سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,533
تعداد مقالات70,512
تعداد مشاهده مقاله124,129,331
تعداد دریافت فایل اصل مقاله97,236,300
بحرینی, سید حسین, منشادی, الهام فلاح. (1393). تحلیلی بر مهم‌ترین مهارت‌های شهرسازان در ایران و موفقیت دوره کارشناسی در انتقال این مهارت‌ها. , 19(4), 5-16. doi: 10.22059/jfaup.2015.55642
سید حسین بحرینی; الهام فلاح منشادی. "تحلیلی بر مهم‌ترین مهارت‌های شهرسازان در ایران و موفقیت دوره کارشناسی در انتقال این مهارت‌ها". , 19, 4, 1393, 5-16. doi: 10.22059/jfaup.2015.55642
بحرینی, سید حسین, منشادی, الهام فلاح. (1393). 'تحلیلی بر مهم‌ترین مهارت‌های شهرسازان در ایران و موفقیت دوره کارشناسی در انتقال این مهارت‌ها', , 19(4), pp. 5-16. doi: 10.22059/jfaup.2015.55642
بحرینی, سید حسین, منشادی, الهام فلاح. تحلیلی بر مهم‌ترین مهارت‌های شهرسازان در ایران و موفقیت دوره کارشناسی در انتقال این مهارت‌ها. , 1393; 19(4): 5-16. doi: 10.22059/jfaup.2015.55642

تحلیلی بر مهم‌ترین مهارت‌های شهرسازان در ایران و موفقیت دوره کارشناسی در انتقال این مهارت‌ها

نشریه هنرهای زیبا: معماری و شهرسازی
مقاله 1، دوره 19، شماره 4، بهمن 1393، صفحه 5-16    اصل مقاله (265.99 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jfaup.2015.55642
نویسندگان
سید حسین بحرینی* 1؛ الهام فلاح منشادی2
1استاد دانشکده شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
2دانشجوی دکتری شهرسازی، پردیس هنرهای زیبا، دانشگاه تهران
چکیده
آموزش شهرسازی شامل سه مولفه اصلی است: دانش، مهارت­ها و ارزش­ها. مطالعات گسترده­ای به معرفی مهارت­های اصلی موردنیاز شهرسازان پرداخته­است ولی تفاوت­های بنیادی در آموزش شهرسازی در کشورهای در حال توسعه و کشورهای پیشرفته لزوم شناسایی مهارت­های مورد نیاز شهرسازان در این کشورها را افزایش می­دهد. برای شناخت مهم­ترین مهارت­های شهرسازان در ایران مجموعاً 341 پرسشنامه توسط دانشجویان، دانش­آموختگان، استادان و کارفرمایان شهرسازی تکمیل شده­است. در حالیکه مهم­ترین مهارت شهرسازان در کشورهای پیشرفته مهارت­های ارتباطی است، نتایج این بررسی نشان می­دهد که در ایران مهم­ترین مهارت برای شهرسازان با مدرک کارشناسی مهارت­های کار تیمی، مهارت­های تکنیکی و مهارت جمع­آوری اطلاعات می­باشد، و برای شهرسازان با مدرک کارشناسی ارشد مهم­ترین مهارت­ها شامل مهارت­های تحلیلی، ارائه شفاهی و تعریف مسئله است . این درحالی­است ­که دو مهارت بودجه بندی و مدیریت پروژه هم برای شهرسازان با مدرک کارشناسی و هم برای شهرسازان با مدرک کارشناسی ارشد دارای کم­ترین اهمیت می­باشد. ارزیابی موفقیت آموزش شهرسازی در انتقال مهارت­ها در ایران نشان می­دهد که سطح موفقیت در حد متوسط بوده­است. بیشترین موفقیت آموزش در انتقال مهارت­هایی چون مهارت­های تحلیلی، تکنیکی و سپس ارائه شفاهی دیده می­شود. در حالیکه مهارت­های مدیریتی (هر سه مهارت)، مهارت ارتباط با برنامه­ریزان و مسئولین طرح نیز در پایین­ترین حد است.
کلیدواژه‌ها
مهارت‌های شهرسازان؛ آموزش شهرسازی؛ ارزیابی؛ ایران
مراجع
  1.  Afshar, F. (2001). Preparing Planners for a Globalizing World: The Planning School at the University of Guelph. Journal of Planning Education and Research, 20 (3), 339-352.
  2. Alexander, E. R. (2007). What Do Planners Need To Know? Journal of Planning Education and Research , 20 (3) , 376-380.
  3. Bayer, M., Frank, N., & Valerius, J. (2010). Becoming an Urban Planner: A Guid to Careers in Planning and Urban Design. U.S.A. Wiley.
  4. Budge, T. (2009). Educating Planners, Educating for Planning or Planning Education: the Never-Ending Story. Australian Planner ,46(1) , 8-13.
  5. Burayidi, M. A. (1993). Dualism and Universalism: Competing Paradigms in Planning Education. Journal of Planning Education and Research, 12(3) , 223-229.
  6. Cook, A. (1999). Undercurrents of Change in Planning Education in Hung Kong. Planning Practice and Research, 14(2) , 247-249.
  7. Dalton, L. C. (2001). Weaving The Fabric of Planning As Education. Journal of Planning and Research , 20(4) , 423-436.
  8. Diaw, k., Nnkya, T., & Watson, V. (2002). Planning Education in Sub-Saharan Africa: Responding to the Demands of a Changing context. Planning Practice and Research ,17(3) , 337-348.
  9. Ellis, G., Morison, S., & Purdy, J. (2008). A New Concept of Interprofessional Education in Planning Programs: Reflections on Health Urban Planning Project. Journal for Education in the Built Environment , 3(2), 75-93.
  10. Freeston, R., Williams, P., Tomapson, S., & Thrimbath, K. (2007). A Quantitative Approach to Assessment of Work-based Learning Out-comes: An Urban Planning Application. Higher Education Research and Development , 26(4) , 347-361.
  11. Friedmann, J. (1996). The Core Curriculum in Planning Revisited. Journal of Planning Education and Research , 15(2), 89-104.
  12. Gospodini, A., & Skayannis, P. (2005). Toward an Integration Model of Planning Education Programs in a European and International Context: The Contribution of Recent Greek Experience. Planning Theory & Practice ,6 (3) , 355-382.
  13. Guzzetta, J. D., & Bollens, S. A. (2003). Urban Planners Skills and Competencies: Are We Different from Other Professions? Does Context Matter? Do We Evolve? Journal of Planning Education and Research , 23(1) , 96-106.
  14. Holliday, S. (2011). The Challenges of Being a Planner Today. Sydney: Planning Institute Australia (PIA).
  15. Horen, B. v., Michael, L., & Pinnawala, S. (2004). Localizing a Global Discipline, Designing New Planning Programs in Sri Lanka. Journal of Planning Education and Research , 23(3) , 255-268.
  16. Innes, J. (1997). The Planner's Century. Journal of Planning Education and Research , 16(3) , 227-228.
  17. Kaufman, S., & Simons, R. (1995). Quantitative and Research Methods in Planning: Are Schools Teaching What Practitioners Practice? Journal of Planning Education and Research, 15(1) , 17-33.
  18. Kuehl, P. G. (1992). Job Analysis Survey: American Institute of Certifies Planners. Rockville, MD: Westat, Inc.
  19. Kunzman, K. R. (1997). The Future of Planning Education in Europe. AESOP News.
  20. Mitrany, M., & Stokols, D. (2005). Gauging The Transdisciplinary Qualities and Outcomes of Doctoral Training Programs. Journal of Planning Education and Research , 24(4) , 437-449.
  21. Myers, D., & Banerjee, T. (2007). Toward Greater Heights for Planning: Reconciling the Differences Between Profession, and Academic Field. Journal of the American Planning Association , 71(2) , 121-129.
  22. Ozawa, P., & Seltez, E. (1999). Taking Our Bearing: Mapping Among Planning Practice, Theory and Education. Journal of Planning Education and Research , 18(3) , 257-266.
  23. Sandercock, L. (1998). Toward Cosmopolis. UK: Wiley.
  24. Seltzer, E., & Ozawa, C. P. (2002). Clear Signals: Moving on to Planning's Promise. Journal of Planning Education and Research , 22(1) , 77-86.
  25. 25.  Zehner, R. (1999). Planners in OZ: Linking Practice with Education. Association of Collegiate Schools of Planning Conference. Chicago.

 

 

 

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 3,338
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 3,625


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب