تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,573 |
تعداد مقالات | 71,037 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,520,839 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,780,374 |
مقایسه آموزههای اخلاقی شاهنامه فردوسی و مهابهاراتا | ||
مجله ادیان و عرفان | ||
مقاله 3، دوره 45، شماره 1، تیر 1391، صفحه 43-69 اصل مقاله (295.96 K) | ||
نوع مقاله: مقاله پژوهشی | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jrm.2012.31980 | ||
نویسندگان | ||
سیده فاطمه زارع حسینی* 1؛ مجتبی زروانی2؛ قربان علمی2 | ||
1دانشجوی دکتری دانشگاه تهران | ||
2دانشیار دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
شاهنامه فردوسی و مهابهاراتای هندی اگر چه در نگاه نخست منظومههایی حماسی به شمار میروند، برخلاف انتظار، گنجینههایی بیهمتا و آکنده از آموزههای اخلاقی و شایست و ناشایستها هستند و همچون آینهای صاف و درخشان، واقعیات، اوضاع و احوال و فرهنگ زمانهی خویش را بازتاب میدهند. امور اخلاقی و گزارههای مطرح شده در این دو اثر، طیف گستردهای را در بر میگیرد که هم شامل اخلاقیات کلی و عمومی که در مورد تکتک افراد بشر در هر زمان و هر مکان و هر شرایطی صدق میکند و هم شامل اخلاقیات طبقات و اصناف گوناگون اجتماع میشود. در این گفتار برآنیم تا با بررسی گزارهها و آموزههای اخلاقی این دو اثر و ارزیابی آنها با دیدگاههای رایج در علم و فلسفهی اخلاق، به پاسخی درخور دربارهی مفهوم اخلاق از نگاه این منظومههای بزرگ و گرانسنگ دست یابیم و دریابیم که اخلاق مطرح شده در آنها - از حیث مفهوم و معنا - با کدام یک از اقسام اخلاق شباهت و قرابت بیشتری دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
شاهنامه فردوسی؛ مهابهاراتا؛ اخلاق؛ اخلاقیات؛ فلسفه اخلاق؛ فضیلت گرایی؛ غایت گرایی؛ تکلیف گرایی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,351 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,671 |