پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,532 |
| تعداد مقالات | 70,500 |
| تعداد مشاهده مقاله | 124,087,207 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,190,293 |
بررسی ملکولی جمعیت میگوی موزی( P.merguiensis) در منطقه خلیج فارس و دریای عمان با استفاده ازنشانگر‌های میکروساتلایت (ریزماهواره) | ||
| مجله تحقیقات دامپزشکی (Journal of Veterinary Research) | ||
| مقاله 12، دوره 69، شماره 1، فروردین 1393، صفحه 85-93 اصل مقاله (1.14 M) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jvr.2014.36716 | ||
| نویسندگان | ||
| سعید تمدنی جهرمی* 1؛ سهراب رضوانی گیل کلایی2؛ سید حسن قدیر نژاد3؛ احمد غروقی2؛ مریم طلا4؛ محمد رضا صادقی1 | ||
| 1بخش ژنتیک، پژوهشکده اکولوژی خلیج فارس و دریای عمان، بندر عباس–ایران | ||
| 2بخش بیو تکنولوژی، موسسه تحقیقات علوم شیلاتی کشور، تهران–ایران | ||
| 3بخش ارزیابی ذخایر، مرکز تحقیقات ذخایر آبزیان داخلی کشور ، گرگان –ایران | ||
| 4گروه شیلات، دانشگاه آزاد اسلامی واحد قشم، قشم–ایران | ||
| چکیده | ||
| زمینه مطالعه: شناسایی ژنتیکی ذخایر گونه‌های مهم و اقتصادی میگو‌های منطقه خلیج فارس از اولویت‌های مهم در جهت یافتن منابع طبیعی و بکر در جهت اطمینان از به گزینی و فاصله ژنتیکی بین جمعیت‌هامی‌باشد. هدف: در این پژوهش بررسی جمعیت و تعیین میزان تنوع ژنتیکی گونه میگوی موزی (Penaeus merguiensis) مورد مطالعه قرار گرفت . روش کار: نمونه برداری در 3 منطقه پراکنش این گونه ( بندرگواتر، اطراف جزیره هرمز و بندر جاسک به تعداد40 نمونه از هر منطقه در یک نوبت) انجام وبررسی ملکولی جمعیت‌های مورد مطالعه با استفاده از نشانگر‌های ملکولی ریزماهواره انجام گردید. نتایج: از مجموع 8 پرایمر مورد استفاده در این تحقیق فقط 5 پرایمر قادر به تولید محصول PCR مناسب گردیدند. مجموعا 7 آلل اختصاصی در سه جمعیت مورد مطالعه یافت شد . میزان هتروزیگوسیتی مشاهده شده در اغلب موارد کمتر از هتروزیگوسیتی قابل انتظاربودند. بررسی تعادل‌هاردی واینبرگ نشان داد که اکثر جایگاه‌های ژنی مورد مطالعه خارج از تعادل بودند. حداکثر میزان (F- statistic) Fst بر اساس فراوانی آلل‌ها( 088)/ بین نمونه‌های مناطق هرمز و گواتر که دارای کمترین جریان ژنی بودند (580/2)Number of migrants=و حداقل آن (016)/ بین مناطق هرمز و جاسک که دارای بیشترین جریان ژنی بودند(733/15Nm=) دیده شد. نتیجه گیری نهایی: از نتایج حاصل استنباط می‌گردد که مناطق هرمز و گواتر از تمایز ژنتیکی متوسط با جریان ژنی کمتری نسبت به دو منطقه هرمز و جاسک برخوردار میباشد. این درجه از تمایز ژنتیکی را می‌توان به اثر فاکتور‌هایی از قبیل ساختار هیدرو داینامیک منطقه (جریان‌های دریایی) بین منطقه تنگه هرمز و گواتر، وجود جریان گردابی در خلیج عمان ،الگوی حرکتی مولدین در زمان تخمریزی و همچنین وجود جنگل‌های انبوه حرا به عنوان یکی از مهمترین مناطق نوزاد گاهی ارتباط داد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| میگوی موزی؛ Penaeus merguiensis ؛ ساختار ژنتیکی؛ ریزماهواره؛ خلیج فارس و دریای عمان | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,458 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,201 |
||