تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,097,666 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,205,378 |
بررسی واژههای هندی در شاهنامة فردوسی | ||
پژوهش ادبیات معاصر جهان | ||
مقاله 8، دوره 13، شماره 50، اسفند 1387 اصل مقاله (312.98 K) | ||
نویسنده | ||
فرزانه اعظم لطفی* | ||
چکیده | ||
فردوسی سخنور و پیامآور آزادی، روی هم رفته نه ذوق و روحی فراخور دربار فرمانروایان وقت خود داشت، و نه شاعری فرمایشی و حرفهای بود. او به هیچ درباری وابسته نبود. این شاعر ملی، پدیدآورندة هستة مرکزی و اساسی داستانها و بنیانگذار کاخ ملی نظم و گفتارهای فلسفی است. تفاوت فردوسی با دیگر شاعران در اشاعة فروغ روحبخش ملی در چارچوب اصول سنتها و آیینهای موروثی است و شاهنامه به راستی آن شاهکاری است که سرایندة آن بسیاری از گفتارها را با روشی نغز و بسی پر مغز، آمیخته با بسیاری مباحث ژرف دیگر، چون روش کشورداری، و شیوة رزماوری، آزادگی، آزادمردی، ایراندوستی، ایرانشناسی، پندارهای فلسفی، عرفانی، اندیشههای ژرف و شگرف، چگونگی راه و روش زندگانی پرداخته است. برای پی بردن به فرهنگ و دانش و سرچشمههای سرشار اندیشه و احساسات و چگونگی گرایشهای روانی مردم ایران زمین، میبایست به پژوهش در شاهنامة فردوسی پرداخت، در این مقاله به بحث و بررسی روابط ایران و سرزمین هند پرداخته شده است و به پژوهش نو در بررسی واژههای هندی که فردوسی پاکزاد نیز از آن بیبهره نمانده است، پرداخته خواهد شد. | ||
کلیدواژهها | ||
امرداس؛ برهمن؛ بهره؛ بوم؛ پلنگ؛ پوروباب؛ خنجر هندوان؛ دهاک؛ راؤ؛ سنج؛ ضحاک؛ کوتوال | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,520 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,520 |