گواه‌نمایی در زبان فارسی امروز

احمدی گیوی، حسن (1380). دستور تاریخی فعل،2 جلد، تهران، قطره.

احمدی گیوی، حسن و حسن انوری (1390). دستور زبان فارسی 1، تهران، فاطمی، ویرایش چهارم.

انوری، حسن (1341). فعل‌های ماضی را چگونه به کار بریم. مجلة یغما، 168 : 183-181.

حق‌شناس، علی‌محمد و همکاران (1387). دستور زبان فارسی، تهران، مدرسه.

دبیر مقدم، محمد (1382). گزارش هفدهمین کنگرة بین‌المللی زبان‌شناسان، زبانشناسی، 3 : 142-135.

رضایی، والی (1390). نمود استمراری در فارسی معاصر، مجلة فنون ادبی،6 :92-79.

فرشید‌ورد، خسرو (1383). گروه فعلی و تحول آن در زبان فارسی. تهران، سروش.

قریب، عبدالعظیم و همکاران (1380). دستور زبان فارسی، تهران، ناهید.

عمادی حائری، سید اسماعیل (1371). دستور زبان عماد، قم، نشر محدث.

مشکوه‌الدینی، مهدی (1384). دستور زبان فارسی: واژگان و پیوندهای ساختی، تهران، سمت.

‌ناتل خانلری، پرویز (1369). تاریخ زبان فارسی، جلد دوم، تهران، نشر نو، چاپ چهارم.

نوبهار، مهرانگیز (1372). دستور کاربردی زبان فارسی، تهران،رهنما.

وحیدیان کامیار، نقی و غلامرضا عمرانی (1379). دستور زبان فارسی 1، تهران، سمت.

        وزین‌پور، نادر (1370).دستور زبان فارسی، تهران، معین.

Aikhenvald, A.Y.2004. Evidentiality. New York:  Oxford University Press.  

Aikhenvald,A.Y.andR.M.W.Dixon(eds).2003. Studies in evidentiality.  Amsterdam: John Benjamins.                                                                      

Boas, F. 1911. (ed.). Handbook of AmericanIndianlanguages. Bureau of American Ethnology Bulletin.

Chafe,W.L.and Nichols,J. 1986. Evidentiality :Thelinguistic coding of epistemology. Norwood,NJ:Ablex.

Comrie, B. 1976. Aspect. Cambridge: Cambridge University Press.

Comrie, B.(ed.) 1987. The worlds major languages. London: Routledge.

Comrie,B.2000. Evidentials:Semantics and history. In Johnson and Utas (eds.), Evidentials:  Turkic,  Iranian and neighbouringlanguages. (1-12). Berlin and New York: Mouton de Gruyter.

Cornillie, B. 2009. Evidentiality and epistemic modality. Functions of Language,16:44-62.

 DeLancey,S.1997. Mirativity: The grammatical marking of unexpected information. Linguistic Typology,1:33-52.

Faller, M.T. 2002. Semantics and pragmatics of evidentials in Cuzco Quechua. Doctoral dissertation, Stanford University.

Jahani, Carina 2000. Expressions of indirectivity in spoken modern Persian. In Johnson and Utas (eds.), Evidentials:  Turkic,  Iranian and neighbouringlanguages. (185-207). Berlin and New York: Mouton de Gruyter.

Johanson,L.and B.Utas 2000 (eds.). Evidentials:  Turkic,  Iranian and neighbouringlanguages. Berlin and New York: Mouton de Gruyter.

Lazard,G.2001.On the grammaticalization of evidentiality, Journal ofPragmatics,33: 358–68.

Utas, B. 2000. Traces of evidentiality in classical new Persian. In Johnson and Utas(eds.), Evidentials:  Turkic,  Iranian and neighbouringlanguages. (59-273). Berlin and New York: Mouton de Gruyter.

Willett, T. 1988. A cross-linguistic survey of the grammaticizations of evidentiality. Studies in Language,12:51-97.

Windfuhr, G.1987. Persian. In Comrie (ed.). The worlds major languages (523-546). London: Routledge.