افریده, فائزه, اسدی, اکرم, احمدی, امیر. (1393). پتانسیل سنجی توسعه فیزیکی شهر جدید پردیس با تاکید بر شاخص های ژئومورفولوزی. , 2(4), 521-540. doi: 10.22059/jurbangeo.2014.53598
فائزه افریده; اکرم اسدی; امیر احمدی. "پتانسیل سنجی توسعه فیزیکی شهر جدید پردیس با تاکید بر شاخص های ژئومورفولوزی". , 2, 4, 1393, 521-540. doi: 10.22059/jurbangeo.2014.53598
افریده, فائزه, اسدی, اکرم, احمدی, امیر. (1393). 'پتانسیل سنجی توسعه فیزیکی شهر جدید پردیس با تاکید بر شاخص های ژئومورفولوزی', , 2(4), pp. 521-540. doi: 10.22059/jurbangeo.2014.53598
افریده, فائزه, اسدی, اکرم, احمدی, امیر. پتانسیل سنجی توسعه فیزیکی شهر جدید پردیس با تاکید بر شاخص های ژئومورفولوزی. , 1393; 2(4): 521-540. doi: 10.22059/jurbangeo.2014.53598
پتانسیل سنجی توسعه فیزیکی شهر جدید پردیس با تاکید بر شاخص های ژئومورفولوزی
1کارشناسارشد ژئومورفولوژی، دانشکدة جغرافیا، دانشگاه تهران
2کارشناسارشد ژئومورفولوژی، دانشگاه خوارزمی تهران
چکیده
توسعة فیزیکی شهرها در ارتباط مستقیم با بستر طبیعی و عوارض ژئومورفولوژی است و بسیاری از شهرهای ایران از نظر توسعة فیزیکی با محدودیتهای ژئومورفولوژی مواجهاند. شهر جدید پردیس واقع در استان البرز در فاصلة 30 کیلومتری شمال شرقی تهران و در مسیر جادة تهران شمال واقع شده است. هدف از انجام این پژوهش مطالعه و بررسی پتانسیلها و محدودیتهای توسعة ژئومورفولوژیکی شهر جدید پردیس است. روش تحقیق بر پایة روش توصیفی- تحلیلی و با انجام مطالعات کتابخانهای و میدانی و استفاده از روش تحلیل سلسلهمراتبی AHP و توسط نرمافزار GIS Arc صورت گرفته است. با استفاده از شاخصهای شیب، کاربری اراضی، ارتفاع، فاصله از گسل، فاصله از حوضة زهکشی، فرسایش و زمینشناسی، نقشة پهنهبندی مناطق دارای پتانسیل گسترش آتی شهر پیشنهاد شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان میدهد که بخش وسیعی از محدودة فعلی شهر مورد مطالعه روی موانع طبیعی مشکلآفرین واقع شده است و مکانهای دارای پتانسیل گسترش فیزیکی آتی شهر در بخشهای شمال شرقی و شمال و شمال غرب قراردارد.
ثروتی، محمدرضا؛ خضری، سعید؛ رحمانی، توفیق (1388). بررسی تنگناهای توسعة فیزیکی شهر سنندج، پژوهشهای جغرافیای طبیعی، شمارة 67.
جباری، ا. روستایی، ش. (1385). ژئومورفولوژی مناطق شهری. انتشارات سمت.
ذولفقاری، س.ک. (1385). ماقبل از شهرهای اقماری. بله یا نه(شهر پردیس). مجلة تهویه مطبوع. شمارة 46.
رجایی، عبدالحمید (1387). کاربرد ژئومورفولوژی در آمایش سرزمین و مدیریت محیط، نشر قومس.
رضایی مقدم، محمدحسین؛ ثقفی، مهدی؛ شفیعی، ابراهیم؛ عباسزاده، کریم (1389). طبقهبندی محدودیتهای مورفولوژیکی توسعة شهری با استفاده از DEM ماهوارهای و GISمطالعة موردی (محدودة طرح جامع شهر اهر)، مجلة علمی- پژوهشی فضای جغرافیایی، سال دهم، شمارة 2.
رضائی، پرویز؛ استاد ملکرودی، پروانه (1389). محدودیت های ژئومورفولوژیکی توسعه فیزیکی شهر رودبار، فصلنامة جغرافیای طبیعی، سال سوم، شمارة 7.
رضویان، محمدتقی (1388). برنامهریزی کاربری اراضی شهری، نشر منشی.
روستایی، شهرام؛ ساریصراف، بهروز (1385). پهنهبندی مخاطرات محیطی مؤثر در توسعة فیزیکی شهر تبریز، فصلنامة علمی- پژوهشی جغرافیایی سرزمین، سال دوم، شمارة 10.
زبردست، اسفندیار (1380). کاربرد تحلیل سلسله راتبی در برنامهریزی شهری و منطقهای، هنرهای زیبا، شمارة 10.
زمردیان، محمدجعفر (1383). کاربرد جغرافیای طبیعی در برنامهریزی شهری و روستایی، انتشارات دانشگاه پیام نور.
زیاری، کرامتالله؛ اسدی، صالح؛ ربانی، طاها؛ مولائی قلیچی، محمد (1392). ارزیابی ساختار فضایی و تدوین راهبردهای توسعة شهری شهر جدید پردیس، پژوهشهای جغرافیای انسانی، دورة 45 ، شمارة 4.
ستایشینساز، حسن و همکاران (1393). بررسی تنگناهای ژئومورفولوژیکی و تأثیر آن بر توسعة فیزیکی شهر با استفاده از GIS و روش AHP. پژوهشهای ژئومورفولوژی کمی، شمارة 4.
سعیدنیا، احمد (1378). کتاب سبز، جلد دوم، کاربری زمین شهری، تهران، انتشارات مرکز مطالعات و برنامهریزی شهری وزارت کشور.
شایان، سیاوش؛ پرهیزگار، اکبر؛ سلیمانی شیری، مرتضی (1388). تحلیل امکانات و محدودیتهای ژئومورفولوژیک در انتخاب محورهای توسعة شهری (نمونة موردی: شهر داراب)،فصلنامة مدرس علوم انسانی، دورة 13، شمارة 3، پاییز.
شهریاری، م. (1385). نقش شهر جدید پردیس در عدم تمرکز تهران، پایاننامة جهت کسب درجة کارشناسیارشد جغرافیا و برنامهریزی شهری، دانشگاه زاهدان.
عزیزپور، ملکه (1374). توانسنجی محیط طبیعی و توسعة فیزیکی شهرتبریز، دانشگاه تربیت مدرس، رسالة دکتری در رشتة جغرافیا و برنامه یزی شهری، تهران، دانشگاه تربیت مدرس.
غفاری، عطا (1380). ارزیابی نظام توسعة کالبدی شهر و GISارائة الگوی مناسب توسعة کالبدی شهر با استفاده از در قالب مدل توسعة پایدار زمین، مطالعة موردی اردبیل، پایاننامة کارشناسیارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
فردوسی، ب. (1384). امکانسنجی و کاربرد سیستم پشتیبانی تصمیمگیری در توسعة فیزیکی شهر، نمونة موردی شهر سنندج، پایاننامة کارشناسیارشد، دانشگاه تربیت مدرس.
فرهادی، رودابه (1387). تجزیه و تحلیل توزیع مکانی و مکانیابی مدارس در منطقة 6 تهران با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی، پایاننامة کارشناسیارشد، دانشکدة جغرافیا، دانشگاه تهران.
قدسیپور، حسن (1379). فرایند تحلیل سلسلهمراتبی، تهران، انتشارات دانشگاه صنعتی امیرکبیر.
کامیابی سعید (1386). ارائة راهکارهای مختلف به منظور پیشگیری و کاهش خطرات زمینلغزش در طراحی سازههای خطی، مجلة سپهر، شمارة 63.
کرم، عبدالامیر (1384).تحلیل تناسب زمین برای توسعة کالبدی در محور شمال غرب شیراز با استفاده از رویکرد در محیط سیستم اطلاعات (MCE) ارزیابی چند معیاری جغرافیایی ،( سا ج،(GIS - ، مجلة پژوهشهای جغرافیایی، شمارة 54.
محمودیان، بهنام (1377). ارزیابی حرکات دامنهای در یک منطقة زلزلهزده، فصلنامة تخصصی بنیاد مسکن، انقلاب اسلامی.
مخدوم مجید (1379). شالودة آمایش سرزمین، انتشارات دانشگاه تهران.
مقیمی، ابراهیم (1385). ژئومورفولوژی شهری، مؤسسة انتشارات و چاپ دانشگاه تهران.
نظریان، ا.؛ ضیائیان، پ.؛ عبداله، ی. (1385). آشکارسازی مکانهای بهینه جهت توسعة فیزیکی آتی شهر کنگان باRS و GIS استفاده از مدل منطق بولین.مجموعه مقالات انجمن زمینشناسی ایران، دانشگاه تربیت معلم تهران.
نگارش، حسین (1382). کاربرد ژئومورفولوژی در مکانگزینی شهرها و پیامدهای آن، مجلة جغرافیا و توسعه، بهار و تابستان.
هوشیار،ح. (1384). دیدگاهها عوامل و عناصر مؤثر در توسعة فیزیکی شهرهای ایران، رشد آموزش جغرافیا، دورة نوزدهم. شمارة 3.
Bowen, William M. (1993). AHP: Multiple criteria evaluation, in Klosterman, R.et al Eds, Spreadsheet Models for Urban and Regional Analysis, new Brunwick, Center for Urban Policy Research
Douglas, J. (1983). The urban environment, London, Edward Arnold.
Avijit, G.; Rafi, A. (2004). Geomorphology and the urban tropics: building an interface between research and usage, University of Leeds, School of Geography.
Schick, A.P. et al. (1997). Hydrologic processes and geomorphic constrainsts on urbanization of alluvial fan slopes, Elsevier Science.
Gregory, K.J.; Walling, D.E. (1973). Drainage basin form and process, a geographical approach, London, Edward Arnold.
