تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,113,162 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,217,014 |
اثر تداخل زمینه ای و نوع ارائة بازخورد (خودکنترلی و جفت شده) بر مراحل مختلف یادگیری مؤلفة پارامتر در کودکان | ||
رشد و یادگیری حرکتی ورزشی | ||
مقاله 3، دوره 6، شماره 1، اردیبهشت 1393، صفحه 37-56 اصل مقاله (411.75 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی Released under CC BY-NC 4.0 license I Open Access I | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jmlm.2014.50189 | ||
نویسندگان | ||
ایوب صباغی* 1؛ ناصر بهپور2؛ علی حیرانی2 | ||
1کارشناس ارشد دانشگاه رازی کرمانشاه، | ||
2استادیار دانشگاه رازی کرمانشاه | ||
چکیده | ||
هدف از این تحقیق بررسی نوع بازخورد و نوع تمرین بر یادگیری مؤلفة پارامتر (آماره) بود. به همین منظور هشت گروه 12 نفری تشکیل شد (گروه تمرینی ثابت با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی ثابت با بازخورد جفت شده (گروه جفتشده)، گروه تمرینی مسدود با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی مسدود با بازخورد جف تشده، گروه تمرینی تصادفی با بازخورد خودکنترلی، گروه تمرینی تصادفی با بازخورد جفتشده، گروه تمرینی سریالی یا مسدود – تصادفی با بازخورد خودکنترلی و گروه تمرینی سریالی با بازخورد جفتشده). ابزار مورد استفاده شامل پرتاب به سمت یک دایرة رسم شده روی زمین بود که با چشمان بسته و از فاصلة 3 متری انجام میگرفت و امتیاز 10 تا 100 را شامل میشد. به پرتابهایی که در دامنة مورد نظر قرار نمیگرفت، امتیاز صفر تعلق میگرفت. نتایج با استفاده از آزمونهای تحلیل واریانس عاملی مرکب و تحلیل واریانس یکراهه، تجزیهوتحلیل شدند و سطح ،(P< 0/ 0 در نظر گرفته شد. در آزمون یادداری، برتری بازخورد خودکنترلی بر بازخورد جفتشده مشاهده شد ( 05 / معناداری 05 یعنی تفاوتی بین تمرین در شرایط تداخل زمینهای و تمرین به شیوة ثابت وجود ،(P> 0/ ولی اثر نوع تمرین مشاهده نشد ( 05 ندارد. نتایج مشاهدهشده در آزمون انتقال عکس نتایج مشاهده در آزمون یادداری بود، یعنی اثر نوع بازخورد مشاهده نشد و نشان داد که کودکان به آخرین مرحلة خودتنظیمی یعنی تعمیم پذیری نرسیده اند، اما اثر نوع تمرین مشاهده شد (P> 0/05) و برتری با گروههای تمرینی در شرایط تداخل زمینه ای بود. همچنین میان گروههای تمرینی در شرایط تداخل (P< 0/05) زمینه ای یعنی گروههای تمرینی مسدود، سریالی و تصادفی در تمام مراحل یادگیری تفاوت معنادار آماری مشاهده نشد. در کل نتایج این تحقیق، اثر سودمند بازخورد خودکنترلی در مرحلة یادداری و تمرین در شرایط تداخل زمینه ای در مرحلة انتقال در میان کودکان را نشان داد و باتوجه به نبود تفاوت در میان گروههای تمرینی در شرایط تداخل زمینه ای، نتایج تأییدی بر فرضیة دوم مگیل و هال ( 1990 ) بود، چراکه اثر تداخل زمینه ای در برنامة حرکتی یکسان مشاهده نشد. | ||
کلیدواژهها | ||
تداخل زمینه ای؛ تمرین تصادفی؛ تمرین ثابت؛ تمرین سریالی؛ تمرین مسدود؛ کودکان | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,139 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,126 |