پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 161 |
| تعداد شماره‌ها | 6,573 |
| تعداد مقالات | 71,036 |
| تعداد مشاهده مقاله | 125,505,108 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,769,216 |
واپسین ایلخان | ||
| پژوهش‌های علوم تاریخی | ||
| مقاله 2، دوره 3، شماره 1، شهریور 1390، صفحه 25-34 اصل مقاله (633.84 K) | ||
| نویسنده | ||
| محسن جعفری‌مذهب | ||
| عضو هیئت علمی سازمان اسناد و کتابخانه ملّی ایران | ||
| چکیده | ||
| مرگ سلطان ابوسعید مغول در ربیع‌الاول سال 736 هجری را سال انحلال دولت ایلخانی در ایران به‌شمار آورده‌اند. اما امیران و وزیران ایلخانان که برای یافتن مشروعیت، هر مدعی فرزندی چنگیز را به ایلخانی نشانده و خود به‌نام او فرمانروایی می‌کردند، کسانی را به حکومت آورده و سکه به‌نامشان زده و در تاریخ سیاسی ایران وارد کردند که به ایلخانان دست‌نشانده معروف شده‌اند و تاکنون 9 نفر آنها شناسایی شده است. آخرین ایلخان دست‌نشانده‌ای که تاکنون شناخته و شناسانده شده، انوشیروان است. از این انوشیروان یا نوشیروان کمتر نامی در منابع و سکه‌های به‌جای مانده هست. از آخر کار او نیز چندان خبری نداریم. در دهة 80 میلادی، چند سکة جدید در حراجی‌های اروپایی پیدا شدند که پس از مدّتی در کاتالوگهای سکه و سرانجام در کتابهای راهنمای دولت‌های اسلامی و کتابهای تاریخ ایلخانان ثبت گردیدند. نقش این سکه‌ها کاملاً شبیه سکه‌های ایلخانی و چوپانی است. نام نویی بر یان سکه‌ها یافته می‌شود که موضوع این نوشته است. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| غازان دوم.؛ مغولان؛ واپسین ایلخانان | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,356 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,121 |
||
سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب