![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,578 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,695,771 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,925,322 |
بررسی عرفان و معنا در حکایت امیر و خفته از مثنوی معنوی | ||
مجله ادیان و عرفان | ||
مقاله 4، دوره 42، شماره 2، مهر 1389، صفحه 77-97 اصل مقاله (187.02 K) | ||
نویسندگان | ||
شهلا شریفی1؛ لیلا عرفانیان قونسولی2 | ||
1دانشگاه فردوسی مشهد،دانشیار | ||
2دانشگاه فردوسی مشهد،دانشجوی دکتری | ||
چکیده | ||
مثنوی معنوی مولانا یکی از بزرگترین منابع حکمت آموز دینی و اخلاقی است که در ورای ابیات آن، معارف و آموزههای عرفانی و دینی نهفته است که با بررسی دقیق این کتاب، میتوان به آن دریای معارف راه یافت. در این نوشته، به بررسی یکی از حکایات این کتاب با نام "رنجانیدن امیری خفتهای را که مار در دهانش رفته بود" پرداختیم و پس از بررسیهای زبانشناختی و دینی دریافتیم که مولانا، با استفاده از واژگان، صنایع ادبی و با بهرهگیری از تلمیحاتی همچون استفاده از حکایتها، روایتها و آیههای قرآن و استفاده از معرفت زمینهای، از معنای ظاهری که بیانگر حکایت است، به معنای باطنی که همان معارف و پندهای اخلاقی و دینی است رهنمون شده است . بر پایهی بررسی ها این نتیجه حاصل شد: پیام این داستان، شکیبایی در برابر دشواریها و اعتماد به حکمت خداوندی؛ تحمل سختی هایی که با دور کردن بدیها از خویش و رفتن به راه مستقیم، ارتباط دارد؛ و دوستی با دانایان به رغم آسیب های ظاهری که از آنان به ما وارد گردد. | ||
کلیدواژهها | ||
اخلاق؛ حکمت؛ عرفان؛ معنای باطنی؛ معنای ظاهری | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,487 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 4,375 |