![سامانه نشر مجلات علمی دانشگاه تهران](./data/logo.png)
تعداد نشریات | 162 |
تعداد شمارهها | 6,579 |
تعداد مقالات | 71,072 |
تعداد مشاهده مقاله | 125,681,380 |
تعداد دریافت فایل اصل مقاله | 98,911,610 |
تهیّهی نقشهی پیشبینی مکانی گونههای گیاهی با استفاده از رگرسیون لجستیک (مطالعهی موردی: مراتع رینه، کوه دماوند) | ||
پژوهش های جغرافیای طبیعی | ||
مقاله 1، دوره 44، شماره 1، اردیبهشت 1391، صفحه 1-18 اصل مقاله (1.05 M) | ||
شناسه دیجیتال (DOI): 10.22059/jphgr.2012.24731 | ||
نویسندگان | ||
زینب جعفریان1؛ حسین ارزانی2؛ محمد جعفری2؛ قوام الدین زاهدی3؛ حسین آذرنیوند4 | ||
1استادیار گروه مهندسی مرتع و آبخیزداری، دانشگاه کشاورزی و منابع طبیعی، ساری | ||
2استاد گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران | ||
3دانشیار گروه جنگلداری، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران | ||
4دانشیار گروه احیای مناطق خشک و کوهستانی، دانشکدهی منابع طبیعی، دانشگاه تهران | ||
چکیده | ||
در یک اکوسیستم مرتعی، بین پوشش گیاهی و عوامل محیطی مختلف ارتباط تنگاتنگی وجود دارد و آنها بر یکدیگر آثار متقابلی میگذارند. از این ارتباط میتوان برای رسیدن به هدف پژوهش پیش رو استفاده کرد که همانا پیشبینی مکانی گونههای گیاهی مرتعی، بر اساس تغییرات مکانی عوامل محیطی مؤثّر بر پوشش مرتعی است. این مطالعه در مراتع رینه، واقع در دامنهی جنوبی کوه دماوند انجام گرفته است. تعدادی از عوامل محیطی شامل 16 ویژگی خاک، 3 عامل توپوگرافیک و 16 عامل اقلیمی انتخاب شدند. تصاویر ماهوارهای IRS نیز، بهعنوان دادههای کمکی برای مدلسازی مورد استفاده قرار گرفت. نمونهبرداری با روش طبقهبندی تصادفی مساوی انجام گرفت و به حضور و عدم حضور گونههای غالب منطقه توجّه شد. روش رگرسیون لجستیک برای تعیین عوامل محیطی مؤثّر و ارائهی مدل برای گونههای غالب مورد استفاده قرار گرفت. نقشههای عوامل محیطی مؤثّر بر گونهها در محیط GIS تهیّه شد. برای تهیّهی نقشهی عوامل خاکی از روش درونیابی کریجینگ بهکمک نرمافزار زمین آماری GS+ بهره گرفته شده است. برای تهیّهی نقشهی پیشبینی تیپهای گیاهی، مدل گونهی غالب هر تیپ بر نقشهی عوامل مؤثّر بر آن گونه، در محیط GIS اِعمال شد و نقشهی پیشبینی حضور و عدم حضور برای آن گونه بهدست آمد. آستانهی بهینه برای طبقهبندی حضور و عدم حضور گونهها در تهیّهی نقشهی پیشبینی با کمک نمودارهای حسّاسیّت، خصوصیّت و صحّت کلّی تعیین شد. نتایج نشان داد که بالاترین ضرایب همبستگی مربوط به مدل گونههای گراس چندساله و Acantholimon demawendicum با ضریب 1 است و در مرتبهی بعدی مدل گونه Onorychis corunata با ضریب 879/0 قرار دارد و کمترین ضریب همبستگی نیز مربوط به مدل گونه Astragalus ochrodeucus با ضریب 076/0 است. نتایج پژوهش پیش رو برای مقاصد مدیریتی در توسعهی پایدار اکوسیستمهای مرتعی، حفاظت، احیا، نظارت و ارزیابی این اکوسیستمها کاربرد دارد. | ||
کلیدواژهها | ||
توپوگرافی؛ رگرسیون لجستیک؛ عوامل اقلیمی؛ نقشهی پیشبینی؛ ویژگیهای خاک | ||
آمار تعداد مشاهده مقاله: 3,237 تعداد دریافت فایل اصل مقاله: 1,908 |