معناشناسی واژۀ عدل در قرآن کریم بر مبنای روش ایزوتسو

[1].        ابن عاشور، محمد بن طاهر (؟). التحریر و التنویر، بیروت، مؤسسة التاریخ.

[2].        ابن فارس، احمد بن فارس (1404ق). معجم مقاییس اللغة، تحقیق: عبد‌السلام محمد هارون، قم، مکتب الاعلام الاسلامی.

[3].        ابن منظور، محمد بن مکرم (1414ق)، لسان العرب، تحقیق: جمال‌الدین میردامادی، بیروت، دار صادر.

[4].        ابو هلال عسکری، حسن بن عبدالله (1400ق). الفروق فی اللغة، بیروت، دار الآفاق الجدیدة.

[5].        اختیار، منصور (1348). معناشناسی، تهران، دانشگاه تهران.

[6].        امینی، فریده (1392). معناشناسی امام در قرآن کریم، پایان‌نامه کارشناسی ارشد، استاد راهنما: فتحیه فتاحی زاده، تهران، دانشگاه الزهراء^(س).

[7].        ایزوتسو، توشیهیکو (1388ش). خدا و انسان در قرآن، ترجمۀ احمد آرام، تهران، شرکت سهامی انتشار.

[8].        ---------- (1360ش). مفاهیم اخلاق-دینی در قرآن مجید، ترجمۀ فریدون بدره­ای، تهران، نقش فروزان.

[9].        ---------- (1378ش). مفهوم ایمان در کلام اسلامی، ترجمۀ زهرا پورسینا، تهران، سروش.

[10].     بحرانی، هاشم بن سلیمان (1416ق)، البرهان فی تفسیر القرآن، تحقیق: قسم الدراسات الأسلامیة مؤسسة البعثة، تهران، بنیاد بعثت.

[11].     خلیل بن احمد فراهیدی (1409ق)، کتاب العین، قم، نشر هجرت.

[12].     جمل، سلیمان بن عمر (1427ق)، الفتوحات الإلهیة بتوضیح تفسیر الجلالین، بیروت، دارالکتب العلمیة.

[13].     راغب اصفهانی، حسین بن محمد (1412ق). مفردات الفاظ القرآن، تحقیق: صفوان عدنان داودی، چاپ سوم، بیروت، دار القلم؛ دمشق، الدار الشامیة.

[14].     زبیدی، محمد بن مرتضی (1414ق). تاج العروس من جواهر القاموس، تحقیق: علی هلالی و علی سیری، بیروت، دار الفکر.

[15].     زمخشری، محمود (1407ق). الکشاف عن حقائق غوامض التأویل، چاپ سوم، بیروت، دارالکتاب العربی.

[16].     سبزواری نجفی، محمد بن حبیب الله (1419ق). ارشاد الأذهان الی تفسیر القرآن، بیروت، دار التعارف للمطبوعات.

[17].     سید بن قطب، ابن ابراهیم شاذلی (1412ق). فی ظلال القرآن، چاپ هفدهم، بیروت، دار الشروق.

[18].     سیوطی، عبد الرحمن بن ابی بکر (1404ق). الدر المنثور فی التفسیر المأثور، قم، کتابخانه آیت‌الله مرعشی نجفی.

[19].     شحاته، عبدالله بن محمود (1421ق). تفسیر القرآن الکریم، قاهره، دار غریب.

[20].   شهیدی، سید مهدی (1388)، «معناشناسی واژۀ استکبار در قرآن کریم بر مبنای نظریه ایزوتسو»، معرفت، سال هجدهم، شماره 143، آبان، صص 127- 135.

[21].     صاحب بن عباد، ابوالقاسم اسماعیل (1414ق)، المحیط فی اللغة، تحقیق: محمد حسن آل‌یاسین، بیروت، عالم الکتاب.

[22].     طباطبایی، سید محمد حسین (1417ق).  المیزان فی تفسیر القرآن، چاپ پنجم، قم، دفتر انتشارات اسلامی جامعۀ مدرسین حوزۀ علمیه قم.

[23].     طبرسی، فضل بن حسن (1372ش). مجمع البیان فی علوم القرآن، تحقیق: محمد جواد بلاغی، چاپ سوم، تهران، انتشارات ناصرخسرو.

[24].     طبری، محمد بن جریر (1412ق). جامع البیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار المعرفة.

[25].     طوسی، محمد بن حسن (؟). التبیان فی تفسیر القرآن، بیروت، دار إحیاء التراث العربیّ.

[26].     طیب، سید عبد الحسین (1378ش).  اطیب البیان فی تفسیر القرآن، چاپ دوم، تهران، انتشارات اسلام.

[27].     عیاشی، محمد بن مسعود (1380ش). کتاب التفسیر (تفسیر العیاشی)، تحقیق: سید هاشم رسولی محلاتی، تهران، چاپخانۀ علمیه.

[28].     غروی اصفهانی، محمد حسین (1408ق). حاشیه کتاب المکاسب، چاپ دوم،  قم، دار الذخائر.

[29].     فیومی، احمد بن محمد (1414ق). المصباح المنیر فی غریب الشرح الکبیر، قم، مؤسسة دارالهجرة.

[30].   قمی مشهدی، محمد بن محمد رضا (1368ش). تفسیر کنزالدقائق و بحرالغرائب، تحقیق: حسین درگاهی، تهران، سازمان چاپ و انتشارات وزارت فرهنگ و انتشارات اسلامی.

[31].     کلینی، محمد بن یعقوب (1407ق). الکافی، تحقیق: علی اکبر آخوندی؛ محمد غفاری، تهران، دارالکتب الاسلامیة.

[32].     مختار عمر، احمد (1385). معناشناسی، ترجمۀ سید حسین سیدی، مشهد، انتشارات دانشگاه فردوسی.

[33].     مراغی، احمد بن مصطفی (؟). تفسیر المراغی، بیروت، دار إحیاء التراث العربیّ.

[34].     مصطفوی، سید حسن (1368ق). التحقیق فی کلمات القرآن الکریم، تهران، وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی.

[35].     مطیع، مهدی (1391ش). معنای زیبایی در قرآن، تهران، انتشارات دانشگاه امام صادق^(ع).

[36].     مکارم شیرازی، ناصر (1374ش). تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیة.