypocenter locations (hypoDD version 1.0, 03/2001), U.S. Geol. Surv. Open- File Rep., 01-113.
Waldhauser, F., 2012, HypoDD: a program to compute double-difference hypocenter locations (hypoDD version 2.1b, 06/2012), U.S. Geol. Surv. Open-File Rep., 01-113.
Waldhauser, F. and Ellsworth, W. L., 2000, A double-difference earthquake location algorithm: method and application to the northern Hayward fault, California. Bull. Seismol. Soc. Amer., 90, 1353-1368.
Wolfe, C. J., 2002, On the mathematics of using difference operators to relocate earthquakes, Bulletin of the Seismological Society of America, 92, 2879-2892.
Yang, Z. X., Waldhauser, F., Chen, Y. T. and Richards, P. G., 2005, Doubledifference relocation of earthquakes in central-western China, 1992-1999, J. Seismol., 9, 241-264.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,158 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,235 |
||