تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,093,271 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,197,705 |
دینور از شکل یابی تا اضمحلال: تأملی دیگر در عوامل موثر بر اضمحلال شهرها | ||
پژوهش های ایران شناسی | ||
مقاله 6، دوره 2، شماره 1، شهریور 1391، صفحه 105-124 اصل مقاله (3.87 M) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jis.2012.35225 | ||
نویسندگان | ||
حسن کریمیان1؛ حسین صبری2؛ محرم باستانی2 | ||
1استادیار گروه باستانشناسی دانشگاه تهران | ||
2دانش¬آموختۀ کارشناسی ارشد باستانشناسی، دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
مورّخین و جغرافینویسان را به خود معطوف کرده باشد. بقایای این شهر در دشتی وسیع و حاصلخیز در شمال غربی شهرستان صحنۀ کرمانشاه واقع شده و به جهت قرارگیری در مسیر ارتباطی ایران به بینالنهرین، از موقعیت ممتازی برخوردار بوده است. قدیمیترین آثاری که در بررسیهای نگارندگان از بقایای شهر دینور به دست آمده، مربوط به دورۀ سلوکیان (64–312 ق. م) است. دادههای باستانشناختی، ضمن تائید اطلاعات تاریخی، از تداوم حیات این شهر در دورۀ ساسانیان (65۱ – 224 م) و قرون اولیۀ اسلامی تا پایان عصر تیموریان (۷۷۱ – ۹۱۱ ه. ق) حکایت دارند. موقعیت ممتاز جغرافیایی و قابلیتهای محیطی دشت دینور سبب شده تا این شهر، تخریبهای مکرر ناشی از جنگ و بلایای طبیعی را پشت سر نهاده و در شکلگیری سلسلههای مقتدر محلی (مانند خاندان حسنویه) نیز به نحو مؤثری ایفای نقش نماید. در پژوهش حاضر تلاش بر آن است، تا مشخص گردد چگونه شهری با چنان بستر جغرافیایی و تاریخی معتبر، به ناگاه متروک شده است. در راستای حصول به هدف تحقیق، بررسیهای روشمند در عرصۀ محوطۀ باستانی دینور به انجام رسید. تحلیل دادههای حاصل از بررسیهای میدانی، روشن ساخت که این شهر در پی انتخاب کرمانشاه به عنوان مرکز سیاسی غرب کشور، در اوایل حکمرانی صفویان کاملاً متروک گردید. بدین ترتیب میتوان پذیرفت، که جابهجایی مراکز حاکمیتی نیز میتواند دلیلی بر تداوم حیات شهرها باشد و استمرار وجود آنها، به مقتضیات سیاسی بستگی تام دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
ایالت جبال؛ شهر دینور؛ ماه الکوفه؛ شهر ساسانی؛ شهر اسلامی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,722 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,418 |