تعداد نشریات | 161 |
تعداد شمارهها | 6,532 |
تعداد مقالات | 70,501 |
تعداد مشاهده مقاله | 124,114,145 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 97,217,935 |
عمل گرائی در سیاست خارجی و گسترش روابط اقتصادی ایران و چین (1999-1979) | ||
فصلنامه سیاست | ||
مقاله 11، دوره 38، شماره 4، اسفند 1387 اصل مقاله (291.96 K) | ||
نویسندگان | ||
محمدعلی شیرخانی؛ اکبر مهدیزاده* | ||
چکیده | ||
مقاله حاضر به بررسی علل گسترش مناسبات تجاری و اقتصادی ایران و چین در فاصله زمانی 1979 تا 1999 می پردازد. استدلال اصلی مطرح شده آن است که گسترش روابط دو کشور در نتیجه اتخاذ خط مشی های عمل گرایانه و واقع بینانه توسط دولتمردان تهران و پکن است. به ویژه سیاست اصلاحات و نوسازی «دنگ شیائوپینگ» در دهه 1970 نقشی مهم در افزایش مبادلات اقتصادی دوجانبه داشته است. عمل گرایی در سیاست خارجی باعث شده است تا دو کشور با وجود ایدئولوژی و نظام های سیاسی کاملاً متفاوت به همدیگر نزدیک شده و با وجود مخالفت ایالات متحده به گسترش همکاری های فیمابین در زمینه های مختلف مبادرت ورزند. | ||
کلیدواژهها | ||
ایران؛ چین؛ روابط اقتصادی؛ سیاست خارجی؛ عمل گرایی؛ نوواقع گرایی؛ واقع گرایی | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,399 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,742 |