سامانه پشتیبانی خدمات اطلاعات

  اخبار و اعلانات

 آمار

تعداد نشریات161
تعداد شماره‌ها6,573
تعداد مقالات71,036
تعداد مشاهده مقاله125,507,024
تعداد دریافت فایل اصل مقاله98,770,905
بنی طالبی, ابراهیم, قراخانلو, رضا, قطره سامانی, کیهان, پرنو, عبدالحسین, محمد آملی, مهسا, تیموری, حسین. (1391). اسفنگوزین - 1- فسفات : یک عامل رشدی در هایپرتروفی به دنبال تمرینات مقاومتی. , 4(12), 111-134. doi: 10.22059/jsb.2012.28981
ابراهیم بنی طالبی; رضا قراخانلو; کیهان قطره سامانی; عبدالحسین پرنو; مهسا محمد آملی; حسین تیموری. "اسفنگوزین - 1- فسفات : یک عامل رشدی در هایپرتروفی به دنبال تمرینات مقاومتی". , 4, 12, 1391, 111-134. doi: 10.22059/jsb.2012.28981
بنی طالبی, ابراهیم, قراخانلو, رضا, قطره سامانی, کیهان, پرنو, عبدالحسین, محمد آملی, مهسا, تیموری, حسین. (1391). 'اسفنگوزین - 1- فسفات : یک عامل رشدی در هایپرتروفی به دنبال تمرینات مقاومتی', , 4(12), pp. 111-134. doi: 10.22059/jsb.2012.28981
بنی طالبی, ابراهیم, قراخانلو, رضا, قطره سامانی, کیهان, پرنو, عبدالحسین, محمد آملی, مهسا, تیموری, حسین. اسفنگوزین - 1- فسفات : یک عامل رشدی در هایپرتروفی به دنبال تمرینات مقاومتی. , 1391; 4(12): 111-134. doi: 10.22059/jsb.2012.28981

اسفنگوزین - 1- فسفات : یک عامل رشدی در هایپرتروفی به دنبال تمرینات مقاومتی

نشریه علوم زیستی ورزشی
مقاله 7، دوره 4، شماره 12 - شماره پیاپی 1179760، آبان 1391، صفحه 111-134    اصل مقاله (667.35 K)
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jsb.2012.28981
نویسندگان
ابراهیم بنی طالبی1؛ رضا قراخانلو2؛ کیهان قطره سامانی3؛ عبدالحسین پرنو4؛ مهسا محمد آملی5؛ حسین تیموری6
1دانشگاه تربیت مدرس -دانشجوی دکتری تخصصی فیزیولوژی ورزش
2دانشگاه تربیت مدرس-دکترای فیزیولوژِی
3دانشگاه شهر کرد-دکترای فیزیولوژی
4دانشگاه رازی کرمانشاه
5دانشگاه علوم پزشکی تهران
6دانشگاه علوم پزشکی شهر کرد
چکیده
اسفنگوزین-1-فسفات(S1P) یک اسفنگولیپید بیواکتیو مشتق از پلاکت ها می باشد که در تنظیم، تکثیر، تمایز، هایپرتروفی، مقابله با مرگ برنامه ریزی شدة سلولی و فعال سازی سلول های ماهواره ای نقش دارد. هدف این تحقیق بررسی اسفنگوزین-1-فسفات(S1P) به عنوان یک فاکتور رشدی در پاسخ به تمرین مقاومتی در موش صحرایی نر نژاد ویستار است. در این تحقیق از 12 موش صحرایی 8 هفته ای نر نژاد ویستار (250-190گرم) استفاده شد. بعد از یک هفته آشناسازی، حیوانات به صورت تصادفی به گروه های کنترل(12N=) و تجربی (12N=) تقسیم شدند. نردبان مقاومتی یک متری با فاصلة میله های 2 سانتی متری با شیب 85 درجه به عنوان وسیلة تمرین مقاومتی و وزنه های متصل شده به دم حیوان به عنوان مقاومت استفاده شد. مقدار S1P در لایه کلروفرم به وسیلة دستگاه HPLC اندازه گیری شد. به منظور بررسی بیان ژن از تکنیک Real-Time PCR استفاده شد. بیان ژن های S1P1، S1P2، S1P3، MyoD، Myogenin در عضله تندانقباض تاکنندة بلند انگشت پا (FHL) و عضلة کندانقباض نعلی (SOL) بررسی شد. نتایج نشان داد تمرین مقاومتی محتوای S1P پلاسما (001/0=p) را در مقایسه با گروه کنترل افزایش داد. به علاوه، تمرین مقاومتی موجب افزایش بیان ژن گیرندة S1P1 در عضلة FHL (001/0=p) و SOL (000/0=p)، S1P2 در عضلة FHL (000/0=p) و SOL(603/0=p)، S1P3 در عضلة FHL (021/0=p) و SOL (009/0=p)، MyoD در عضلة FHL (000/0=p) و SOL (001/0=p)، میوژنین در عضله FHL (000/0=p) و SOL (000/0=p) گروه تمرینی نسبت به گروه کنترل شد. همبستگی مثبت معناداری بین مقدار S1P پلاسمایی گروه تمرین کرده و بیان ژن MyoD مشاهده شد. همبستگی معناداری بین بیان ژن گیرندةS1P1 و بیان ژن MyoD در هیچ یک از گروه ها و عضلات مشاهده نشد(05/0p>)، اما همبستگی مثبت و معناداری بین بیان ژن گیرندةS1P1 و بیان ژن میوژنین مشاهده شد. همبستگی مثبت و معناداری بین بیان ژن گیرندةS1P2 و بیان ژن MyoD وجود دارد. همبستگی مثبت و معناداری بین بیان ژن گیرندةS1P3 و بیان ژن MyoD مشاهده شد. تمرین مقاومتی می تواند مقدارS1P در سطح پلاسما و گیرنده های سطح سلولی آن را افزایش دهد. با توجه به نقش ساختاری و عملکردی این اسفنگولیپید و گیرنده هایش و افزایش آنها به دنبال یک دوره تمرین مقاومتی، شاید یکی از مسیرهای سیگنال دهی در سازگاری عضلانی محسوب شود.
کلیدواژه‌ها
تمرین مقاومتی؛ گیرندةS1Pا؛ میوژنین.
آمار
تعداد مشاهده مقاله: 4,469
تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,926





سامانه مدیریت نشریات علمی. قدرت گرفته از سیناوب