سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات158
تعداد شماره‌ها6,230
تعداد مقالات67,766
تعداد مشاهده مقاله115,209,850
تعداد دریافت فایل اصل مقاله89,957,993
ایزانلو, محسن, درگاهی, رامین. (1393). مروری بر اسناد بین‌المللی نظام عام تحدید کلی مسئولیت در حقوق دریایی. , 44(4), 477-494. doi: 10.22059/jlq.2014.53335
محسن ایزانلو; رامین درگاهی. "مروری بر اسناد بین‌المللی نظام عام تحدید کلی مسئولیت در حقوق دریایی". , 44, 4, 1393, 477-494. doi: 10.22059/jlq.2014.53335
ایزانلو, محسن, درگاهی, رامین. (1393). 'مروری بر اسناد بین‌المللی نظام عام تحدید کلی مسئولیت در حقوق دریایی', , 44(4), pp. 477-494. doi: 10.22059/jlq.2014.53335
ایزانلو, محسن, درگاهی, رامین. مروری بر اسناد بین‌المللی نظام عام تحدید کلی مسئولیت در حقوق دریایی. , 1393; 44(4): 477-494. doi: 10.22059/jlq.2014.53335

مروری بر اسناد بین‌المللی نظام عام تحدید کلی مسئولیت در حقوق دریایی

مطالعات حقوق خصوصی
مقاله 1، دوره 44، شماره 4، دی 1393، صفحه 477-494    اصل مقاله (323.47 K)
نوع مقاله: مقاله پژوهشی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jlq.2014.53335
نویسندگان
محسن ایزانلو* 1؛ رامین درگاهی2
1استادیار گروه حقوق خصوصی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
2دانشجوی کارشناسی ارشد حقوق تجاری اقتصادی بین‌المللی دانشکدۀ حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران
چکیده
  مفهوم تحدید مسئولیت مالک کشتی در قرن یازدهم میلادی شناسایی شد و تا قرن نوزدهم در حقوق داخلی کشورها توسعه یافت. در قرن نوزدهم، با توجه به اهمیت حمل‌ونقل دریایی برای توسعۀ تجارت بین‌المللی و تعارض قوانین در حمل‌ونقل دریایی بین‌المللی، نیاز به یکسان‌سازی مقررات مربوط به حمل‌ونقل دریایی بین‌المللی، به‌ویژه قواعد مربوط به تحدید مسئولیت احساس می‌شد. اولین گام در جهت یکسان‌سازی قواعد بین‌المللی تحدید مسئولیت با تصویب کنوانسیون 1924 برداشته شد، اما این کنوانسیون با اقبال چندانی رو‌به‌رو نشد. برخلاف کنوانسیون 1924، جامعۀ کشتی‌رانی از کنوانسیون‌های 1957 و 1976 در خصوص تحدید مسئولیت مالکان کشتی، استقبال گسترده‌ای کرد. جمهوری اسلامی ایران در تیر 1393 به کنوانسیون 1976 ملحق شده است؛ درحالی که مقررات قانون دریایی در باب تحدید مسئولیت همچنان ملهم از کنوانسیون 1957 است. در این مقاله پس از بررسی روش‌ها و نظام‌های تحدید مسئولیت، سعی خواهد شد تا ضمن معرفی اسناد یادشده، مقررات کنوانسیون‌های مربوط به نظام عام تحدید مسئولیت در حقوق دریایی (شامل کنوانسیون‌های مصوب 1924، 1957 و 1976)، سیر تحول آن‌ها و همچنین وضع حقوق ایران در این زمینه به اجمال بررسی شود.
کلیدواژه‌ها
تحدید مسئولیت؛ تقصیر عمدی و غیرقابل بخشایش؛ دعاوی مشمول تحدید مسئولیت؛ کنوانسیون‌های بین‌المللی؛ مسئولیت مالک کشتی
عنوان مقاله [English]
A REVIEW OF INTERNATIONAL CONVENTIONS ABOUT THE GLOBAL LIMITATION OF LIABILITY IN MARITIME LAW
نویسندگان [English]
Mohsen Izanloo1؛ Ramin Dargahi2
1Assistant Professor, Private and Islamic Law Department, University of Tehran, Iran
2MS. Student, Faculty of Law and Political Science, University of Tehran, Iran
چکیده [English]
The concept of limitation of liability has been recognized in the 11th century and developed in national legislations until 19th century. Considering the importance of maritime transport as the backbone of international trade and great potential for conflict of laws in maritime transport, the need for harmonizing international maritime law, particularly the law on limitation of liability, became visible in the 19th century. The first step towards international unification of the rules on limitation of liability for maritime claims has been taken by adopting 1924 Conventions, but it received little support from the international community. Unlike the 1924 Convention, the 1957 and 1976 Conventions on limitation of liability for maritime received wide international acceptance. Iran has ratified the 1976 convention on 2014 but at the same time the maritime code has preserved the rules of the 1957 convention, yet. In this paper, after exploring the different systems of limitation of liability, we attempt to review the provisions of international conventions on global limitation of liability in maritime law and (including, 1924, 1957 and 1976 conventions) and discuss the status of Iranian law in this regard will be discussed, too.
کلیدواژه‌ها [English]
claims subject to limitation, conduct barring limitation, liability limits, liability of shipowner
مراجع

منابع و مآخذ

الف) فارسی:

  1. ابوعطا، محمد (1390)، دعوا علیه مال، فصلنامه حقوق دانشکده حقوق و علوم سیاسی دانشگاه تهران، دورۀ 40، شمارۀ 4، ص20-1
  2. امید، هوشنگ (1353). حقوق دریایی، جلد 2، مدرسۀ عالی بیمه تهران.
  3. توازنی‌زاده، عباس (1386)، انصراف از معاهدات بین‌المللی و پذیرش ضمنی اصلاحیه‌های آن در نظام حقوقی ایران، مجلس و راهبرد، شمارۀ 56، ص 124-85
    1. Baughen, S. (2009). Shipping law. Fourth Edition London: Routledge-Cavendish
    2. Berlingieri, F. (2014). International Maritime Conventions: (Volume 1): The Carriage of Goods and Passengers by Sea, Informa Law from Routledge
    3. Berlingieri, F., (ed.). (2000). The travaux préparatoires of the LLMC Convention, 1976 and of the Protocol of 1996. Antwerpen: Comité Maritime Internat
    4. Boal, A. M. (1978). Efforts to Achieve International Uniformity of Law Relating to the Limitation of Shipowners' Liability. Tul. L. Rev., 53, 1277.
    5. Cheka, C. N. (1987). Conduct Barring Limitation. J. Mar. L. & Com., 18, 487.
    6. CMI. (2013). Status of the ratifications of and accessions to the Brussels International Maritime Conventions, CMI Yearbook 2013, p. 598.
    7. Donovan, J. J. (1978). Origins and Development of Limitation of Shipowners' Liability. Tul. L. Rev., 53, 999.
    8. Griggs, P. (1997). Limitation of liability for maritime claims: the search for international uniformity. Lloyd's Maritime and Commercial Law Quarterly.
    9. Griggs, P., Williams, R., & Farr, J. (2005). Limitation of liability for maritime claims. Fourth Edition, London: LLP.
    10. Hare, J. (2004). Limitation of Liability: A Nigerian Perspective, the eighth annualMaritime Seminar for Judges in Nigeria.
    11. Lowndes, R., Rudolf, G. R., & Cooke, J. H. S. (2008). Lowndes and Rudolf, The law of general average and The York-Antwerp rules. London: Sweet & Maxwell.
    12. Mandaraka-Sheppard, A. (2013). Modern Maritime Law (Volume 1): Jurisdiction and Risks. Hoboken: Taylor and Francis. pp. 425
    13. Mandaraka-Sheppard, A. (2013). Modern Maritime Law (Volume 2): Managing risks and liabilities. Hoboken: Taylor and Francis. pp. 1019
    14. Martin, E., & Law, J. (2013). A dictionary of law (online). Oxford: Oxford University Press.
    15. Martínez, G. N. A. (2011). Limitation of liability in international maritime conventions. London: Routledge.
    16. Miribel, Stéphane. (2011). Conception subjective de la faute inexcusable, limitation accordée, Droit Maritime Français (DMF), n°722, p.155.
    17. Miribel, Stéphane. (2014). Laisser son navire sous tension à la borne du quai pendant son absence ne constitue pas une faute inexcusable/faute de témérité, Droit Maritime Français (DMF), n° 763.
    18. Özçayir, Z. O. (1998). Liability for oil pollution and collisions, LLP, London
    19. Paulette Veaux-Fournerie, Daniel Veaux et Barham Touré. (2004). COMMERCE MARITIME . - Responsabilité du transporteur  -Régime interne: règles de fond, fasc 1266, JCI Transports (lexisnexis.fr).
    20. Rein, A. (1978). International variations on concepts of limitation of liability. Tul. L. Rev., 53, 1259.
    21. Reynolds, B. W., & Tsimplis, M. N. (2012). Shipowner's limitation of liability. Kluwer Law International.
    22. Sweeney, J. C. (2001). Limitation of Shipowner Liability: Its American Roots and Some Problems Particular to Collision. J. Mar. L. & Com., 32, 241.
    23. Tetley, W. (2002). International maritime and admiralty law. Cowansville, Quebec: Éditions Y. Blais.

 

آمار
تعداد مشاهده مقاله: 3,431
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,777


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب