پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,977,639 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,649,636 |
کالبد متحرک ناظر و شکل گیری سکانس‌های فضایی در معماری سینماتیک | ||
| نشریه هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی | ||
| مقاله 3، دوره 19، شماره 4، بهمن 1393، صفحه 27-36 اصل مقاله (390.01 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfaup.2015.55693 | ||
| نویسندگان | ||
| محمد باقر قهرمانی* 1؛ مرضیه پیراوی ونک2؛ حامد مظاهریان3؛ علیرضا صیاد4 | ||
| 1دانشیار دانشکده هنرهای نمایشی و موسیقی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران | ||
| 2استادیار دانشکده هنرها و ادیان، دانشگاه هنر اصفهان | ||
| 3استادیار دانشکده معماری، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران | ||
| 4دانشجوی دکتری پژوهش هنر، دانشگاه هنر اصفهان | ||
| چکیده | ||
| تماشاگر سینما از سایت‌های فیلمیک که به صورت سکانسی از جلوی چشمانش می‌گذرند، یک مسیر در ذهن خود ایجاد می‌کند، بر روی این مسیر خیالی حرکت می‌کند، و از میان فضا‌های متنوع و در زمان‌های متفاوتی گذار می‌کند. در تجربه فضای معماری نیز، ناظر متحرک دست به یک سازمان‌دهی ذهنی از فضاها می‌زند و آن‌ها را در یک سکانس مونتاژی تجربه می‌کند. در الگوی معماری پرومناد، «حرکت ناظر» به مثابه مهم‌ترین مولفه در ادراک فضا عمل می‌نماید، و ادراک معماری تنها با حضور کالبدی مخاطبی معنا می‌یابد که در حرکت و «پرسه‌زنی» به گونه‌ای روایت‌مند و سکانسی، همچون تماشاگر فیلم، فضاها را به یکدیگر پیوند می‌دهد و به معماری ماهیتی زمان‌مند و سینمایی می‌بخشد. این پژوهش که از نوع نظری، روش توصیفی- تحلیلی و با استفاده از منابع کتابخانه‌ای صورت گرفته است، می‌کوشد این نکته را آشکار سازد که بهره‌گیری از ظرفیت‌های تئوری فیلم و شیوه‌های فضاسازی سینمایی، می‌توانند به مثابه منابع الهامی برای معماران در پروسه طراحی عمل نمایند. با توجه به پیشرفت‌های صورت گرفته در فضاسازی‌های سینمایی، و پیچیده‌تر گشتن رابطه فضا-زمان و همچنین ارتباطات کالبد-فضا در سینمای معاصر، اقتباس‌های معمارانه از ظرفیت‌های رسانه فضا‌محور فیلم، می‌تواند به هر چه بارورتر شدن فضای معمارانه معاصر کمک شایانی نماید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| فضای سینماتیک؛ معماری پرومناد؛ سکانس فضایی؛ کالبد متحرک ناظر؛ فضاسازی باروک | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Moving Body of the Spectator and Formation of Spatial Sequences in Cinematic Architecture | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Bagher Ghahramani1؛ Marzieh Piravi Vanak2؛ Hamed Mazaherian3؛ Alireza Sayyad4 | ||
| 1Associate Professor, School of Performing Arts, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran, Iran | ||
| 2Assistant Professor, Faculty of Art, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran | ||
| 3Assistant Professor, School of Architecture, College of Fine Arts, University of Tehran, Tehran | ||
| 4Ph.D. Student of Art Studies, Faculty of Art, Art University of Isfahan, Isfahan, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Sergei Eisenstein, the prominent Soviet filmmaker and theoretician, was interested in the inherent inspirations from the potentials of ancient art of architecture in order to enhance the emerging art of cinema. He regarded highly the baroque architecture and its capabilities to incorporate the user and convert him/her to an active character in architectural drama. Eisenstein believed in the primary relationship between an architectural construction and the structure of a film, and considered a corporeal presence of a moving viewer for both of them. A film's observer moves along an imaginary path and passes through multiples filmic spaces and cinematic times. He suggested that film had inherited such ability from architecture and emphasized the importance and necessity of considering the "cinematic path" and the "architectural path". The model of architectural promenade, influenced by Eisenstein's debates, declared by Le Corbusier, is often considered as an attempt to shape to a cinematic architecture. By realizing the affinity between the spatial perception of a user in an architectural complex and a spectator of the film, Le Corbusier attempted to borrow from potentials of cinema in the architectural design process. In this procedure, the spatial sequences are formed by considering the changing positions and the shifting perspectives of the moving observer.A moving user forms a coherent image from the varying perspectives and architectural frames which provoke him to keep moving through a building. It might be discussed that for Le Corbusier, the perception of architecture makes sense only by the corporeal presence of a user in the building who, due to bodily movement through the spaces, may give a temporal and cinematic essence to architecture in such a way as a film's spectator, by moving through a narrativized space and sequential path, could relate the spaces to each other. It is worth citing that great architecture historian,Siegfried Gideon, in his famous argument about sequential and Space-time characteristics of Le Corbusier's works (particularly Villa Savoye), compares them with baroque architecture and the works of Borromini. As Gideon declares Borromini to be an architect to have all of his techniques in design act as strategies to create a sense of movement in the user. The Gideon's tutor, Heinrich Wölfflin believed that baroque art is the emblem of aesthetic of movement and in baroque, every fragment finds its meaning only in its relation with movement. The present article, at first by borrowing arguments from philosophers such as Walter Benjamin and Maurice Merleau-Ponty, attempts to show that in both film and architecture, a spectator perceives space in haptic and tactile way and by an embodied presence. Then, we try to make clear that the capacities and potentials of cinema can act as an inspiration source for architects in the design process. Due to advances in the cinematic space making and achieving the more complex relationship between space and time, and also between body and space in contemporary cinema, we believe, architectural adaptation from the potentials of space-centered medium of cinema, can help augment contemporary architectural space. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Cinematic Space, Promenade Architecture, Spatial Sequence, Moving Body of Spectator, Baroque Space | ||
| مراجع | ||
|
آنوین، سیمون(1390)، بیست بنایی که هر معماری باید بشناسد، ترجمه: مسعود حبیبی و حسین رسولی، نشر پشوتن، تهران. استم،رابرت(1389)، مقدمه ای بر نظریه فیلم، ترجمه: گروه مترجمان به کوشش احسان نوروزی، شرکت انتشارات سوره مهر، تهران. بنیامین، والتر(1390)، اثر هنری در عصر تولید مکانیکی، در اکران اندیشه: فصل هایی در فلسفه سینما، ترجمه پیام یزدانجو، نشر مرکز، تهران. پیراوی ونک، مرضیه(1389)، پدیدار شناسی نزد مرلوپونتی، انتشارات پرسش، آبادان. گیدئون، زیگفرید(1389)، فضا، زمان ، و معماری: رشد یک سنت جدید، ترجمه : منوچهر مزینی، شرکت انتشارات علمی فرهنگی، تهران. کارمن، تیلور(1390)، مرلو-پونتی، ترجمه: مسعود علیا، انتشارات ققنوس، تهران. لوکوربوزیه(1390)، به سوی معماری جدید، ترجمه محمد رضا جودت، تهران، انتشارات آرمانشهر. یزدانجو، پیام(1390)، اکران اندیشه: فصل هایی در فلسفه سینما، نشر مرکز، تهران. Barker, Jennifer M. (2009), The Tactile Eye: Touch and the Cinematic Experience, University of California Press, Berkeley. Boyer, M. Christine (1994), The City of Collective Memory: Its Historical Imagery and Architectural Entertainments, MIT Pres, Cambridge. Bruno, Giuliana (2002), Atlas of Emotion : Journeys in Art, Architecture, and Film, Verso, London & New York. Bruno, Giulina (2010). Pleats of Matter, Folds of the Soul, in Afterimages of Gilles Deleuze's Film Philosophy, Edited by David Norman Rodowick, University of Minnesota Press, Minneapolis. Ching, Francis D.K, Jarzombek, Mark M. & Prakash, Vikramaditya (2011), A Global History of Architecture, John Wiley & Sons, Inc., New Jersey. Colomina, Beatriz (1987), Le Corbusier and Photography, Assemblage, No. 4 (Oct), pp. 6-23. Colomina, Beatriz (1992), the Split Wall Domestic Voyeurism, in Sexuality and Space, Edited by Beatriz Colomina, Princeton Architectural Press, pp: 73-128. Colomina, Beattriz (1996), Privacy and Publicity: Modern Architecture as Mass Media, MIT Press, Cambridge. Corbusier, Le (1999), Le Corbusier Talks with Students, Princeton Architectural Press, Princeton. Dalle Vacche, Angela (2003), The Visual Turn : Classical Film Theory and Art History, Rutgers University Press, New Brunswick. Deleuze, Gilles (1997), Cinema II, University of Minnesota Press, Minneapolis. Deleuze, Gilles (2006), The Fold, Translated by Tom Conley, Bloomsbury Academic. Eisenstein, Sergei M. (1989), Montage and Architecture, Assemblage, No. 10 (December), pp: 111-131. Eisenstein, Sergi M. (1990), Piranesi, or the Fluidity of Forms, in The Sphere and the Labyrinth: Avant-gardes and Architecture from Piranesi to the 1970s, Edited by ManfredoTafutri, MIT Press, Cambridg. Faure, Elie (1975), the Art of Cineplastics, in Film: an Anthology, Edited by Daniel Talbot, University of California Press, Berkeley. Frichot, Helene (2005), Stealing into Gilles Deleuze's Baroque House, in Deleuze and Space, Edited by Ian Buchanan & Gregg Lambert, Edinburgh University Press. Giedion, Sigfried (1995), Building in France, Building in Iron, Building in Ferroconcrete, Getty Center for the History of Art and the Humanities. Hauser, Arnold (1999), Social History of Art, Volume 4: Naturalism, Impressionism, The Film Age, Taylor & Francis. Joedicke, Jurgen (1984), the Ramp as Architectonic Promenade in Le Corbusier's Work,Daidalos, N. 12,( June),pp: 104-108. Kleiner, Fred (2009), Gardner's Art through the Ages: Backpack Edition, Book C, Renaissance and Baroque, Cengage Learning. Koeck, Richard (2012), Cine-scapes: Cinematic Spaces in Architecture and Cities , Routledge, London & New York. LaValley, Albert J., & Scherr, Barry P. (2001), Eisenstein at 100 : a Reconsideration , Rutgers University Press, New Brunswick. Pallasmaa, Juhani (2001), The Architecture of Image: Existential Space in Cinema, Building Information Limited. Panofsky, Erwin (2003),Style and Medium in the Motion Pictures, inThe Visual Turn: Classical Film Theory and Art History, Edited by Angela Dalle Vacche, Rutgers University Press, New Brunswick. Penz, François(2004), The Architectural Promenade as Narrative Device: Practiced Based Research in Architecture and Moving Image, Digital Creativity, Vol. 15, Issue 1, (March), pp: 39-51. Pudovkin, Vesvolod (1949), Film Technique, translated by I. Montagu, Lear, New York. Rajchman, John (2010), Deleuze's Time, or How the Cinematic Changes Our Idea of Art, in Afterimages of Gilles Deleuze's Film Philosophy, Edited by David Norman Rodowick, University of Minnesota Press, Minneapolis. Thomas, Maureen, & Penz, François (2003), Architectures of Illusion : from Motion Pictures to Navigable Interactive Environments, Intellect, Bristol & Portland. Salazkina, Masha (2008), Baroque Dialectics or Dialectical Baroque: Sergei Eisenstein in/on Mexico, in European Film Theory, edited by Temenuga Trifonova, Routledge, London & New York. Soltani, Amir (2008), Cinesensory: a Filmic Design for Mapping Haptic Space, International design and cinema conference,Istanbul. Vidler, Anthony (1992), The Architectural Uncanny : Essays in the Modern Unhomely, MIT Press, Cambridge. Vidler, Anthony (2000), Warped Space : Art, Architecture, and Anxiety in Modern Culture, MIT Press, Cambridge. Virilio, Paul (2009), The Aesthetics of Disappearance,Translated by Philip Beitchman, Semiotext. Wolfflin, Heinrich (1950), Principles of Art History: The Problem of the Development of Style in Later Art, Dover. Wollen, Peter (2002), Paris Hollywood : Writings on Film, Verso, London & New York.
| ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 4,730 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 7,450 |
||