نقش قرآن در جهان‌بینی عرفانی و تأثیر آن در مثنوی

قرآن مجید.

امام علی(1379)،  نهج البلاغه، ترجمه و شرح فیض‌الاسلام، چاپ چهارم، تهران، فقیه.

ابن سینا (1361)، الاشارات و التّنبیهات، تهران، دفتر نشر کتاب.

بیات، محمّدحسین (1374)، مبانی عرفان و تصوف، تهران، دانشگاه علّامه طباطبایی.

ـــــــــــــــــــ (1383)، «اتّحاد عاقل و معقول»، مجلّۀ زبان و ادب، شمارة بیست و یکم، تهران، دانشگاه علّامه طباطبایی.

ـــــــــــــــــــ (1385)، «اشکال وجود شرور در نظام هستی»، مجموعه مقالات همایش استاد مطهّری، تهران، دانشگاه علّامه طباطبایی.

ـــــــــــــــــــ (1385)، «لقاء الله»، مجموعه مقالات همایش اسماء، تهران، پژوهشگاه علوم انسانی.

حافظ، خواجه شمس‌الدّین محمّد (1367)، دیوان خواجه شمس‌الدّین محمّد حافظ شیرازی، به اهتمام محمّد قزوینی و قاسم غنی، چاپ پنجم، تهران، زوّار.

خوارزمی، حسین (1368)، شرح فصوص الحکم ابن عربی، تهران، مولا.

سبحانی، جعفر (1361)، جهان‌بینی اسلامی، قم، توحید.

شیرازی، سیّد محمّد (1364)، شرح منظومة سبزواری، بیروت، مؤسّسۀ وفا.

طباطبایی، سیّد محمّدحسین (1388)، المیزان فی تفسیر القرآن، قم، منشورات ذوی‌القربی.

قیصری، داوود (بی تا)، مقدّمۀ قیصری، قم، بیدار.

شیرازی، ملّاصدرا (بی تا)، الاسفار الاربعه، قم، علمیّه.

موسوی خمینی، روح‌الله (1360)، شرح دعای سحر، بیروت، مؤسّسۀ وفا.

مولوی، جلال‌الدّین محمّد، مثنوی معنوی (1368)، به تصحیح رنولد نیکلسون، تهران، طلوع.