پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,036 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,505,021 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,769,076 |
سیاست خارجی ایران در دوران هخامنشیان | ||
| فصلنامه سیاست | ||
| مقاله 13، دوره 41، شماره 1، خرداد 1390، صفحه 229-249 اصل مقاله (272.96 K) | ||
| نویسندگان | ||
| محسن مدیر شانه چی1؛ حسین محمدی خشتی2 | ||
| 1استادیار گروه علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد | ||
| 2کارشناس ارشد علوم سیاسی دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد | ||
| چکیده | ||
| حکومت هخامنشیان در سال 550 ق م با سقوط دولت ماد به دست کورُش بزرگ تأسیس شد. از همان نخستین نبردی که به سقوط مادها منجر شد، اساسی ترین اصل سیاست خارجی و داخلی کورُش یعنی تسامح و مدارا پایه گذاری شد. پادشاهان بعدی کمابیش این سیاست را ادامه دادند. کمبوجیه، سیاست توسعة ارضی پیش گرفت و پس از تسخیر مصر همان سیاست ملایم پدرش را دنبال کرد. داریوش بزرگ سیاست تسامح و مدارای سَلَف خویش را به یک دکترین سیاسی تبدیل و تلاش کرد با روش های مسالمت جویانه به اهداف خود برسد. در پی حملات خشایارشا به یونان اتحادیة دِلُس به رهبری آتن شکل گرفت. اردشیر اول در قبال یونانی ها سیاست صبر و مماشات و داریوش دوم و اردشیر دوم سیاست تفرقه بینداز و حکومت کن پیش گرفتند. سرانجام با حملات مقدونی ها در زمان داریوش سوم، آفتاب عمر امپراتوری معظّم هخامنشی غروب کرد. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| اردشیر؛ تسامح و مدارا؛ جنگ؛ خشایارشا؛ داریوش بزرگ؛ دیپلماسی؛ سیاست خارجی؛ کورُش بزرگ؛ هخامنشیان | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,627 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,749 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب