تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,107,027 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,212,017 |
نمادپردازی و تصویرسازی با واژة کودک در ادبیات کلاسیک | ||
پژوهشنامه نقد ادبی و بلاغت | ||
مقاله 8، دوره 4، شماره 1 - شماره پیاپی 7، خرداد 1394، صفحه 139-157 اصل مقاله (559.05 K) | ||
نوع مقاله: علمی-پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jlcr.2015.56707 | ||
نویسندگان | ||
ابراهیم ظاهری عبدوند* 1؛ جمال الدین مرتضوی2؛ اسماعیل صادقی2 | ||
1دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد | ||
2استادیار زبان و ادبیات فارسی دانشگاه شهرکرد | ||
چکیده | ||
شاعران در آثار تعلیمی و عرفانی، برای بیان آموزههای مورد نظر خود، از صور هنری گوناگونی مانند تمثیل و نماد استفاده میکنند. هدف از نگارش این مقاله نیز بررسی تصاویر هنری و بهویژه نمادهای ساخته شده با کودک و دوران کودکی در این آثار است. در اشعار عرفانی و تعلیمی، نه تنها اندیشههایی دربارة چگونگی تربیت کودکان وجود دارد، بلکه هر یک از مراحلی که کودک پشت سر میگذارد تا به بزرگسالی میرسد، دستمایة ساختن تصاویر گوناگون قرار گرفته است. کودک و دوران کودکی نمادی از افراد نادان و ناتوان، سالکان مبتدی، انسانهای دنیامدار، ظاهر بین، گرفتار هوا و هوس و مقلد است. در برخی مواقع به کودک و دوران کودکی، بهخصوص زمانی که رمز سالکان و عارفان قرار میگیرد، نگاه مثبتی دیده میشود؛ اما در بیشتر مواقع نگرش به آنها منفی است و صفتهایی همچون نادان، ناقص، غافل، ترسو، گرفتار ظواهر و هوا و هوس و انجامدهندة کار بیهوده به آنها نسبت داده میشود.شعر، | ||
کلیدواژهها | ||
شعر؛ کودک؛ دوران کودکی؛ نماد؛ سالک؛ دنیامداری؛ نادان؛ ظاهربین | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,059 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,812 |