پیوندهای مفید
اخبار و اعلانات
آمار
| تعداد نشریات | 158 |
| تعداد شماره‌ها | 6,230 |
| تعداد مقالات | 67,764 |
| تعداد مشاهده مقاله | 115,146,881 |
| تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 89,907,871 |
چارچوب مفهومی برنامهریزی پایداری محیط، تعالیخواهی عملکرد شبکهسامانههای بومی-انسانی | ||
| هنرهای زیبا | ||
| مقاله 13، دوره 35، شماره 0 - شماره پیاپی 1000279، مهر 1387 اصل مقاله (1.41 M) | ||
| نویسنده | ||
| دکتر شهیندخت برق جلوه* | ||
| چکیده | ||
| در طرح مشکلات محیطی شهرها و منطقههای شهری، اکثر برنامههای توسعه محیط که به دنبال تخریب وسیع ساختارهای طبیعی اعمال میشوند، تداخلی بین اصول ساختاری و اصول بهرهوری قلمروهای فضایی پدید میآورند که در نهایت هدایت و کنترل عملکردی ساختهای فضایی-اجتماعی در تولید و بازتولید سامانههای پایدار محیطی را عقیم میسازند. با طرح این مسأله که شبکهبندی نوین شهرها و منطقههای شهری نوع جدیدی از پراکندگی سیمایسرزمینها را در رابطه با تبدیل محلهای اسکان طبیعی به اشکالی مختلفی از پایداری سامانههای بومی-انسانی محیط میطلبد، هدف این مطالعه، ضمن تأکید بر پیوند دانشهای طبیعی با دانشهای اجتماعی و دانشهای مسئول مدیریت منابع سیمایسرزمین، اشاره به حضور دانشهای بومی در شناسایی ارجعیتهای محلی پاسخگو به مشکلات سیمایسرزمین و تعیین نقش اجتماعی گروههای ذینفع در تعالیخواهی عملکرد شبکهسامانههای بومی-انسانی محیط میباشد. روش انجام این مطالعه، برگرفته از نتایج بررسیهای توصیفی-استنتاجی، کتابخانهای طرحریزی شده و روش تحلیلی آن استنتاجی-مدلسازی سازماندهی گردیده است. فرضیه تحلیلی آن در راستای "اتحاد بین علم و سیاست محیطی" و بر مبنای "همبستگی بین علوم مختلف محیطی"، درصدد است چارچوبی عِلمی در ارائه یک برنامه عَملی معرفی نماید تا ضمن مشخص نمودن طبیعت میاندانشی-تبادلدانشی مطالعات تغییر بومشناختی-انسانشناختی سیمایسرزمینها، مفهوم نوین "تعالیخواهی عملکرد شبکهسامانههای بومی-انسانی محیط" در چارچوب مفهومی "برنامهریزی پایداری محیط" را معرفی نماید. | ||
| کلیدواژه‌ها | ||
| انسانشناختی سیمایسرزمینها؛ انسانی محیط؛ تبادلدانشی؛ شبکهبندی بومشناختی؛ شبکهسامانههای بومی؛ فرهنگ فضایی شهرها و منطقههای شهری؛ مطالعات میاندانشی | ||
| عنوان مقاله [English] | ||
| The Concept of Planning Environment Sustainability, Elevation-Inquiry Function of the Environment Eco-Human Network Systems | ||
| چکیده [English] | ||
| Landscapes change because they are the expression of the dynamic interaction between natural and cultural forces in the environment. Cultural landscapes are the result of consecutive reorganization of the land in order to adapt its use and spatial structure better to the changing societal demands. Today, the ecological changes of landscapes are seen as a menace, as a negative evolution because they cause a confusion between the order of “symbolic principles” and the order of “instrumental principles” of spatial patterning which in turn causes the characteristic confusion of the socio-spatial structure of cities and urban areas to achieve environment sustainability. The combined effect of the driving forces such as accessibility, urbanization, globalization and the impact of calamities have been different in different periods and affected the nature and pace of the changes as well as the perception people have had about the landscape. This paper is an attempt to define “the principle of organization in living systems” to show how the elevation-inquary function of the eco-social living system emerges from the firm establishment of a unity between man and environment derived from an ability to symbolically articulate the sense of eco-human place. After reviewing the descriptive-explanatory nature of current studies, the explanatory-simulative model of the study examines either the concept of unity of environmental science and policy or the concept of integration of different environmental sciences. The study also outlines an introductory explanation to introduce either the interdisciplinary-transdisciplinary nature of the landscape ecological change studies or the new concept of elevation-inquiry function of the environment eco-human network systems. The principal issue is that of connecting the notion of human action with structural explanation in eco-socio-spatial analysis. The making of such a connection, an adequate account of eco-human agency must situate action in time and space as a continuous flow of conduct. The major theme in order to show the interdependence of eco-human action and structure is the necessity to grasp the time-space relations inherent in the constitution of all living eco-socio-spatial interaction. Such an evolving of living systems as situated in time-space can be effected by regarding structure as non-temporal and non-spatial, as a virtual order of differences produced and reproduced in living eco-socio-spatial interaction. In this context, the term 'eco-socio-spatial structure' tends to include two elements: 'the patterning of interaction', as implying relations between actors (bio-socio) and elements; and 'the continuity of interaction in time'. This presents structure is concerned with the ordered relation of parts to a whole, with the arrangement in which the elements are linked together, and also the mode in which the relation between moment and totality expresses itself in ideal reproduction. As a conclusion, the ability of human being in pursuing the elevation-inquiry function of the environment sustainability is achieved through the binary dimension of planning process: the structural penetration of planning in creating eco-human criteria of social programming in time-space dimension; and the programmed function of planning in practicing eco-human values of social programming in eco-time-space dimension. | ||
| کلیدواژه‌ها [English] | ||
| ECO, human network systems, interdisciplinary, Landscapes ecological networks, Spatial culture of cities and urban areas, transdisciplinary studies | ||
|
آمار تعداد مشاهده مقاله: 2,136 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 2,313 |
||