سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات158
تعداد شماره‌ها6,230
تعداد مقالات67,755
تعداد مشاهده مقاله115,098,045
تعداد دریافت فایل اصل مقاله89,850,977
حافظ‌نیا, محمدرضا, قادری حاجت, مصطفی. (1393). بی‌عدالتی فضایی و مخاطرات انسانی مطالعة موردی: استان سیستان و بلوچستان. , 1(2), 131-148. doi: 10.22059/jhsci.2014.53111
محمدرضا حافظ‌نیا; مصطفی قادری حاجت. "بی‌عدالتی فضایی و مخاطرات انسانی مطالعة موردی: استان سیستان و بلوچستان". , 1, 2, 1393, 131-148. doi: 10.22059/jhsci.2014.53111
حافظ‌نیا, محمدرضا, قادری حاجت, مصطفی. (1393). 'بی‌عدالتی فضایی و مخاطرات انسانی مطالعة موردی: استان سیستان و بلوچستان', , 1(2), pp. 131-148. doi: 10.22059/jhsci.2014.53111
حافظ‌نیا, محمدرضا, قادری حاجت, مصطفی. بی‌عدالتی فضایی و مخاطرات انسانی مطالعة موردی: استان سیستان و بلوچستان. , 1393; 1(2): 131-148. doi: 10.22059/jhsci.2014.53111

بی‌عدالتی فضایی و مخاطرات انسانی مطالعة موردی: استان سیستان و بلوچستان

مدیریت مخاطرات محیطی
مقاله 2، دوره 1، شماره 2، دی 1393، صفحه 131-148    اصل مقاله (806.34 K)
نوع مقاله: پژوهشی بنیادی
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jhsci.2014.53111
نویسندگان
محمدرضا حافظ‌نیا1؛ مصطفی قادری حاجت* 2
1استاد جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
2دکتری جغرافیای سیاسی دانشگاه تربیت مدرس
چکیده
نظام فضایی ایران به‌دلیل آنارشی حاکم بر نظام برنامه‌ریزی به‌سمت گسیختگی فضایی گرایش دارد و تظاهر فضایی این آنارشی در الگوی نامتوازن توسعة مناطق نمایان است. الگوی حاکم بر ساختار فضایی ایران مرکز- پیرامون است. ازآنجا که ایران دارای نواحی کارکردی قومی و ناحیه‌ای است، باید اذعان داشت که بی‌عدالتی فضایی در کوتاه‌مدت زمینه‌های واگرایی سیاسی، فرهنگی و اجتماعی را فراهم خواهد آورد و در بلندمدت همبستگی، یکپارچگی ملی و تمامیت سرزمینی را با مخاطرات جدی رو‌به‌رو خواهد کرد. ازاین‌رو مقالة حاضر با روش تحقیق توصیفی و تحلیلی و تکیه بر منابع کتابخانه‌ای سعی در تبیین مخاطرات انسانی مرتبط با بی‌عدالتی فضایی در استان سیستان و بلوچستان دارد. یافته‌ها نشان می‌دهد مسائل مربوط به سیستان و بلوچستان بیشتر ریشه در بی‌عدالتی فضایی دارد تا مسائل دیگر و نباید با دیدگاه صرفاً امنیتی مسائل این استان مهم و شاهراه حیاتی ایران در سال‌های آتی را تحلیل کرد، چراکه چنین رویکردی نتایج تکراری را به‌همراه خواهد داشت.
کلیدواژه‌ها
آنارشی فضایی؛ بی‌عدالتی فضایی؛ سیستان و بلوچستان؛ مخاطرات فضایی
عنوان مقاله [English]
Spatial Injustice and Human Hazards (Case Study: Sistan and Baluchestan Province)
نویسندگان [English]
Mohammadreza Hafeznia1؛ Mostafa Ghaderi Hojjat2
1Full Professor, Political Geography, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
2PhD in Political Geography, Tarbiat Modares University, Tehran, Iran
چکیده [English]
Iran’s spatial organization tend to spatial rupture due to the anarchy prevailing in planning system and this resulted in pattern of regional uneven development. The core–periphery model is the prevailing pattern in Iran’s spatial structure. Since Iran has practical regional ant ethnic areas, we should acknowledge that spatial injustice has predisposed political, cultural, and social divergences in a short term and will put solidarity, national unity and territorial integrity at serious hazards in a long term. Using analytical-descriptive method and relying on library resources, this article tries to explain human hazards related to spatial injustice in Sistan and Baluchestan province. Findings show that Sistan and Baluchestan’s problem is rooted in spatial injustice more than other ones and we should not analyze this important and vital lifeline province’s problem only as a security idea because such an approach will have repeated results.
کلیدواژه‌ها [English]
Human Hazards, Sistan and Baluchestan, spatial anarchy, spatial injustice
مراجع
  1. آقابخشی، علی‌اکبر؛ افشار راد، مینو (1379). فرهنگ علوم سیاسی، تهران: چاپار : 169.
  2. احمدی، حمید (1379). قومیت و قوم­گرایی در ایران، چاپ دوم، تهران: نشر نی : 51 و 377.
  3. ایزدی، حسن؛ دبیری، علی‌اکبر (1392). ارزیابی جغرافیای تروریسم در جنوب شرقی ایران، فصلنامۀ ژئوپلیتیک ـ سال نهم، شمارۀ اول، بهار 1392: 126- 91.
  4. رستمی، فرامرز (1389). بررسی و تحلیل نحوۀ توزیع خدمات عمومی شهری از منظر عدالت فضایی، مطالعۀ موردی: شهر یاسوج، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه تربیت مدرس: 11 و 27.
  5. سالنامۀ آماری استان سیستان و بلوچستان. 1388.
  6. قادری حاجت، مصطفی(1393). الگوسازی سنجش عدالت فضایی در کشورها، مطالعة موردی: ایران، رسالۀ دکتری رشتۀ جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس: 198- 175.
  7. کریمی‌‌پور، یدالله (1379). مطالعات طرح جامع تقسیمات کشوری، مطالعات سیاسی- امنیتی، مرحلة اول، مطالعات ملی، وزارت کشور، معاونت امور سیاسی: 151.
  8. محمدی، حمیدرضا، رومینا، ابراهیم؛ سلیم‌نژاد، ندیمه (1387). تحلیل جغرافیایی منابع تهدید ملی در ایران، فصلنامة ژئوپلیتیک ـ سال چهارم، شمارۀ دوم، تابستان 1387:  81- 51 .
  9. محمدی، حمیدرضا؛ غنجی، محمد (1385). چالش‌های ژئوپلیتیکی مواد مخدر در جنوب غربی آسیا، فصلنامة ژئوپلیتیک، سال دوم، شمارة اول: 112.
  10. مختاری هشی، حسین (1385). تحلیل نقش تصمیم‌گیری‌های حکومتی در توسعه‌یافتگی سرزمین، پایان‌نامة کارشناسی ارشد جغرافیای سیاسی، دانشگاه تربیت مدرس: 11.
  11. مقیمی، ابراهیم (1393). دانش مخاطرات، انتشارات دانشگاه تهران، 1393.
  12. یاسوری، مجید (1388). بررسی وضعیت نابرابری منطقه‌ای در استان خراسان رضوی، مجلۀ جغرافیا و توسعة ناحیه‌ای، شمارۀ دوازدهم، بهار و تابستان 1388:223- 201.
    1. Dike, Mustafa. (2007). Justice and the Spatial Imagination, Environmental Planning A, Vol. 33, pp. 3785-3805, p: 2.
    2. Kirk up, James (2008); Afghanistan Growing Drug Trade Will Prolong Conflict for Years Come", available at: http:// www.rawa. Org, p: 11.
    3. Prange, Julia.(2009), Spatial Justice:A new frontier in planning for just, sustainable communities, Tufts University.248p: 4.
    4. Soja, Edward.(2006), The city and spatial justice, justice spatial/spatial justice, pp: 15 & 22
    5. World Drug Report) 2006(, Volume 22, United Nations Publication, Office on Drugs and crime, p: 22.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 2,376
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,207


سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب