پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,501 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,114,838 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,218,715 |
مطالعۀ اثر تزریق استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین، و شیاف پروستاگلندین ای-1 بر بازشدن سرویکس و درصد آبستنی در گوسفندان زندی | ||
| علوم دامی ایران | ||
| مقاله 5، دوره 45، شماره 2، مرداد 1393، صفحه 125-133 اصل مقاله (199.77 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/ijas.2014.51815 | ||
| نویسندگان | ||
| رضا مسعودی1؛ احمد زارع شحنه* 1؛ آرمین توحیدی1؛ حمید کهرام1؛ عباس اکبری شریف2؛ محسن شرفی3؛ وحید زاهدی4 | ||
| 1گروه علوم دامی، دانشکدۀ علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران | ||
| 2ایستگاه پرورش و اصلاح نژاد گوسفند نژاد زندی، پیشوا، ورامین | ||
| 3گروه علوم دامی، دانشکدۀ علوم و مهندسی کشاورزی، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران و گروه جنین‌شناسی، پژوهشکدۀ علوم تولید مثل، پژوهشگاه رویان، تهران | ||
| 4دانشجوی کارشناسی ارشد، پردیس کشاورزی و منابع طبیعی، دانشگاه تهران، کرج | ||
| چکیده | ||
| هدف از این پژوهش بررسی اثر تزریق هورمونهای استرادیول، اکسیتوسین، ریلاکسین (ریلاکسیمول)، و شیاف واژنی پروستاگلندین ای-1 (میزوپروستول) بر بازشدن سرویکس، زمان بازماندن سرویکس، و بهبود درصد آبستنی حاصل از تلقیح مصنوعی در گوسفند نژاد زندی در انتهای فصل تولید مثل بوده است. در این مطالعه از 80 میش سه تا چهارساله با میانگین وزنی 5/2±55 کیلوگرم استفاده شد. در آزمایش اول میشها به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروهها به‌ترتیب 100 میکرولیتر استرادیول به‌‌صورت تزریق درون‌وریدی، 100 واحد اکسیتوسین، 5 میلی‌لیتر ریلاکسیمول به‌‌صورت تزریق درون‌عضلانی، و 200 میکروگرم شیاف واژنی میزوپروستول دریافت کردند. پس از اعمال تیمار در چهار زمان بازشدن و بازماندن سرویکس معاینه شد. تزریق هورمون استرادیول تأثیر معنی‌داری بر بازشدن و بازماندن سرویکس نداشت. استفاده از اکسیتوسین، ریلاکسیمول، و میزوپروستول منجر به بازشدن و بازماندن سرویکس شد (05/0> P). در آزمایش دوم میشها برای هم‌زمانی فحلی در انتهای فصل تولید مثلی به‌مدت 12 روز سیدرگذاری شدند و هنگام سیدربرداری به همۀ میشها مقدار 500 واحد هورمون eCG تزریق شد و به چهار گروه مساوی تقسیم شدند. گروه اول به‌عنوان گروه شاهد انتخاب شد و تیمار بازکنندۀ سرویکس دریافت نکرد. سه گروه دیگر به‌ترتیب 100 واحد اکسیتوسین، 5 میلی‌لیتر ریلاکسیمول، و 200 میکروگرم شیاف میزوپروستول دریافت کردند و با توجه به بهترین زمان بازبودن سرویکس در آزمایش اول، به‌ترتیب در زمانهای 20 و 40 دقیقه و 5 ساعت پس از اعمال تیمار، 54 ساعت پس از تزریق eCG، به‌‌صورت ترانس سرویکال تلقیح شدند. روز 50 پس از تلقیح با اولتراسونوگرافی درصد آبستنی تشخیص داده شد. درصد آبستنی در گروه دریافت‌کنندۀ اکسیتوسین از گروههای دریافت‌کنندۀ میزوپروستول و ریلاکسیمول بالاتر بود (60 درصد در مقابل 25 و 10 درصد، 05/0> P) ولی با گروه شاهد (50 درصد) اختلاف معنی‌دار نبود (05/0< P). درنتیجۀ تزریق اکسیتوسین باعث بازشدن سرویکس و افزایش درصد آبستنی در میشهای زندی می‌شود و میتوان از آن به‌عنوان ابزاری برای بهبود درصد آبستنی حاصل از تلقیح مصنوعی استفاده کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| استرادیول؛ اکسیتوسین؛ درصد آبستنی؛ ریلاکسیمول؛ سرویکس؛ میزوپروستول | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,586 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,621 |
||