پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,226 |
| تعداد مقالات | 67,694 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,006,650 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,688,156 |
ارتباط آلایندههای شهری با دید افقی منطقه تهران در سال 2008 | ||
| فیزیک زمین و فضا | ||
| مقاله 9، دوره 39، شماره 4، دی 1392، صفحه 109-122 اصل مقاله (599.9 K) | ||
| شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jesphys.2013.35984 | ||
| نویسندگان | ||
| سمانه ثابت‌قدم* 1؛ فرهنگ احمدی گیوی2؛ یحیی گلستانی3؛ عباسعلی علی‌اکبری بیدختی4 | ||
| 1دانشجوی دکتری هواشناسی، گروه فیزیک فضا، مؤسسة ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | ||
| 2دانشیار، گروه فیزیک فضا، مؤسسة ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | ||
| 3استادیار، گروه فیزیک فضا، مؤسسة ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | ||
| 4استاد، گروه فیزیک فضا، مؤسسة ژئوفیزیک دانشگاه تهران، ایران | ||
| چکیده | ||
| میدان دید در جوّ، علاوه بر عوامل طبیعی، متاثر از پراکنش و خاموشی نور در ذرات و مولکولهای موجود در آن است. از این‌رو دید افقی و تغییرات آن یک نشانگر مشاهداتی ساده و خوب برای کیفیت هوا به شمار میرود. در مقاله حاضر، اثر غلظت آلایندههای جوّ شهری بر دید افقی منطقه جنوب غرب تهران در سال 2008 بررسی شده است. دادههای استفاده شده در این مقاله، شامل دیدبانی‌های روزانه ایستگاه هواشناسی مهرآباد و غلظت آلایندههای جوّی در ایستگاه میدان آزادی در شهر تهران است. نتایج نشان میدهد که میزان غلظت آلایندههای جوّی در منطقه شهری تهران در مقایسه با دیگر شهرهای آلوده و پُرجمعیت دنیا بسیار بالاتراست. آلایندههای اصلی و مهم تاثیرگذار بر کاهش دید به‌ترتیب کربن مونوکسید، نیتروژن دی‌اکسید و سپس ذرات معلق با قطر کمتر از 10 میکرون هستند. نتایج بررسی ماهانه حاکی از آن است که در ماههای سرد سال، آلایندههای شهری نقش بارزتری در کاهش دید افقی دارند. بیشترین همبستگی منفی میان گوگرد دی‌اکسید و محدوده دیداری در فصل زمستان مشاهده شده است و بررسی دقیقتر نشان میدهد که میزان رطوبت نسبی جوّ، اثر تعیینکننده‌ای در چگونگی ارتباط انواع آلایندهها، به‌‌جز کربن مونوکسید، با دید افقی دارد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| دید افقی؛ آلایندههای شهری؛ همبستگی؛ تهران | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The impact of urban air pollutants on atmospheric visibility in Tehran, 2008 | ||
| نویسندگان [English] | ||
| Samaneh Sabetghadam1؛ Farhang Ahmadi-Givi2؛ Yahya Golestani3؛ Abasali Aliakbari-Bidokhti4 | ||
| 1Ph.D. Student, Space Physics Department, Institute of Geophysics, University of Tehran, Iran | ||
| 2Associate Professor, Space Physics Department, Institute of Geophysics, University of Tehran, Iran | ||
| 3Assistant Professor, Space Physics Department, Institute of Geophysics, University of Tehran, Iran | ||
| 4Professor, Space Physics Department, Institute of Geophysics, University of Tehran, Iran | ||
| چکیده [English] | ||
| Atmospheric visibility has been defined as the greatest distance at which an observer can see a black object viewed against the horizon sky, which in quantitative terminology is known as visual range. Visibility, in the absence of special meteorological events (e.g. rain and fog), is an excellent indicator of air quality. Visibility impairment results from light scattering and absorption by atmospheric particles and gases that can originate from natural or anthropogenic sources. It is an important factor in everyday life mainly in aviation industry and surface traffic. Air pollution in big cities, which is a serious environmental problem, especially in developing countries, may cause remarkable visibility reduction. Much of emphasis in the recent atmospheric visibility studies has been to establish the factors contributing to visibility reduction. Since the factors used to determine visibility impairment, including absorption and scattering of incoming light, depend on time and location, then it should be studied on local scale. In this paper, the effect of different air pollutants on horizontal visibility is presented in the south-west of Tehran for 2008. Tehran is a highly industrializes and densely populated city in our region that is well-known for its air pollution problem. The data used in this study are based on midday measurements of meteorological quantities such as horizontal visibility distance, relative humidity, wind speed, present weather code, dew point and wet bulb temperature performed at Mehrabad synoptic station. Moreover, intensive measurements of particulate matter (PM10) and gaseous materials (e.g., CO, NO2, SO2, and O3), carried out in Tehran-Azadi-Square station, were used for further analysis. The monthly and annual changes in atmospheric visibility and air pollutant concentrations including SO2, NO2, and PM10, as well as their relationships with each other are studied. In order to focus mainly on the changes in visual air quality, the cases of visibility impairment that were concurrent with reports of fog, mist, precipitation or relative humidity of %90 or above were filtered from the visibility data using the present weather code that is a part of WMO synoptic coding system. Then both the yearly and monthly correlations between visibility and air pollutant concentrations were examined. The results from regular measurements of air pollutant concentrations indicate that air pollution in Tehran is severe in comparison with other cities around the world. The results of regression analysis also show that the most correlated pollutants with visibility are CO and NO2 followed by PM10. The fairly significant correlation between reduced visibility and NO2 concentration implies that the impact of primary emissions of NO2 and enhanced secondary pollutants, formed via photochemical processes in the atmosphere, that could not be ignored. The monthly analysis of visibility shows that the cold season is the most affected one by air pollutants and the significant anti-correlation is found between visibility and SO2 in this season. More detailed analysis presents the significant role of relative humidity on the correlation of visibility and pollutants, especially on SO2. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| Visibility, Atmospheric air pollutants, Correlation, TEHRAN | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,697 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,496 |
||