بررسی تأویل اقوال مشایخ در کشف المحجوب هجویری

منابع

قرآن کریم.

ابوزید، نصر حامد (1382)، معنای متن، ترجمة مرتضی کریمی‌نیا، چاپ سوم، تهران، طرح نو.

احمدی، بابک (1371)، کتاب تارکوفسکی، تهران، بشارت.

ـــــــ (1376)، چهار گزارش از تذکرة‌الأولیاء، تهران، مرکز.

افلاطون (1356)، دورة آثار، ترجمة محمّدحسن لطفی، تهران، خوارزمی.

ذهبی، محمّدحسین (1396 ق)، التفسیر و المفسّرون، بیروت، دار احیاء التّراث العربی.

شفیعی کدکنی، محمّدرضا (1378)، زبور پارسی، چاپ اوّل، تهران، آگاه.

ــــــــــــــ (1392)، زبان شعر در نثر صوفیّه، تهران، سخن.

صاحب‌زمانی، ناصرالدّین (1351)، خطّ سوم، دربارة شخصیّت، سخنان و اندیشة شمس تبریزی، تهران، عطایی.

صدری‌نیا، باقر (1380)، فرهنگ مأثورات متون عرفانی، چاپ اوّل، تهران، سروش.

عراقی، شیخ فریدالدّین ابراهیم (1338)، کلّیّات عراقی، به کوشش سعید نفیسی، تهران، سنایی.

عطّار نیشابوری، فریدالدّین (1346)، تذکرةالأولیاء، تصحیح محمّد استعلامی، تهران، زوّار.

عفیفی، ابوالعلا (1365)، مقدّمة «فصوص الحکم»، بیروت، دار الاحیاء الکتب العربیّه.

غزّالی، محمّد (1378)، کیمیای سعادت، به کوشش حسین خدیو جم، چاپ هشتم، تهران، علمی و فرهنگی.

قشیری، ابوالقاسم (1381)، رسالة قشیریّه، ترجمة ابوعلی حسن بن احمد عثمانی، تصحیح بدیع‌الزّمان فروزانفر، چاپ هفتم، تهران، علمی و فرهنگی.

کاکایی، قاسم (1379)، «وحدت وجود یا وحدت شهود از دیدگاه ابن عربی و اکهارت»، پژوهش‌های فلسفی ـ کلامی، شمارة پنجم و ششم.

گلدزیهر، ایگناس (1383)، گرایش‌های تفسیری در میان مسلمانان، ترجمة سیّد ناصر طباطبایی، تهران، ققنوس.

لوری، پی‌یر (1383)، تأویلات القرآن از دیدگاه عبدالرّزاق کاشانی، ترجمة زینب پودینه آقایی، چاپ اوّل، تهران، حکمت.

مکارم شیرازی، ناصر و جمعی از نویسندگان (1394 ق)، تفسیر نمونه، تهران، دار الکتب الإسلامیّه.

نجم‌الّدین رازی، عبدالله بن محمّد،1387، مرصاد العباد من مبدا الی المعاد، به اهتمام محمّدامین ریاحی، تهران، انتشارات علمی­فرهنگی.

نژادحقیقی، بهدخت (1388)، تفاوت ترجمه‌های قرآن از منظر ایدئولوژیک، تهران، سخن.

نصری، عبدالله (1382)، راز متن، چاپ اوّل، تهران، آفتاب توسعه.

هجویری، ابوالحسن (1380)، کشف المحجوب، تصحیح ژوکوفسکی، چاپ هفتم، تهران، طهوری.