پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,225 |
| تعداد مقالات | 67,685 |
| تعداد مشاهده مقاله | 114,994,455 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,664,327 |
آموزش همگانی هنر: مطالعۀ جامعهشناختی آموزش غیرحرفه‌ای هنر در میان هنرجویان مراکز آموزشی شهر تهران در سال 1391 | ||
| جامعه شناسی هنر و ادبیات | ||
| مقاله 1، دوره 5، شماره 1، شهریور 1392، صفحه 1-22 اصل مقاله (470.59 K) | ||
| نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsal.2013.51005 | ||
| نویسندگان | ||
| محمدرضا مریدی* 1؛ مریم تقی زادگان2 | ||
| 1دکتری جامعه شناسی و استادیار دانشگاه هنر تهران | ||
| 2کارشناس ارشد برنامه ریزی گردشگری دانشگاه تهران | ||
| چکیده | ||
| آموزش همگانی هنر، به‌عنوان بخشی از برنامۀ اوقات فراغت، به همت سازمانها و نهادهای فرهنگی دولتی و خصوصی اجرا میشود. یادگیری تفننی و فراغتی هنر نه تنها موجب افزایش مهارتهای هنری و آشنایی با سبکهای هنری میشود، بلکه با به‌اشتراک‌گذاشتن تجربههای هنری موجب افزایش مهارت در کار گروهی، افزایش مشارکت فرهنگی، و در نهایت افزایش اعتماد‌به‌نفس خواهد شد. بنابراین، پرداختن به آموزش همگانی هنر بخش مهمی از برنامهریزی فرهنگی و اجتماعی است. در این مقاله، برای شناخت ابعاد مفهومی آموزش همگانی و غیرحرفه‌ای هنر، چهار نوع آموزش تخصصی، حرفهای، عمومی، و همگانی از یکدیگر تفکیک شده‌اند و بر ضرورت توسعۀ آموزش همگانی، نه تنها به‌عنوان یک برنامۀ فرهنگی، بلکه به‌عنوان زیرساختهای آموزش تخصصی و حرفهای هنر، تأکید شده است. هدف این مقاله، تحلیل جامعهشناسانۀ وضعیت آموزش همگانی هنر است تا به این پرسش‌ها پاسخ داده شود: پتانسیل اجتماعی توسعۀ آموزش هنر در میان چه قشرهایی از جامعه بیشتر است؟ گسترش آموزش هنر در میان کدام قشر اجتماعی به برنامهریزی بیشتر نیاز دارد؟ متعاقباً به این پرسش‌ها نیز در مطالعۀ میدانی پرداخته خواهد شد: هنرجویان کلاسهای آموزشی در مراکز فرهنگی شهر تهران چه ویژگیهای فرهنگی و اجتماعی‌ای دارند؟ آموزش هنر را در چه حوزة فرهنگی، برای فراغت خود انتخاب کردهاند؟ چه نگرشی به گونههای مختلف هنری دارند و عوامل تأثیرگذار بر این نگرش کدام‌اند؟ پاسخ به این پرسش‌ها، میتواند از یکسو متقاضیان آموزش غیرحرفه‌ای و حرفهای هنر را ارزیابی کند و از سوی دیگر زمینه را برای برنامهریزی فرهنگی در ارتقای کلاسهای آموزش فراغتی هنر فراهم سازد. برای پاسخ به پرسشهای تحقیق، با روش پیمایشی با 200 نفر از هنرجویان کلاسهای آموزش نقاشی در مراکز آموزشی شهر تهران مصاحبه شد. یافتههای این تحقیق نشان داد که هنرجویان مراکز آموزشی طیف وسیعی از اقشار مختلف جامعه و گروههای سنی مختلف با تحصیلات و سطح طبقاتی متفاوت‌اند؛ البته این دسترسی در طبقات پایین بسیار محدودتر و در طبقات متوسط و متوسط رو به بالا بیشتر است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| آموزش همگانی؛ آموزش هنر؛ مراکز آموزش هنر؛ نقاشی ایران؛ هنرجو | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| Education of Art Public: The Sociological Study of the Amateur Art Education among Students of Tehran art institutions in 1391 | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Mohammad Reza Moridi1؛ Maryam Taghizadegan2 | ||
| 1Assistance Professor, Tehran Art University, Iran. | ||
| 2MA. student, Tourism Planning, University of Tehran, Iran. | ||
| چکیده [English] | ||
| As a part of leisure time schedule education of art public has been carried out by public & private organizations and cultural institutions. Not only leisure art learning will increase artistic skills and the familiarity with artistic styles but also sharing artistic experiences will increase teamwork skills, cultural collaborations and finally self-confidence. Therefore, engaging in education of art public is the important part in cultural and social planning. In this article, the four types of education like specialized, professional, public and general education are separated to identify conceptual dimensions of public and amateur art education. The necessity of public education development was emphasized not only as a single cultural schedule but also as specialized and professional art education basis. The aim of this article is the sociological analysis of the education of Art public condition in order to answer these questions: Which Social classes have the more social potential of art education development? Which Social classes need a further planning in art education development? This question will be dealt in field study that: What are the social and cultural features of art students in Tehran cultural institutions? In which cultural context, they have chosen art education for leisure time? What are their attitudes toward different artistic types? What are the effective factors on this attitude? The answer to this question will investigate applicants of amateur and professional art education of one side and on the other side it can provide a situation for cultural planning in order to enhance fancy art education classes. In order to answer all research questions, 200 people of painting class students in Tehran education institution were interviewed while using survey method in interview. These findings revealed that art students are from a wide range of various classes of society, different age groups with different education level and social rank. Of course in the working classes this availability is more limited and in middle and moderate to high classes is more accessible. This article is explained the conceptual dimentions of public and amateur art education. The necessity of its development was emphasized not only as a single cultural schedule but also as specialized and professional art education basis. Education of Art public is not only a procedure to be the democratization of culture, but also is a step toward the cultural democracy. In this education, just does not pay attention to values elitist art, but also public interest is important. In this context the possibility of improving visual literacy and finally the enhance of visual culture is provided. This article provides a new fiels to study of visual culture and the role of art in forming lifestyle and also fostering aesthetic taste and cultural consumption. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Art Education, art education institutions, art student, Iranian painting, public education | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,266 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,463 |
||