تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,103,678 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,209,870 |
تخصیص آب در شبکههای آبیاری بهکمک سیستم پشتیبانی تصمیمگیری مبتنی بر سیستم اطلاعات مکانی (GIS) و الگوریتم ازدحام ذرات (PSO) (نمونة موردی: اراضی کشاورزی قورتان) | ||
اکوهیدرولوژی | ||
مقاله 5، دوره 2، شماره 1، فروردین 1394، صفحه 39-49 اصل مقاله (1.12 M) | ||
نوع مقاله: پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ije.2015.55127 | ||
نویسندگان | ||
ناصر محمدی ورزنه* 1؛ علیرضا وفایی نژاد2 | ||
1کارشناس ارشد سنجش از دور و سیستم اطلاعات جغرافیایی | ||
2استادیار، دانشکدة مهندسی آب و محیط زیست، پردیس فنی مهندسی (شهید عباسپور) دانشگاه شهید بهشتی | ||
چکیده | ||
محدودیت منابع آب در کرة زمین، آب را به کالای اقتصادی باارزشی بدل کرده است. بخش کشاورزی که براساس تحقیقات، بیشترین هدررفت آب را دارد، باید مدیریت شود. ازاینرو بهتر است روشها و مدلهای مختلف برنامهریزی همچون مدل سیستم پشتیبانی تصمیمگیری، در ملازمت با قابلیتها و تواناییهای سیستم اطلاعات مکانی (GIS) بهمنظور مدیریت منابع آب، بهکار گرفته شود. کاربرد همزمان و ترکیبی این دو سیستم، سبب مدیریت منسجم و تصمیمگیری درست در امور تخصیص و توزیع آب خواهد شد. محققان در تحقیقات پیشین درصدد بررسی و مدیریت تخصیص آب بهصورت آماری و توصیفی بودهاند. ازاینرو در این تحقیق، با استفاده از سیستم پشتیبانی تصمیمگیری بههمراه قابلیتهای GIS، راهکار تخصیص درست و استفادة صحیح و بهینه از آب اراضی کشاورزی بر مبنای مکانمند بودن معرفی شده است. بدین منظور، با استفاده از روش الگوریتم ازدحام ذرات (PSO)، فرایند برنامة زمانی کشت بهصورت اولیه در شبکههای آبیاری بهینه شده و سپس دادههای توصیفی در محیط GIS مدلسازی شده و بهتبع آن مراحل اجرای الگوریتم بهینهسازی مکانی و تخصیص آب بهصورت خودکار ارائه شده است. نتایج این تحقیق پس از بهینهسازی تخصیص آب در اراضی مورد مطالعه، نشان میدهد که مقدار کمبود و همچنین هدررفت آب در حالت تخصیص بهینه در مقایسه با تخصیص سنتی و غیربهینه تا حد چشمگیری کاهش داشته است. | ||
کلیدواژهها | ||
سیستم اطلاعات مکانی (GIS)؛ سیستم پشتیبانی تصمیمگیری (DSS)؛ تخصیص آب؛ الگوریتم ازدحام ذرات (PSO) | ||
مراجع | ||
| ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,983 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,664 |