شناسایی و اعتبارسنجی شاخص‌های ارزیابی بهره‌وری پژوهشی دانشگاه‌های ایران

پرداخت‌چی، محمدحسن؛ فرجی ارمکی، اکبر و حسن‌زاده، سعید (1390). بررسی مشکلات و تنگناهای رؤسای دانشگاه‌ها در توسعۀ واحدهای دانشگاهی و افزایش کیفیت و بهره‌وری پژوهشی در دانشگاه‌های صنعتی و غیرصنعتی. آموزش مهندسی ایران، 13 (50): 91 - 103.

خورشیدی، عباس؛ مهدوی، مهدی و سلمانی قهیازی، احمد (بی‌تا). عوامل و شاخص‌های مؤثر بر بهره‌وری دانشگاه‌ها و مراکز آموزش عالی. پژوهش در نظام‌های آموزشی، 2 (5): 75 - 99.

دباغ، رحیم (1390). مقایسۀ بهره‌وری پژوهشی با بهره‌وری کل در دانشگاه‌های منتخب دولتی ایران. پژوهش‌های اقتصادی ایران، 16 (47): 75 - 104.

دباغ، رحیم و برادران شرکاء، حمید رضا (1388). بررسی کارایی و بهره‌وری بیست و چهار دانشگاه جامع دولتی ایران. آموزش عالی ایران، 2 (6): 1 - 33.

عالم‌تبریز، اکبر؛ فرجی، راضیه و سعیدی، حسام (1389). ارزیابی کارایی دانشکده‌های دانشگاه شهید بهشتی با رویکرد تلفیقی تحلیل پوششی داده‌ها و مدل برنامه‌ریزی آرمانی. مطالعات مدیریت صنعتی، 8 (19): 1 - 22.

قریشی، نیلوفر (1379). طراحی و تبیین شاخص‌های بهره‌وری دانشگاه صنعتی اصفهان. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد. دانشگاه صنعتی اصفهان، دانشکدۀ منابع طبیعی.

قضایی، عباس و دیگران (1388). تحلیل کارایی نسبی مجتمع علوم انسانی دانشگاه یزد با کاربرد DEA‌،TOPSIS فازی وAHP . انجمن آموزش عالی ایران، 2 (2): 95 - 118.

لطفی، محمد رضا (1389). اولویت‌بندی و تعیین مهم‌ترین عوامل آموزشی مؤثر بر بهره‌وری دانشگاه‌ها به روش تصمیم‌گیری گروهی. مدیریت، 7 (20): 49 - 61.

محمدی‌ مقدم، یوسف (1386). شاخص‌های بهره‌وری در دانشگاه علوم انتظامی. فصلنامۀ دانش انتظامی، 9 (4): 184 - 201.

Bonaccorsi, A & Daraio, C (2002). The organization of science: Size, agglomeration and age effects in scientific productivity. The SPRU Conference: Rethinking science policy,1-34.

Chan,Kam.C, Chen,Karl.C&Cheng,Luis.T.W(2005). Ranking research productivity in accounting for Asia-Pacific Universities. Review of quantitative finance and accounting, 24, 47–64.

Coccia,M (2004). New models for measuring the R&D performance and identifying the productivity of public research institutes. R&D Management, 34(3), 267-280.