پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,500 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,088,941 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,192,096 |
مقایسه سرمایه اجتماعی داوطلبان و غیرداوطلبان شاغل در سازمان‌های ورزشی | ||
| مجله علمی "مدیریت سرمایه اجتماعی" | ||
| مقاله 3، دوره 1، شماره 2، دی 1393، صفحه 183-201 اصل مقاله (217.13 K) | ||
| نوع مقاله: پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jscm.2014.53461 | ||
| نویسندگان | ||
| احسان محمدی ترکمانی* 1؛ قدرت‌الله باقری2؛ حسن زارعی‌متین3 | ||
| 1دانشجوی دکتری، دانشکده مدیریت و حسابداری، پردیس فارابی دانشگاه تهران، ایران | ||
| 2استادیار گروه مدیریت، پردیس فارابی دانشگاه تهران، ایران | ||
| 3استاد گروه مدیریت، پردیس فارابی دانشگاه تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| هدف تحقیق حاضر مقایسه سرمایه اجتماعی داوطلبان و غیرداوطلبان شاغل در سازمان‌های ورزشی است. جامعه آماری تحقیق کارکنان اداره کل ورزش و جوانان استان قم به عنوان افراد غیر داوطلب و همه اعضای هیئت‌های ورزشی فعال این استان، به عنوان داوطلبان هستند. کارکنان اداره کل ورزش و جوانان به تعداد 65 نفر و از 42 هیئت ورزشی فعال در استان ابتدا 10 هیئت به شیوه تصادفی به عنوان خوشه انتخاب شدند، سپس، 80 نفر از اعضای آن هیئت‌ها به عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه سرمایه اجتماعی خداداد کاشی و همکاران بود که پس از تأیید روایی توسط متخصصان، پایایی آن با آلفای کرونباخ 81/0 تأیید شد. تجزیه‌وتحلیل داده‌‌ها با روش‌های آمار توصیفی و استنباطی و با به‌کارگیری نرم‌افزار SPSS انجام گرفت. نتایج آزمون یومن – وایت نی نشان داد سرمایه اجتماعی و مؤلفه‌های «خیرخواهی»، «روابط متقابل و اعتماد» و «مشارکت» در بین داوطلبان و غیرداوطلبان متفاوت است و براساس میانگین رتبه‌ها میزان سرمایه اجتماعی و سه مؤلفه یادشده در گروه داوطلبان بیشتر از گروه غیرداوطلبان است، در عین حال، تفاوت معنی‌داری در میزان «اعتماد به سازمان» بین داوطلبان و غیرداوطلبان مشاهده نشد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اعتماد اجتماعی؛ داوطلب؛ سازمان‌های ورزشی؛ سرمایه اجتماعی | ||
| مراجع | ||
10. فوکویاما، فرانسیس (1379). پایان نظم، سرمایه اجتماعی و حفظ آن. ترجمه غلامعباس توسلی، تهران، جامعه ایرانیان. 11. کلمن، جیمز (1377). بنیاد‌های نظریه اجتماعی. ترجمه منوچهر صبوری، تهران، نشر نی. 12. مقیمی، سیدمحمد؛ امامی، فرزانه؛ کاظمی، معصومه (1390). «ارزیابی و اولویت‌بندی شاخصه‌های سرمایه اجتماعی و تأثیر آن بر عملکرد سازمانی در نظام دانشگاهی». مدیریت فرهنگ سازمانی، دوره 9، شماره دوم، صفحات 60-29. 13. هادوی، فریده (1392). «مطالعه تطبیقی مدیریت کلان داوطلبان ورزشی در ایران و کشورهای منتخب». مطالعات مدیریت ورزشی، شماره 21، صفحات 36-15. 14. مصوبه هیئت وزیران (1381). اساسنامه فدارسیون‌های ورزشی آماتوری جمهوری اسلامی ایران و آیین‌نامه هیئت‌های ورزشی استان‌ها. تهران. 15. Bourdieu, p.(2011). The forms of capital (1986). In I. Szeman & T. Kaposy (Eds.), Cultural theory: An anthology (pp. 81-93), John Wiley & Sons.
16. Buchel, F.; Duncan, G. J. (1998). “Do parents' social activities promote children's school attainments? Evidence from the German socioeconomic panel”. Journal of Marriage and the Family, 60 (1), 95-108.
17. Downward, p.M.; Ralston, R. (2006). “The sports development potential of sports event volunteering: Insights from the XVII Manchester Commonwealth Games”. European Sport Management Quarterly, 6 (4), 333-351.
18. Fukuyama, F. (1999). The Great Disruption: Human Nature and the Reconstitution of Social Order. New York, The Free Press.
19. Harvey, J.; Levesque, M.; Donnelly, p.(2007). “Sport volunteerism and social capital”. Sociology of Sport Journal, 24 (2), 206.
20. Jarvie, G. (2003). “Communitarianism, Sport and Social CapitalNeighbourly Insights into Scottish Sport'”. International Review for the Sociology of Sport, 38 (2), 139-153.
21. Kay, T.; Bradbury, S. (2009). “Youth sport volunteering: developing social capital?”. Sport, education and society, 14 (1), 121-140.
22. Lin, N. (1999). “Building a network theory of social capital”. Connections, 22 (1), 28-51.
23. Misener, K.; Doherty, A. (2009). “A case study of organizational capacity in nonprofit community sport”. Journal of Sport Management”, 23 (4), 457-482.
24. Nahapiet, J. : Ghoshal, S. (1998). “Social capital, intellectual capital, and the organizational advantage”. Academy of management review, 23 (2), 242-266.
25. Okayasu, I.; Kawahara, Y.; Nogawa, H. (2010). “The relationship between community sport clubs and social capital in Japan: A comparative study between the comprehensive community sport clubs and the traditional community sports clubs”. International Review for the Sociology of Sport, 45 (2), 163-186.
26. Peachey, J. W.; Cohen, A.; Borland, J.; Lyras, A. (2011). “Building social capital: Examining the impact of Street Soccer USA on its volunteers”. International Review for the Sociology of Sport, 48(1), 20-37.
27. Putnam, R. (1993). “The prosperous community: social capital and public life”. The american prospect, 4 (13), Available online: http://www. prospect. org/print/vol/13 (accessed 7 April 2003).
28. Putnam, R. (2002). Democracies in flux: The evolution of social capital in contemporary society: Oxford University Press.
29. Seippel, O. (2006). “Sport and Social Capital”. Acta Sociologica, 49 (2), 169-183.
30. Skirstad, B; Hanstad, D. V. (2013). “Gender matters in sport event volunteering”. Managing Leisure, 18 (4), 316-330.
31. Stone, W.; Hughes, J. (2002). Social capital: Empirical meaning and measurement validity: Australian Institute of Family Studies Melbourne.
32. Tonts, M. (2005). “Competitive sport and social capital in rural Australia”. Journal of Rural Studies, 21 (2), 137-149.
33. Wilson, J.; Musick, M. (1999). “The effects of volunteering on the volunteer”. Law and contemporary problems, 62 (4), 141-168. | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,223 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,534 |
||