تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,115,017 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,218,900 |
مطالعه و معرفی شیوه بدیع طاقزنی دوره ماد در تپه نوشیجان ملایر | ||
مطالعات باستان شناسی | ||
مقاله 7، دوره 3، شماره 2، اسفند 1390، صفحه 129-148 اصل مقاله (4.17 M) | ||
نویسندگان | ||
کاظم ملازاده1؛ صاحب محمدیان منصور2 | ||
1استادیار گروه باستانشناسی دانشگاه بوعلی سینای همدان، دانشکده هنر و معماری | ||
2عضو هیات علمی گروه معماری دانشگاه بوعلی سینای همدان، دانشکده هنر و معماری | ||
چکیده | ||
دوره ماد یکی از پرابهامترین دورههای تاریخی ایران و به تبع آن معماری ماد نیز دارای جنبههای ناشناخته زیادی است. یکی از مهمترین محوطههای تاریخی ماد تپهنوشیجان ملایر است که استقرار اصلی آن، یک دوره زمانی از 750 تا 650 ق.م را شامل میشود. این محوطه در فاصله سالهای 1967 تا 1977 توسط هیات انگلیسی به سرپرستی دیوید استروناخ کاوش شد که در نتیجه آن بناهای ارزشمندی که کمک بزرگی به شناخت معماری ماد میکند، کشف گردید. بناهای مکشوفه به جهت ماندگاری ویژه و ویژگیهای منحصربفرد دیگر حائز اهمیت بسیار است. یکی از ویژگیهای معماری این محوطه شیوه طاقزنی بدیعی است که قبل از این تاریخ در هیچ محوطه دیگری شناسایی نشده است. طاقهای مورد بحث با استفاده از ردیفهای متوالی قوس یا تویزههای خشتی اجرا شدهاند. هر کدام از این قوسها از دو نیمقوس تشکیل شده که انتهای تحتانی آنها بر روی تکیهگاهی در دیوارهای طولی و انتهای فوقانی آنها در راس طاق بر هم قرار میگیرند. این تویزهها با گل مرغوبی ساخته شده و گاه با نی مسلح شدهاند. این شیوه طاقزنی بعد از دوره ماد در دوره هخامنشی و اشکانی نیز تداوم یافته و به شیوههای متفاوتی تا دورههای متاخر در معماری سنتی ایران ادامه پیدا میکند. | ||
کلیدواژهها | ||
پوششهای طاقی؛ تویزه خشتی؛ ماد؛ معماری ماد؛ نوشیجانتپه | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,497 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 8,811 |